မဲတူ - ၁

          မဲတူဆိုလွ်င္ တစ္ရက္ကြက္လံုး ေအာ္ေၾကာလန္သည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရက္ကြက္တင္မဟုတ္ အနီးအနားရပ္ကြက္ကပါ ေအာ္ေၾကာလန္သည္။  ေအာ္ေၾကာလန္ဆို မဲတူကလည္း အေတာ့္ကို ဆိုးသည္။  မဲတူ ေသသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း အေတာ္ေလး အထီးက်န္ဆန္သြားသည္။  မေသခင္အထိ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ အေတာ္ေလး အႏံြတာခဲ့သည္။  မဲတူကို လြမ္းလာေသာေၾကာင့္ ဒီပိုစ့္ေလးကို ေရးျဖစ္လိုက္သည္။

မဲတူ၏ ရာဇ၀င္

          မဲတူအေၾကာင္းမေျပာခင္ သူ႕မိသားစုရာဇ၀င္ေလးကို ရွင္းျပခ်င္သည္။  အဲ့ဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ၆ တန္း ေက်ာင္းသားေလာက္ျဖစ္ဦးမည္ထင္သည္။  အိမ္မွာ ေခြးမၾကီးတစ္ေကာင္ အျမဲတမ္းအစာလာေတာင္းတတ္သည္။  ကြ်န္ေတာ္က သနားျပီးေတာ့ ထမင္းခ်ခ်ေၾကြးျဖစ္သည္။  ထိုအခ်ိန္မွစျပီးေတာ့ ေခြးမၾကီးလည္း အိမ္ကမခြာေတာ့။  အိမ္မွာကပ္ေနရင္း ထိုေခြးမၾကီးမွ သားေပါက္သည္။  အမတစ္ေကာင္သာက်န္သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ေခြးမၾကီးနာမည္က “အေမမ” ျဖစ္ျပီး သူကေမြးေသာ သမီးနာမည္ကေတာ့ “သမီးမ” ဟုကြ်န္ေတာ္က နာမည္ေပးလိုက္သည္။ 

          ေနာက္ႏွစ္ၾကေတာ့ အေမမက ေခြး ၆ေကာင္ေပါက္သည္။  သမီးမက ေခြး ၆ ေကာင္ေပါက္သည္။  ထိုအထဲတြင္ မဲတူက အေမမ ကေပါက္ေသာ ေခြးျဖစ္သည္။  ေခြးကေလးေတြထဲမွာ တစ္ကိုယ္လံုးမဲျပီးေတာ့ ေမြးကထဲက အေကာင္အၾကီးၾကီးျဖစ္သည္။  ထိုသို႕ႏွင့္ အိမ္တြင္ ေခြး ၁၄ ေကာင္ျဖစ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေခြးမ်ားႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေတာ့သည္။  ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ လြယ္အိတ္ကိုခ် ျခံထဲကိုေျပး ေခြးေပါက္ ၁၂ ေကာင္ကို ေရတြက္၊ ျပီးလွ်င္ အေမမ ကေလးေတြကို သမီးမကို ႏုိ႕တုိက္ခုိင္း။  သမီးမ ကေလးေတြကို အေမမကို ႏို႕တုိက္ခုိင္း ေခြးေနရာခ်ထားေရးလုပ္သည္။  ေခြးဆိုလို႕ မ်ိဳးေကာင္းရိုးေကာင္းလို႕ေတာ့ မထင္ပါနဲ႕ ေခြးေလ ေခြးလြင့္မ်ားသာ။  ဤသည္မွာ မဲတူ၏ မိသားစု ရာဇ၀င္ျဖစ္သည္။  သူ႕အဘုိးအဘြားမ်ားကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္မသိ။  သူ႕ အေဖဘယ္ေခြးလဲဆိုတာလည္း ကြ်န္ေတာ္မသိ။  ကြ်န္ေတာ္သိသည္မွာ သူ႕အေမသည္ Single Mother ျဖစ္သည္။ 

လူဆိုးဗိုလ္ၾကီး မဲတူ

          မဲတူက တျခားေခြေတြထက္ အရပ္ပိုျမင့္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး။  ေခါင္းကၾကီးၾကီး၊ နားရြက္က ကုပ္ကုပ္။  ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြက ေမြးကထဲကကို ၾကီးတာ။  ခႏၶာကိုယ္က တုတ္တုတ္ၾကီး။  လွ်ာၾကီး တန္းလန္းနဲ႕ အျမီးႏွံျပီး သခင္ေတြကို တယ္ဖားတတ္တဲ့ေကာင္။  ေခြးေတြ အေကာင္ၾကီးလာေတာ့ စားေရးေသာက္ေရးက အရင္ကလို ထမင္းက်န္၊ ဟင္းက်န္ ေကြ်းလို႕မရေတာ့။  အေမက ေစ်းထဲကေန ေစ်းအေပါဆံုး ငပိအၾကမ္းကို ၀ယ္ရသည္။  သမဆုိင္က ဆန္ကြဲကို ၀ယ္ရသည္။  ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ကေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ျခံထဲကခူးသည္။  ထို၃မ်ိဳးကို ေရာၾကိဳလိုက္လွ်င္ အိမ္က ေခြး ၁၄ ေကာင္အတြက္ ရိကၡာဖူလံုသည္။  တစ္ခါတစ္ေလ လူၾကီးေတြလစ္လွ်င္ စားဖို႕ခ်က္ထားေသာ ၾကက္သားဟင္း၊ ငါးဟင္းေတြကို အိုးလိုက္ ထိုေခြးစာအိုးၾကီးထဲသို႕ ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းထည့္ပစ္တတ္သည္။  ေခြးေတြလဲ လူေတြလို ၾကက္သားဟင္းေလး ဘာေလးနဲ႕ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ စားေစခ်င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ 

          ေခြးစာေၾကြးေသာအခ်ိန္တြင္ အိမ္မွ ၾကီးေဒၚမ်ားလဲ မေနရ အင္တုန္ ၁၄ လံုးႏွင့္ ေၾကြးရသည္။  မဲတူက အဆိုးဆံုး။  ဒီေကာင္က ထြားေတာ့ ဗုိလ္က်သည္။  သူမ်ားေခြးေတြထက္လဲ ပိုျပီးေတာ့ လူလည္က်တတ္သည္။  သူ႕အတြက္ ထမင္းကို ၃ လုပ္ေလာက္ႏွင့္ ကုန္ေအာင္စားသည္၊ ျပီးလွ်င္ သြားၾကီးျဖီးျပီးေတာ့ သူမ်ားေတြ အင္တံုထဲက ထမင္းေတြကို လုစားေတာ့သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ေခြးေတြကို ထမင္းေၾကြးခ်ိန္ဆိုလွ်င္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းစီကိုင္ကာ ေခြး ၃ေလးေကာင္ၾကား ၾကီးေဒၚတစ္ေယာက္ေစာင့္က ေခြးေမာင္းရသည္။  “ဟဲ အေမမ.. ျငိမ္ျငိမ္ေန ဟိုဘက္မွာ သြားလုမစားနဲ႕”  “အို.. မဲတူ… ဟယ္ဒီေခြး သိပ္လူလည္က်တာပဲ… သူမ်ားဟာေတြ သြားလုစားျပန္ျပီ”  “တုတ္နဲ႕ ရိုက္မွာေနာ္… သြား သြား ဒီဘက္ကို မလာနဲ႕”  ထိုအသံမ်ားမွာ ေခြးေတြကို ထမင္းေၾကြးတုိင္း ထြက္လာေနၾကအသံျဖစ္သည္။  မဲတူကေတာ့ အဆိုးဆံုး၊ အႏုိင္အက်င့္ဆံုး အေကာင္ျဖစ္သည္။  သူမ်ားေခြးေတြကို အႏုိင္က်င့္ျပီး ထမင္းေတြ လုစားတတ္သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ အိမ္တြင္ မဲတူကို လူဆိုးဗိုလ္ၾကီးဟုေခၚၾကသည္။

မဲတူႏွင့္ အုန္းထျခင္း

          မဲတူတို႕ တစ္သိုက္ၾကီးလာေတာ့ ေခြး ၁၄ေကာင္ႏွင့္ ရပ္ကြက္ထဲက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကေလးတစ္သိုက္မွာ အုန္းထေနေတာ့သည္။  ေခြးေတြေရာ၊ ကေလးေတြေရာ တ၀ုန္း၀ုန္း၊ ဖုန္က တလံုးလံုး။  ကေလးေတြ ရပ္ကြက္ပတ္ျပီး စိန္ေျပးတမ္းေဆာ့လွ်င္ ေခြးေတြကပါ တစီစီ။  ထိုမွ် အားမရလွ်င္ ေခြးတစ္အုပ္ကို ေခၚျပီး သူမ်ားရပ္ကြက္ထဲကေခြးေတြႏွင့္ သြားျပီးေတာ့ စစ္ခင္းတမ္းေဆာ့သည္။  စစ္ခင္းသည္ဆိုသည္မွာ ဟိုဘက္ရပ္ကြက္ကေခြးမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ရပ္ကြက္က ေခြးမ်ားႏွင့္ ကိုက္ေစျခင္းသာျဖစ္သည္။  ကေလးေတြ လက္ခုပ္လက္၀ါးတီး၊ တစ္ေဟးေဟႏွင့္။  အိမ္မွာဧည့္သည္မ်ားလာလို႕ကေတာ့ မဲတူတို႕တစ္သိုက္အတြက္ ပြဲၾကီးပြဲေကာင္း။  ေသာင္းေသာင္းျဖျဖကို တ၀ုတ္၀ုတ္ႏွင့္ အုန္းထေအာင္ ၾကိဳဆိုသည္။  ဧည့္သည္တစ္ေယာက္လာလွ်င္ လူ၄ေယာက္ေလာက္ဆင္းျပီး ေခြးတစ္သိုက္ကို ထိန္းရသည္။ 

          ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္လွ်င္ မဲတူတို႕တစ္သိုက္ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ စြတ္ဖားဆြဲတမ္းကစားၾကသည္။  စြတ္ဖားဆြဲတယ္ဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္ အိမ္မွာ ကြမ္းသီးပင္ေတြရွိသည္။  ကြမ္းသီးပင္က ကြမ္းလက္ေတြ ေၾကြေသာအခါ အေပၚကအလက္ႏွင့္ တစ္တြဲထဲ ေအာက္ပိုင္းမွာ ကြမ္းပင္ကို ငံုထားေသာ ေဖ်ာ့ဖတ္ၾကီးပါ တစ္ခါထဲ ေၾကြက်သည္။ ထိုအခါမ်ိဳးဆိုလွ်င္ ထိုေပ်ာ့ဖတ္ၾကီးကို ၾကိဳးေတြႏွင့္တြဲ ေခြးႏွစ္ေကာင္ လည္ပင္းမွာ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းစီခ်ည္.. ထိုၾကိဳးေတြႏွင့္ ကြမ္းလက္ေရာက္ ေပ်ာ့ဖတ္ၾကီးပါတြဲခ်ည္၊ တစ္ေယာက္ စြတ္ဖား တစ္ခုစီရျပီ။  ထုိအခ်ိန္တြင္ မဲတူကို လုၾကရသည္။  ဒီေကာင္က အေျပးသန္သလို၊ ရုန္းအားေကာင္းသည္။  ဒီေကာင္ဆြဲေသာ စြတ္ဖားက ႏုိင္ေလ့ရွိသည္။  ထို႕ေၾကာင့္ မဲတူဆြဲေသာ စြတ္ဖားကို ဦးေအာင္ စီးၾကရသည္။  ေခြးေတြကို ေျပးဆိုျပီး ေမာင္းလိုက္လို႕ကေတာ့ လႊတ္ေျပးေတာ့တာ… လမ္းေပၚမွာ ဖုန္ေတြကတစ္လံုးလံုး။ စြတ္ဖားေတြနဲ႕ လမ္းေတြကပိတ္၊ လမ္းသြားလမ္းလာေတြက ေမတၱာပို႕။

          မိုးတြင္းဆိုရင္ေရာ မဲတူတို႕တစ္သိုက္နဲ႕ တယ္ျမိဳင္တာ။  ပုသိမ္အိမ္ေရွ႕လမ္းက လမ္းမၾကီးကေန သြယ္ဆင္းတာ ေျမနိမ့္ပိုင္း။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ လမ္းရဲ႕ အလယ္ေလာက္မွာ ေခ်ာင္းေလးတစ္ေခ်ာင္းက ျဖတ္စီးေနတာ။  အဲ့ဒီေခ်ာင္းကေလးကို ကြန္ကရစ္တံတား ျဖတ္ထိုးထားေသးတာ။  မိုးၾကီးလို႕ကေတာ့ လမ္းမၾကီးကေရေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႕လမ္းထဲက ေျမာင္းေတြထဲကို စီးတာမွ ဒလေဟာ။  မိုးရြာျပီေဟ့ဆိုတာနဲ႕ မိုးေရေျပးခ်ိဳးတာပဲ။  မိုးေရခ်ိဳးရင္ ေခြးတစ္အုပ္ကလဲပါတယ္။  က်န္တဲ့ေခြးေတြသာ အိမ္က တံစက္ျမိတ္ေအာက္ ေကြးခ်င္ေကြးမယ္ မဲတူကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကို မိုးေရထဲ ရိပ္ကနဲေတြ႕တာနဲ႕ ေျပးကို ထြက္လာေတာ့တာပဲ။  ဒီေကာင္ကို ေျမာင္းထဲကို ကန္ခ် ေရဒလေဟာထဲမွာ ေျမာင္းတစ္ေလွ်ာက္ေရကူးလိုက္တာ ေခ်ာင္းထဲေရာက္ေတာ့မွ ကမ္းေပၚျပန္တက္။  ဒီေကာင္ၾကီး ေျမာင္းထဲေမ်ာသြားရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕က ေျမာင္းႏႈတ္ခမ္းကေနေျပးလိုက္။  ဒီလိုနဲ႕ ေရလႊာေလွ်ာစီး စီးတာ ကြ်န္ေတာ္တို႕လဲေမာ ဒီေကာင္လဲလွ်ာထြက္။ မိုးတိတ္မွ အိမ္ေပၚျပန္ေရာက္ျဖစ္တယ္။

          ဒါတင္ကေသးလားဆိုေတာ့ မကေသးဘူး။  ျခံထဲမွာ စစ္တုိက္တမ္းေဆာ့ရင္ ကတုတ္က်င္းတူးၾကတာကိုး။  အိမ္ကေပါက္တူးေတြ၊ တူရြင္းေတြ၊ ေဂၚျပားေတြနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ ကတုတ္က်င္းတူး၊  ဒီေကာင္ေတြကလဲ လိုက္တူး။  တူးတာမွ ၾကြက္ေတြ တြင္းတူးသလို ဟိုဘက္က၀င္ျပီး ဒီဘက္က ထြက္လို႕ရတဲ့အထိကို တူးတာ။  တစ္ျခံလံုး မြထ သစ္ပင္ေတြ အျမစ္လန္။  အိမ္က လူေတြကဆူ။

သူခိုးၾကီးမဲတူ

          ေခြးသူခိုးဆိုတာ မဲတူကိုမွ ေခၚတာ၊ အစစ္၊ အစစ္။  ဒီေကာင္က ေခြးသူခိုး။  ေခြးသူခိုးဆိုေပမယ့္ သခင္ကို လာလာေပးတာ။  အိမ္မွာက ဒီေကာင္ေတြကို ထမင္းေကြ်းဖို႕ ငပိပံုမွန္၀ယ္ရတာကိုး။  ဒါကို ဒီေကာင္ျမင္ေနၾကမို႕လို႕လားရယ္လို႕ေတာ့မသိ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ သူတို႕အိမ္မွာ ငပိကို လက္လြတ္စပယ္မထားရဲေသာ အျဖစ္ကိုေရာက္သည္။  ဒီေကာင္က ေစ်း၀ယ္ျပီးလို႕ သူမ်ားအိမ္ေတြမွာ ငါးပိထုတ္ျခင္းထဲမွာေတြ႕လွ်င္ ျခင္းထဲကေန အလစ္သုတ္သည္။  မီးဖိုေခ်ာင္မွာေတြ႕လွ်င္ မီးဖိုေခ်ာင္မွ အလစ္သုတ္သည္။ ျပီးလွ်င္ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္သို႕ ျပန္ယူလာျပီး အိမ္ေနာက္ေဖး ေလွကားထစ္မွာ ခ်ထားတတ္သည္။  

          ဒါတင္လားဆိုေတာ့မဟုတ္။  ပုဆိုး၊ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ၊ ဘရာဇီယာ ဘာတစ္ခုမွမလြတ္ သူမ်ားအိမ္ေတြမွာ လွမ္းထားတာေတြလွ်င္ အလစ္သုတ္သည္။  ျပီးလွ်င္ အိမ္တြင္လာခ်ခ်ထားသည္။  ခိုးလွ်င္လဲ သူမ်ားေခြးေတြလို ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းခိုးသည္မဟုတ္။  ေအာက္ခံေဘာင္းဘီၾကီးကို ကိုက္ကာ လည္တေမာ့ေမာ့၊ အျမီးတစ္ေထာင္ေထာင္ျဖင့္ စစ္ေအာင္လာသည္ စစ္သူၾကီးရဲ႕ ျမင္းလိုမ်ိဳး ဟန္ၾကီး၊ ပန္ၾကီးႏွင့္ အိမ္သို႕ျပန္လာျခင္းျဖစ္သည္။  “ဟဲ မဲတူ၊ မဲတူ”  အ၀တ္ပုိင္ရွင္မ်ား ေနာက္ကလိုက္လွ်င္လည္း သိပ္ဂရုစိုက္လွသည္မဟုတ္။  သူ႕ပံုစံ အတုိင္း ေမာ့ေတာ့၊ ေမာ့ေတာ့ႏွင့္ အိမ္သို႕ မေရာက္မျခင္း သူ အလစ္သုတ္လာေသာ အ၀တ္မ်ားကို ပါးစပ္က မလႊတ္။  

          တစ္ေန႕ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕အိမ္ေဘးမွာက ရခုိင္မွ လူအသစ္ေတြ ေျပာင္းလာသည္။  ရခုိင္မွ ေဆြနီးမ်ိဳးစပ္မ်ား၊ ဧည့္သည္မ်ားလာလွ်င္ ေဘးအိမ္မွာ တည္းတတ္ၾကသည္။  သူတို႕ေဒသအတုိင္း ညဖက္လည္း တံခါး မပိတ္ၾက။  ရြာမွာလိုပဲ တံခါးဖြင့္ျပီး အိပ္တတ္ၾကသည္။  မဲတူတို႕ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးကို အၾကိဳက္ေတြ႕သည္။  တစ္ည မီးကလဲပ်က္ေနသည္။  သူခုိး သူခိုး ဆိုျပီး ဟိုဘက္အိမ္က ထေအာ္သံၾကားရသည္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြလည္း ထၾကည့္ၾကသည္။  မိေတာ့ ဘယ္သူမ်ားထင္သလဲ။  ဓာတ္မီးေရာင္ေတြေအာက္မွာ အ၀တ္ထုတ္ၾကီးကိုက္ျပီး ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ မဲတူျဖစ္သည္။  ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ အ၀တ္ကိုခုိးသည္မွာ တစ္ထည္ႏွစ္ထည္မဟုတ္၊  ခိုးလာသည္မွာ အိတ္လိုက္ျဖစ္သည္။  လက္ကိုင္အိတ္ ခပ္လတ္လတ္ တစ္အိပ္ကို ဂိုင္းမွေနျပီး မလာျခင္းျဖစ္သည္။  မ တာကလည္း ေအာက္ထပ္ကမဟုတ္၊ အေပၚထပ္ကို တက္ျပီး မ လာျခင္းျဖစ္သည္။  ေလွခါးထစ္တစ္ေလွ်ာက္ တစ္ဖုတ္ဖုတ္ႏွင့္ အသံေတြျမည္လို႕ အိမ္သားေတြ ႏုိးလာျခင္းျဖစ္သည္။  ဒါကို ဒီေကာင္က မလႊတ္ေသး။  အတင္း၀ိုင္းလုေတာ့မွ အားမတန္ မာန္ေလွ်ာ့ျပီး ပါးစပ္ထဲက အ၀တ္ထုတ္ျပန္ရသည္။

          ဒါတင္လားဆိုေတာ့ မဟုတ္။  အိမ္နားက ၾကက္ျခံ၊ ဘဲျခံ ေတြ အကုန္လံုး ျပဳန္းျပဳန္း ျပဳတ္ကုန္သည္။  မဲတူတို႕ တစ္သိုက္ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္။  အိမ္ကို ဘဲေတြ၊ ၾကက္ေတြ ကိုက္လာသည္။  ေနာက္က ပိုင္ရွင္ေတြလုိက္လာလွ်င္ အေမက ဒိုင္ခံေလွ်ာ္ရသည္။  ကိုက္လာလွ်င္ အဲ့ဒီေန႕ ဒင္းတို႕ ဗိုက္ေခြးနမ္းသည့္ေန႕၊  သူတို႕ကိုက္လာေသာ ၾကက္ေတြ၊ ဘဲေတြက သူတို႕ ဟင္းအိုးထဲေရာက္သည္ကိုး။  ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ နာမည္ၾကီးသြားသည္။  ေခြးတစ္ေကာင္ေမြးလိုက္တာ ဟန္ကိုက်လို႕၊ ဘာမွကို လုပ္စရာ မလို၊ ေခြးကရွာေကြ်းသည္ဟူ၏။

အပိုင္း ၂ ကို ဒီေနရာႏွိပ္ပါ။