အလုပ္ထဲမွာ ဒီလိုရွိတယ္ (၂)

          သူ႕အရပ္နဲ႕ သူ႕ဇာတ္ ဆိုသလို ေနရာေဒသေလးေတြနဲ႕ ပါတ္သတ္ျပီးေတာ့ အစြဲအလမ္းေလးေတြလည္း ရွိၾကပါတယ္။   တရုတ္ျပည္က တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာလည္း ဒီလို အစြဲေလးေတြကို ေတြ႕ရတတ္တာပဲ။ 

အခါေတာ္ေပး နတ္ေရးငယ္ငင္

          ကြ်န္ေတာ့္ အရင္အလုပ္ကထြက္ျပီးေတာ့ Owner ဘက္က Representative အျဖစ္ေျပာင္းလုပ္ျဖစ္တယ္။  အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီးေတာ့ တရုတ္ဘက္ကို ေရာက္သြားတာပဲ။  ပထမဆံုးစေရာက္သြားတာက Keppel Nantong ဆိုတဲ့ သေဘၤာက်င္း။  စလံုးကေန အခြဲဖြင့္ထားတဲ့ က်င္းပါ။  အရင္ အဲဒီ ပေရာဂ်က္ရဲ႕ Owner Rep. ေတြကလည္း ျမန္မာေတြပဲ။  ေနာက္ အဲဒီအကိုက အလုပ္ေနာက္တစ္ခုကို ေရႊ႕သြားေတာ့ သူ႕ေနရာကို ကြ်န္ေတာ္က လူစား၀င္တာ။  အဲဒီက်င္းမွာ သေဘၤာ ၆စီး ေဆာက္ေနတဲ့ အခ်ိန္။  တရုတ္စေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ပထမဆံုးသေဘၤာက ေရခ်ဖို႕လုပ္ေနျပီ။ 

          အဲဒီမွာ ျပႆနာက စတာပဲ။  သေဘၤာက ေရခ်လို႕ကို လံုး၀မရတာ။  Launching Rail ကရုရွားေတြ သေဘၤာေရခ်တဲ့ပံုစံမ်ိဳးေဆာက္ထားတာ။  ရထားသံလမ္းလို လမ္းႏွစ္လမ္းေျပးထားမယ္။  ျပီးရင္ သေဘၤာကို သံလမ္းအေပၚမွာ ဘီးေတြဆင္ထားတဲ့ Skid ေပၚတင္ထားမယ္။  ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီ Skid ကို Winch နဲ႕တြဲျပီး ေရထဲကို ေလွ်ာသြားတဲ့ သံလမ္းအတိုင္း တျဖည္းျဖည္းဆြဲယူသြားျပီး ေရတက္ခ်ိန္ကိုေစာင့္၊  ေရတက္လို႕ သေဘၤာၾကြတက္လာရင္ ဒါျပီးျပီေပါ့။  ဒါေပမယ့္ အဲဒီတစ္ေခါက္က ေတာ္ေတာ့္ကို ျပႆနာတက္တာ။  ဆြဲခ်လိုက္ လမ္းမွာ ဂ်မ္းျဖစ္လိုက္၊ ျပန္ဆြဲတင္လိုက္။  ေနာက္တစ္ေခါက္ ေရခ်ျပန္ေတာ့လည္း ေရခ်ခါနည္း Launching Rail ကို Container သေဘၤာက ၀င္တုိက္သြားျပန္ေရာ။  အဲဒါကို ျပန္ျပင္လိုက္။ ဒီလိုနဲ႕ ၆ ေခါက္ေျမာက္အထိ ပထမဆံုး သေဘၤာက ဘယ္လိုမွ ေရခ်လို႕မရျပန္ဘူး။  ေနာက္ဆံုး ၇ ေခါက္ေျမာက္က်ေတာ့ သေဘၤာေရွ႕မွာ ပြဲေတြဘာေတြေပး။  အေမႊးတုိင္၊ ဖေယာင္းတုိင္၊ ၾကက္ကင္ေတြ ဘာေတြနဲ႕ က်က်နန ပြဲေပးျပီး ခ်ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဆင္အေခ်ာသားဗ်ာ။  ဟုတ္သည္မဟုတ္သည္ေတာ့မသိ။  ေနာက္သေဘၤာေတြက်ေတာ့လဲ ပြဲေတြဘာေတြ အထူးတလည္ေပးမေနပါဘူး။  ဒီလိုပဲ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေရထဲေရာက္သြားတာပါပဲ။  တုိက္ဆုိင္တယ္ ေျပာရမွာေပါ့ေလ။

သတိ…. ငါးမလွန္ရ

          ဒီမွာလည္း ထူးထူးျခားျခား တိုက္ဆုိင္တာေလးတစ္ခု ေျပာရဦးမယ္။  အဲဒီ Keppel’ နန္တုန္းက်င္းမွာပဲ သေဘၤာေဆာက္ျပီး ေနာက္ဆံုးေျမာက္အစီး။  ၆ စီးေျမာက္ေပါ့ေလ။  ေနာက္ဆံုးအစီးမွာ သေဘၤာျပီးျပီးခ်င္းပဲ စာခ်ဳပ္အသစ္တစ္ခုရလိုက္တယ္။  အဲ့ဒီစာခ်ဳပ္က တရုတ္မွာေဆာက္ျပီးသြားတဲ့ တျခား Crane Barge တစ္စီးကို စကၤာပူကို ျပန္ဆြဲယူသြားဖို႕။  စာခ်ဳပ္တန္ဖိုးက စကၤာပူ ၁ သန္း။  လြန္ေရာကြ်ံေရာ တစ္နာရီ ေရမိုင္ ၄မိုင္ေလာက္နဲ႕ ခုတ္ရင္ ၃ ပတ္ေက်ာ္ ၄ပတ္ေပါ့။  Crew ေတြေရာက္လာျပီဆိုရင္ ဟိုတယ္ ဘာညာ ေလွ်ာက္စီစဥ္ေပး။  ေနရာခ်၊  စက္ခ်ဳပ္နဲ႕ သူၾကီးက အင္ဒိုေတြ။  Statutory သေဘၤာေပၚမွာ လိုတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကို လက္လႊဲ၊ သေဘၤာကို ဆီျဖည့္ (Banker) ယူတာ ေစာင့္ၾကည့္ (မဟုတ္ရင္ တခါတေလ ေပါင္းရုိက္ခံရတာမ်ားတယ္ (ဆီ ၁ တန္ေက်ာ္ေလာက္ကြာသြားရင္ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဘာညာက အျမဲတမ္း အေမးခံရလို႕)၊ Provision ေတြတင္၊ Spare Parts ေတြ လႊဲ၊ လက္မွတ္ထိုးခုိင္း၊ Port Clearance ေတြလုပ္ စသည္ စသည္အားျဖင့္။  နည္းနည္းပိုျပီးမ်ားသြားတာက လမ္းမွာ ဆီမေလာက္မွာစိုးလို႕ Crane Barge ရဲ႕ ဆီကန္မွာပါ ဆီျဖည့္ျပီးေတာ့ အဲဒီကန္ထဲကေန သေဘၤာေပၚကို လႊဲယူဖို႕ ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာႏွစ္စီး ေဘးခ်င္းကပ္ (alongside) လုပ္လို႕ရဖို႕စီစဥ္တာရယ္။  ေနာက္ျပီးေတာ့ Barge ရဲ႕ Generator ကိုႏႈိးျပီးေတာ့ သူတိုရဲ႕ Transfer Pump ဆီကေန Flexible Hose နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သေဘၤာဆီကို ဆီျဖည့္ဖို႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ယူရတာဘာညာေပါ့။ 

ဒီအတြက္ Operation Superintendent တစ္ေယာက္ ထပ္ဆင္းလာတယ္။  ထံုးစံအတုိင္းဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ့္တာ၀န္က သေဘၤာေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္ရင္ ျပီးျပီ။  လက္လႊဲလက္ေျပာင္းကိစၥက Senior Superintendent တစ္ေယာက္ေယာက္ကလာျပီး လက္လႊဲေပးရတယ္။  ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္က သူတို႕လည္း သူတို႕လည္း ခ်ာလည္လည္ေနတာနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ပါ ပဲေလွာ္ၾကားဆားညပ္။  ဒီလိုနဲ႕ Barge ကိုဆြဲဖို႕ Towing Line မီတာ ၆၀၀၊ ၆၅၀ အရွည္ ေတြဘာေတြျပင္၊ Emergency Towing Line ေတြကို ေနသားတစ္က် အေရးေပၚလိုရင္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ျဖန္႕ခင္းျပီးေတာ့ Sea Fastening ေတြဘာေတြလုပ္၊ Insurance က Towing Surveyor ဆင္းလာ၊ လက္မွတ္ထိုးခိုင္း၊  အကုန္လံုးျပီးတဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ Operation Department ရဲ႕ General Manager ဆင္းလာေရာ။ 

ညပုိင္း ညစာစားပြဲအေသးေလးလုပ္ၾကေတာ့ ငါးဟင္းပါလာတယ္။  ငါးတစ္ေကာင္လံုးကို ေပါင္းျပီးေတာ့ ေဆာ့စ္ဆမ္းထားတဲ့ဟင္းေပါ့ေလ။  ရယ္ရယ္ေမာေမာ ေျပာၾကရင္းနဲ႕ ဒီနယ္ခံေတြကေတာ့ သေဘၤာထြက္ခါနီးရင္ ငါးကို မလွန္ၾကဘူး ဆိုျပီး သေဘၤာက်င္းက တစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္။  ဘာျဖစ္လို႕လဲလို႕ ေမးေတာ့ ငါးကိုလွန္လိုက္ရင္ နမိတ္မေကာင္းဘူးလို႕ ယူဆၾကတယ္ေပါ့။  သေဘၤာလည္း ေမွာက္ခ်ီ လွန္ခ်ီျဖစ္တတ္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကတယ္လို႕ ေျပာၾကတယ္။  ဒါေပမယ့္ GM ကေတာ့ အုိ…. ငါကေတာ့ ဒါေတြ အယံုအၾကည့္မရွိပါဘူးဆိုျပီး ငါးကို လွန္ျပီးေတာ့ အျခားတစ္ဘက္ျခမ္းက က်န္တဲ့ အသားေတြ ဖဲ့စားၾကသေပါ့။

ဒီလိုနဲ႕ သေဘၤာလည္း Delivery ေတြဘာေတြလုပ္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး သေဘၤာေလးလဲ Crane Barge ကိုဆြဲျပီးေတာ့ ထြက္သြားေရာေပါ့။  Project ျပီးေတာ့လဲ ျပီးတာပဲ အိပ္ျပင္ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ သေဘၤာေဆာက္မယ့္ ရွန္ဟုိင္းကို သြားဖို႕ျပင္ေနတုန္းပဲ သတင္းၾကားရတာ။  ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ လမ္းမွာ မုန္တုိင္းမိျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သေဘၤာနဲ႕ Crane Barge ကိုဆြဲထားတဲ့ ၾကိဳးက  ျပတ္ထြက္သြားပါတယ္။  ျပတ္သြားေတာ့ သေဘၤာသားေတြက သေဘၤာကို ျပန္လွည့္ျပီးေတာ့ Emergency Towing Line နဲ႕ျပန္ဆက္ျပီးေတာ့ သေဘၤာကို ခဏထိန္းထားတယ္။  ဒါေပမယ့္ Emergency Towing Line  ပါ ထပ္ျပီးေတာ့ ျပတ္ထြက္သြားျပန္တယ္။  ဒီေတာ့ မုန္တုိင္းထဲမွာ Crane Barge ကလည္း ေမ်ာခ်င္တဲ့ေနရာေမ်ာ၊  ကြ်န္ေတာ္တို႕သေဘၤာကေတာ့ ေဘးကလိုက္ၾကည့္ရံုပဲ တတ္ႏုိင္တာေပါ့။ 

ေနာက္ဆံုးေတာ့ Barge က ဆီတင္တဲ့ Tanker သေဘၤာကို ၀င္ေအာင္းပစ္လိုက္ေရာ။  Tanker ရဲ႕ Hull တစ္ျခမ္းလဲ ပိန္သြားသလို႕၊ Barge လဲ ထိသြားပါတယ္။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေဟာင္ေကာင္မွာ လြန္းျပန္တင္၊ Insurance က ျပန္ရေပမယ့္၊  အျမတ္မက်န္၊  အခ်ိန္ကုန္၊ လူပန္း၊  အိတ္ထဲက ျပန္မစိုက္လုိက္ရတာပဲ ကံေကာင္း။  စကၤာပူ ခဏျပန္ျဖစ္ေတာ့ အဲဒီ Operation GM နဲ႕ ထမင္းစား၀ိုင္းတစ္၀ိုင္းမွာ သြားေတြ႕ျပန္တယ္။  သူကေတာ့ ငါးေတြ႕ရင္ လွန္ေနတုန္းပဲ။  

အလုပ္ထဲမွာ ဒီလိုရွိတယ္ (၁)
အလုပ္ထဲမွာ ဒီလိုရွိတယ္ (၃)