စံုစီနဖာမ်ားကို ေရးခ်င္ရာေလွ်ာက္ေရး၊ တင္ခ်င္ရာေလွ်ာက္တင္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏ ၾကြက္သိုက္ေဂဟာသို႕ တကူးတက ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါၾကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ အားနာစြာျဖင့္ပင္ ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါသည္။

Tuesday, June 4, 2019

ဖားေအာက္ေတာရ (Batam) သို႕ တစ္ေခါက္


အင္ဒိုနီရွား ဘက္တမ္ကြ်န္းဖက္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႕ မၾကာခဏဆိုသလိုေရာက္ျဖစ္ေပမယ့္ ဖာေအာက္ေတာရေက်ာင္းရွိမွန္းကို မသိတာ။  ရံုးက အကိုတစ္ေယာက္က မင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေလးဘာေလး သြားခ်င္ရင္ အားတဲ့ တစ္ရက္သြားလိုက္ဦး ဆိုေတာ့မွ ဟင္.. ဒီကြ်န္းမွာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းရွိလားဆိုျပီး ေမးျဖစ္ေတာ့တယ္။  ဒီတစ္ေခါက္ အလုပ္က စေနေရာ၊ တနဂၤေႏြေရာ သေဘၤာေပၚက ခြာမရေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း ေရာက္ျဖစ္ပါ့မလားဆိုျပီး ထင္မိေသးတယ္။  ေရျခားေျမျခားမွာ အေနၾကာတဲ့ အခါ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ဒုကၡေရာက္တာက ပတိရူပ ေဒသာ၀ါေသာစ၊ သင္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာ ေနရာဆိုတာၾကီးပင္။  ၀မ္းတစ္ထြာအတြက္ ထားရာေန၊ ေစရာသြားေနရေသာ ၀န္ထမ္းဘ၀ျဖစ္ေနေလရာ ေရာက္ရာအရပ္၊ ဆြမ္းကပ္စရာ မရွိေသာဘ၀မွာ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အေတာ့္ပင္ သနားစရာေကာင္းလွသည္။  ဗုဒၶျမတ္စြာကို ရည္စူးျပီး ဆင္းတုေတာ္မ်ားကို ဆြမ္းကပ္ေသာ္လည္း တရားေဒသနာမ်ားကို ေဟာၾကားေပးမည့္ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္ ကင္းရာေျမေပၚမွာ ေနရထုိင္ရသည္မွာ ဒုကၡတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။  ဘက္တမ္ကြ်န္းေပၚမွာ အေျခက်ေနသည့္ ျမန္မာေတြလည္း ထိုနည္းတူ ခံစားခ်က္မ်ိဳး ရွိလိမ့္မည္ထင္သည္။