စံုစီနဖာမ်ားကို ေရးခ်င္ရာေလွ်ာက္ေရး၊ တင္ခ်င္ရာေလွ်ာက္တင္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏ ၾကြက္သိုက္ေဂဟာသို႕ တကူးတက ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါၾကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ အားနာစြာျဖင့္ပင္ ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါသည္။

Wednesday, July 23, 2014

ခမ္းနားေသာ ဖြင့္ပြဲ


         [ဒီ၀တၱဳတိုုေလးကိုု ဆရာ ျမင့္သန္းဘာသာျပန္ထားျပီးေတာ့ မူရင္းကေတာ့ တရုုတ္စာေရးဆရာ ေလာ၀္ရႈ ေရးသားထားတာျဖစ္ပါတယ္။  သူ႕ေခတ္၊သူ႕အခါက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာကိုု သေရာ္ျပီးေရးထားတဲ့ ၀တၱဳတိုုေလးျဖစ္ပါတယ္။]

၀ါန္း­­­­ရယ္၊ ခ်ဴရယ္၊ ကြ်န္ေတာ္ရယ္ စပ္ျပီး ေဆးရံုုတစ္ခုု ဖြင့္ၾကတယ္။  ၀ါန္းရဲ႕ မိန္းမက သူနာျပဳဆရာမခ်ဳပ္ျဖစ္လာမယ္။  အလ်င္ကေတာ့ ရိုုးရိုုးသူနာျပဳဆရာမပဲ။  ေယာက်္ားရေတာ့ ဆရာ၀န္ကေတာ္ရယ္လိုု႕ အဆင့္တက္သြားရာက အခုု သူနာျပဳဆရာမခ်ဳပ္ျဖစ္လာမွာ။  ခ်ဴရဲ႕ ေယာကၡမအထီးၾကီးကေတာ့ လုုပ္ငန္းပိုုင္းဆိုုင္ရာ မန္ေနဂ်ာနဲ႕ စာရင္းကိုုင္အျဖစ္ တာ၀န္ယူမယ္။  ဒီိကိစၥ အားလံုုးအတြက္ ၀ါန္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ညွိျပီးျပီ။  တကယ္လိုု႕မ်ား ခ်ဴရဲ႕ ေယာကၡမၾကီး စာရင္းလိမ္တာတိုု႕၊  အလြဲသံုုးစားလုုပ္တာတိုု႕မ်ား လုုပ္လာခဲ့ရင္ ၀ါန္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္က အဘိုုးၾကီးရဲ႕ သမက္ကိုု ပညာေပးရံုုပဲ။  အျပတ္ကိုုင္ရံုုပဲ။  ဒီေတာ့ ခ်ဴက သူ႕ေယာကၡမၾကီး အတြက္ အာမခံတင္ထားရတာမ်ိဳး။  ၀ါန္းနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္က ဒီကိစၥမွာ အမာခံေတြ။  ေဆးရံုုဖြင့္ၾကမယ္ဆိုုတဲ့ အၾကံကိုုက ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကံ။  ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ေခၚလိုု႕ ခ်ဴက ေနာက္မွ ပါလာတာ။  သူ႕ကိုုေတာ့ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ရမွာပဲ။

         ဘယ္လိုုစီးပြားေရးလုုပ္ငန္းကိုုပဲ လုုပ္လုုပ္။  လုုပ္ကိုုင္ၾကတဲ့ လူအေရအတြက္က ဘယ္ေလာက္ပဲ နည္းနည္း၊ သူ႕လူ ကိုုယ့္လူ ရယ္လိုု႕ အုုပ္စုုခြဲတာကေလးကေတာ့ ရွိမွာပဲ။  အဲဒီလိုုမွမဟုုတ္ရင္ လုုပ္ငန္းတစ္ခုုလံုုးအေပၚ သိပ္ျပီး ဂရုုမစိုုက္သလိုုမ်ိဳး ျဖစ္ေနမွာပဲ။  မဟုုတ္ေပဘူးလား။  ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ ဘယ္လိုု အုုပ္စုုခြဲမယ္ ဆိုုတာကိုု တင္ကူးျပီး စီမံထားလိုုက္ၾကတယ္။  ၀ါန္းနဲ႕ကြ်န္ေတာ့္ အုုပ္စုုထဲမွာ ခ်ဴ မိန္းမကိုု ထည့္ရမယ္။  ဒါမွ တစ္ခုုခုုအေပၚ မဲခြဲၾကရင္ ကြ်န္ေတာ္တိုု႕က သံုုးမဲ၊ သူက တစ္မဲတည္း။  သူ႕ေယာကၡမၾကီးက ၀ါးန္ဘက္က ပါေကာင္း ပါမယ္။  အဘိုုးၾကီးက အိုုလွျပီ။  ၀ါန္း မိန္းမက ကြ်န္ေတာ္တိုု႕အုုပ္စုုထဲ ပါေနမွေတာ့ အဘိုုးၾကီး ကိစၥကိုု သူ႕စရိတ္နဲ႕သူ ရွင္းပါလိမ့္မယ္။

         ခ်ဴနဲ႕ ပတ္သက္လိုု႕ ခ်ီမြမ္းစရာ ရွိတာကေလးကိုုေတာ့လည္း ခ်ီးမြမ္းရဦးမယ္။  သူ႕ဟာနဲ႕သူ ေတာ္တဲ့အပိုု္င္း ရွိတယ္။  လိပ္ေခါင္းျဖတ္ရာမွာ ေတာ္တယ္။  ဓားကိုုင္ေကာင္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ သူ႕အလုုပ္မွာ သူေတာ္တယ္ဆိုုတာကျဖင့္ ၀မ္းေျမာက္စရာပဲ။  ဒါေၾကာင့္မိုု႕ပဲ သူ႕ကိုု ကြ်န္ေတာ္တိုု႕ လုုပ္ငန္းထဲကိုု ဖိတ္ေခၚခဲ့တာ။  တကယ္လိုု႕မ်ား သင္းက လူလည္ က်လာခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ခြဲစိတ္ကုုသရာမွာ ကြ်မ္းက်င္တာေတြ အသာေမ့ထား၊ ေကာင္းေကာင္းခ်ည္း ဆံုုးမေပးရလိမ့္မယ္။

Thursday, May 8, 2014

Apple ကြန္ပ်ဴတာမ်ားႏွင့္ ႏွစ္၃၀


၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ Apple ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ Steve Jobs နဲ႕ Steve Wozniak တို႕ရဲ႕ ပထမဦးဆံုး ကြန္ပ်ဴတာေလးပါ။  ဒါကို Apple 1 လို႕ အမည္တပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။  ဒီကြန္ပ်ဴတာေလး လုပ္ဖို႕အတြက္ Steve Jobs က သူ႕ရဲ႕ VW ကားေလးကို ေရာင္းခဲ့ျပီးေတာ့၊  Steve Wozniak ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ HP-65 calculator ေလးကို ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။  ဒီကြန္ပ်ဴတာကို Steve Waozniak ကိုယ္တုိင္ လက္နဲ႕ လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

Wednesday, February 12, 2014

အံေရာေသာ္၀္.... ေျမာက္ကိုရီးယား ၂၀

ေျမာက္ကိုရီးယားရဲ႕ တရား၀င္ မွတ္တမ္းမွာေတာ့ သြားေလသူ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ကင္မ္ဂ်ံဳအီးဟာ အမိ၀မ္းက ကြ်တ္လို႕ ၃ ပတ္သားအရြယ္မွာတင္ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္ပါသတဲ့။  ၈ ပတ္သားအရြယ္မွာ စကားစတင္ေျပာႏုိင္ပါသတဲ့။  သူ ကင္မ္အီလ္ဆံု တကၠသိုလ္မွာ ၃ ႏွစ္ေက်ာင္းေနခဲ့စဥ္အတြင္း စာအုပ္ေပါင္း ၁၅၀၀ ေလာက္ ေရးသားခဲ့ျပီး ေအာ္ပရာျပဇာတ္ ၆ ပုဒ္ပါ ေရးပါသတဲ့။  သူ႕ရဲ႕ အတၱဳပတိၱ စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ သူေရးခဲ့တဲ့ ေအာ္ပရာ ျပဇာတ္ေတြဟာ ဂီတ သမုိင္းအဆက္ဆက္က ဇာတ္ထုပ္ေတြထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းပါသတဲ့။  သူ႕ရဲ႕ အားကစားထူးခြ်န္ပံုကလည္း အံမခန္းပါတဲ့ဗ်ာ။  ၁၉၉၄ ေျမာက္ကိုရီးယားရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာရွိတဲ့ ေဂါက္က်င္းမွာ ေဂါက္ရိုက္သင္ျပီးျပီးခ်င္ ၃၈ က်င္းရိုက္ေတာ့ ၁၁ က်င္းမွာ hole-in-one ရတယ္လို႕ ျပံဳယမ္း မီဒီယာေတြမွာ ေဖာ္ျပသြားပါတယ္။  သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ရံေတာ္ ၁၇ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳး စံခ်ိန္ေတြခ်ိဳးတာကို မွတ္တမ္းတင္ေပးခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။  ဒီလိုမ်ိဳး လက္စြမ္းျပျပီးကထဲက ကင္မ္ဂ်ံဳအီးတစ္ေယာက္ ေဂါက္ေလာကကို လက္ျပႏႈတ္ဆက္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

Tuesday, February 11, 2014

သူတို႕ေတြ ႏုစဥ္အခါက (၂)

အႏုပညာရွင္ေတြရဲ႕ ငယ္စဥ္ဘ၀ေလးေတြကို အင္တာနက္မွာေတြ႕လို႕ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.... 


 Sydney Bristow မင္းသမီးမျဖစ္ခင္တုန္းက အထက္တန္းေက်ာင္းရဲ႕ တီး၀ိုင္းအဖြဲ႕မွာ Saxophone တီးမႈတ္ခဲ့ပါသတဲ့....

Monday, February 10, 2014

သူတို႕ေတြ ႏုစဥ္အခါက (၁)

ကမၻာ့ႏုိင္ငံ အရပ္ရပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ငယ္စဥ္ဘ၀ ပံုရိပ္ကေလးေတြကို အင္တာနက္မွာေတြ႕လို႕ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.....


အိုဘားမား ငယ္စဥ္

Thursday, January 23, 2014

Troy (သို႕) ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ေသာ ျမိဳ႕ေတာ္ (၁)

          စင္ကာပူျပန္ေရာက္ေနတဲ့ ရက္ပိုင္းတုန္းက ထရြိဳင္ျမိဳ႕အေၾကာင္း ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္တယ္… ေနာက္ျပီး စိတ္၀င္စားလို႕ ဟိုရွာဖတ္ ဒီရွာဖတ္နဲ႕။  Troy ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားပံုေတြက ကိုယ့္မ်က္ေစ့ေရွ႕မွာ ျမင္ေနရသလိုပဲ။  ျမန္မာ Sea Game ဖြင့္ပြဲတုန္းက “မဟာ….ၾကီးျမတ္ေလေသာ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ား.. ဒီေျမၾကီးထက္မွာဆိုျပီး”  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပုဂံအေၾကာင္း သရုပ္ေဖာ္ေတာ့ ရဲစိတ္ ရဲမာန္ေတြ တက္ၾကြလာသလိုပဲ… ထရြိဳင္ျမိဳ႕အေၾကာင္းဖတ္လိုက္ရင္ လည္းဒီလိုပဲ စိတ္၀င္စားစရာေတြနဲ႕ ေတြးစရာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ခဲ့တယ္။
          လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္က ေၾကးေခတ္လူသားေတြရဲ႕ ဗိသုကာလက္ရာေတြနဲ႕ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး၊  ကမၻာ့အလွဆံုးဆိုတဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္နဲ႕ ျပည့္စံုတဲ့ နတ္ေဒ၀ီတစ္ပါး အလား ဖမ္းစားႏုိင္ခဲ့တဲ့ မင္းသမီး ဟယ္လင္၊  ရာဇမာန္ကို ထိလာခဲ့ရင္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံခဲ့တဲ့ စပါတာ(ဂရိ) လူမ်ိဳးေတြထဲက ဘုရင္းတပါး ျဖစ္တဲ့ မန္နီေလာ့စ္၊  အခ်စ္အတြက္ အသက္ပင္ေပးခဲ့ရတဲ့ ထရြိဳင္ျမိဳ႕ရဲ႕ အိမ္ေရွ႕သခင္ ပဲရစ္၊ သမိုင္းတြင္ခဲ့တဲ့ ထရိုဂ်န္ စစ္ပြဲၾကီးပြား ခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္…  အာခီလီစ္၊ ဟက္တာ၊ အုိင္းယက္စ္ စတာေတြ အျပင္ သူရဲေကာင္းေတြ မ်ားစြာရဲ႕ ေသြး ေျမက်ခဲ့ရတဲ့ ေနရာ၊  ရန္သူေတြကို ပရိယာယ္ဆင္ ေအာင္ပြဲခံတုန္းက အဓိက အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ ထရိုဂ်န္ ျမင္းရုပ္ၾကီး၊  ဂရိေတြ ဘယ္လိုမွ တိုက္လို႕မရပဲ တပ္ဆုတ္ျပီး သေဘၤာေတြ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေတာ့ ထရြိဳင္ျမိဳ႕သားေတြ ေအာင္ပြဲခံ သတိလြတ္ေနတုန္း ျမင္းရုပ္ဗိုက္ထဲက ဂရိစစ္သည္ထြက္၊  ျမိဳ႕တံခါးကို ဖြင့္လို႕ ၁၀ ႏွစ္ၾကာ တုိက္ယူလို႕မရခဲ့တဲ့ ထရြိဳင္ျမိဳ႕ၾကီးဟာ ညတြင္းခ်င္းမွာပဲ ေျမေပၚ ျပားျပား၀ပ္သြားခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္…..စသည္အားျဖင့္ ေရးထားတဲ့ ဟိုးမားရဲ႕ ILIAD ကဗ်ာရွည္ၾကီးထဲမွာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားစြာ သက္၀င္လႈပ္ရွားေနတုန္း။  ဒါေပမယ့္ ဒီ ကဗ်ာရွည္(၀တၱဳ) ၾကီးထဲက ထရြိဳင္ျမိဳ႕ၾကီးဟာ တစ္ကယ္ရွိခဲ့တာလား?

Monday, January 6, 2014

အလုပ္ထဲမွာ ဒီလိုရွိတယ္ (၃)

အဟက္ အဟက္
          မႏွစ္က ေဆာက္ခဲ့တဲ့ သေဘၤာ ႏွစ္စီးကက်ေတာ့ အေတာ္ေလး အကုန္အက်အမ်ားသား။  သေဘၤာက်င္းကို စာခ်ဳပ္နဲ႕အျပီး အပ္လိုက္ေပမယ့္ အဲ့ဒီ တရုတ္သေဘၤာက်င္းက သေဘၤာ မေဆာက္တတ္ေပါင္။  ဒီေတာ့ ေနာက္ဆံုး လိုခ်င္တဲ့ အရည္အေသြးမရတာနဲ႕၊  ျပန္ျပင္ရတာနဲ႕၊ ေႏွးတာနဲ႕ လံုးလည္ခ်ာလပတ္ေတြလိုက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္တို႕ ကုမၸဏီက လူေတြထပ္ေခၚ၊  ကြ်န္ေတာ္တို႕ Contractor ေတြကို သေဘၤာက်င္းထဲထည့္ျပီး ကိုယ့္သေဘၤာ ကိုယ္ျပန္ေဆာက္ရတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္ေရာ။ 
          အဲ….ျပႆနာက အဲ့ဒီ တစ္ျပံဳတစ္မၾကီးရဲ႕ စားစရိတ္၊ အေထြေထြသံုးစရိတ္ ဒါေတြက Delay ျဖစ္ရင္ျဖစ္သေလာက္ Overhead cost ကတက္လာပါပေရာ။  ဒါ့အျပင္ ကိုယ္ထည့္ခ်င္တဲ့ ပစၥည္းေတြ တရုတ္မွာ Custom clear လုပ္တာေတြ၊ Transport စရိတ္ေတြ ဒါေတြအားလံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့ ေဘဂ်င္းက ကြ်န္ေတာ္တို႕ရံုးလည္း ၁ႏွစ္ခြဲေလာက္ ေရာ့ေရာ့ ၾကိဳက္သေလာက္သာယူေပေတာ့ ဆုိျပီး ေပးလိုက္၊ ေပးလိုက္နဲ႕ ေငြလံုးလံုးမရွိတဲ့ ဘ၀ကိုေရာက္သြားေရာ။ 
          ဒီလိုနဲ႕ ေအးဂ်င့္တစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲလုပ္ျဖစ္လိုက္တယ္။  ဒီေအးဂ်င့္က ေကာ္ဖီမႈန္႕ကစလို႕၊  Contractor ဖိုးေတြ၊ Custom Clearance ေတြ၊ Transport စရိတ္ေတြအားလံုး ၾကားထဲက အက်ိဳးေဆာင္ျပီး ရွင္းေပးသေပါ့ေလ။  ဒါေပမယ့္ ရာခုိင္ႏႈန္းေလးေတာ့ ၾကားထဲက သူကစားတယ္ေပါ့။  အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္။  ေနာက္ဆံုး သေဘၤာျပီး ပေရာဂ်က္ စရင္းသိမ္းေတာ့ ေငြရွင္းတမ္းလုပ္ပါေလေရာလား။  ဘယ္၍ဘယ္မွ်က်တယ္၊ ဘယ္လိုမ်ိဳးခြဲေပးၾကမယ္ စတာေတြကို အီးေမးနဲ႕ ပို႕ၾကသေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ ေအးဂ်င့္ရဲ႕ အီးေမးလ္က အဟက္ခံထားရပါသေကာလား။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘက္ကပို႕လိုက္တဲ့ အီးေမးလ္ေတြကို ဟို ဟက္ကာေကာင္က ေစာင့္ဖတ္ျပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုး ဘယ္ဘဏ္ကို ေငြလႊဲရမလဲ၊  ဘဏ့္အေကာင့္ေပးပါဆိုျပီး ေတာင္းတဲ့ စာလည္းေရာက္ေရာ ၾကားထဲက ေဖ်ာင္လိုက္တာပဲ။  ျပီးေတာ့ သူက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆီကို ေမးလ္ျပန္ပို႕သဗ်၊  သူ႕ ေဟာင္ေကာင္က ဘဏ္နဲ႕ သူ႕အေကာင့္ ကို။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း မသိဘူးေလ အဲ့ဒီကို လႊဲဆိုေတာ့ လႊဲလုိက္တာ။  လႊဲေပမယ့္ စလံုးက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကုမၸဏီက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေအးဂ်င့္နာမည္တပ္ျပီး အဲ့ဒီအေကာင့္ကို လႊဲေပးလိုက္တာ။  ဒီအတြက္ ဟိုအေကာင္ေတြက ဘဏ္ထဲက ထုတ္လို႕မရဘူးျဖစ္ေနေရာ။  ဒီလိုနဲ႕ ဘဏ္က Transition ကို Cancel လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ 

Saturday, January 4, 2014

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဆာယိုနာရား ၂၀၁၃

          ၂၀၁၃ ၾကီးသည္ လက္ျပက်န္ခဲ့ျပီျဖစ္သည္။  လက္ျပမျပေတာ့ မသိ၊  ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လက္ျပျပီး ထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။  ၂၀၁၁ က စခဲ့ေသာ သေဘၤာႏွစ္စီးသည္၊  ၂၀၁၃ ဒီဇင္ဘာတြင္ ထြက္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္သည္။  တစ္စီးက မီးထိုးဖို႕ တစ္စီးက ကက္ဆက္ဖြင့္ဖို႕ အဲေလ… တစ္စီးက လွ်ပ္စစ္မီးၾကိဳးေတြ ပင္လယ္ထဲ ဆြဲျပီး သြယ္ဖို႕၊ ေနာက္တစ္စီးက Offshore စင္အသစ္ေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ ပင္လယ္ထဲ ပနက္ရိုက္ဖို႕ ဘာဖို႕ လုပ္တဲ့ Rock Dumping လုပ္ပစ္လိုက္ၾကသည္။  ေကာင္း၏။  ႏႈတ္ဆက္ပါသည္ ရွန္ဟုိင္း၊  လမ္းခြဲခဲ့ျပီ။  ကိုပီတာၾကီး ေျပာသလို နန္က်င္းလမ္းကိုလြမ္းသည္၊  The Bund ကိုလြမ္းမည္၊  ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ ရွင္ထ်န္ဒီး ကိုလြမ္းျပီး က်န္ခဲ့မည္။  ဒီလိုႏွင့္ ၂၀၁၃ သည္ကုန္သြားေလ၏။  ဘေလာ့ဂ္မတင္ျဖစ္။  သူၾကီးမင္း၏ တစ္ လိုျဖစ္ေနျပီ။