ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဥစၥာေစာင့္ တစ္ကယ္ရွိတာလား ၃

          ဥစၥာေစာင့္ တကယ္ရွိမရွိကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ မေျပာတတ္။  အရင္အပိုင္း ၁ ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေမရဲ႕ ေဆးခန္းမွာ ျဖစ္သြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို ေရးထားတာ။  ခုအပိုင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေဖရဲ႕ ဇာတိျမိဳ႕ကေလး ကန္ၾကီးေဒါင့္ျမိဳ႕က အေၾကာင္းေလး။  ကန္ၾကီးေဒါင့္ဆိုတာက ပုသိမ္ကေနဆိုရင္ ၁၈ မုိင္ေလာက္ဆိုေတာ့ နာရီ၀က္ ၁ နာရီေလာက္ ကားေမာင္းသြားရင္ေရာက္တယ္။  အရင္တုန္းက ကားလမ္းေတြသိပ္ျပီးေတာ့ မေပါက္ေသးေတာ့ ကန္ၾကီးေဒါင့္နားက ဘဲကရက္၊ ေဒါင့္ၾကီး၊ ကံကုန္း၊ ဖားစီကြင္း စတဲ့ စတဲ့ ရြာကေလးေတြက ကန္ၾကီးေဒါင့္ကိုပဲ အားထားေနရတာ။  ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကန္ၾကီးေဒါင့္က ျမစ္ကမ္းေဘးက ဆိပ္ကမ္းျမိဳ႕ကေလးလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေရလမ္းက အဓိကပဲ။  အနီးအနားကရြာေတြက စပါးေပၚခ်ိန္ဆိုရင္ စက္ေလွေတြနဲ႕ လာျပီးေတာ့ စပါးလာအပ္ၾက၊ ၾကိတ္ၾက၊ ရလာတဲ့ ေငြစေလးေတြနဲ႕ ငရုပ္၊ ၾကက္သြန္ စတဲ့ ကုန္စိမ္းေတြ ျဖစ္ျဖစ္၊ အ၀တ္အစားေတြျဖစ္ျဖစ္ ကန္ၾကီးေဒါင့္မွာပဲ လာျပီး ၀ယ္ၾကတာ။  ခုက်ေတာ့ ကားလမ္းေတြေပါက္လာျပီဆိုေတာ့ ကန္ၾကီးေဒါင့္ျမိဳ႕လဲ အရင္ေလာက္ သိပ္ျပီး စည္စည္ကားကားမရွိေတာ့ပါဘူး။  အဲ.. စကားမစပ္ ေမာ္ဒယ္ ေခ်ာရတနာ ကလည္း ကန္ၾကီးေဒါင့္ ဇာတိပဲ။

          ကန္ၾကီးေဒါင့္ေရာက္ရင္ ေလာကမွန္ကူ ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီေတာ္ ရွိမယ္။  ပုဂံေခတ္က ပံုစံကို ယူျပီးေတာ့ ေဆာက္ထားတဲ့ ေစတီေတာ္။  ေစတီေတာ္ထဲမွာ ေရႊ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတာနာေတြနဲ႕ ပူေဇာ္ထားတဲ့ ဆင္းတုေတာ္ ရွိတယ္။  ပြဲေတာ္ရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ အပူေဇာ္ခံပါတယ္။  အနီးကပ္ ၾကည့္လို႕လဲရတယ္။ ဒီ ေစတီေတာ္ကို တည္တုန္းက ထူးထူးျခားျခားေလးေတြေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။  ဒါကေတာ့ သိုက္ေမာင္ႏွမ ဇာတ္လမ္းပဲ။  ေစတီေတာ္ကို ဦးစီးဦးေဆာင္ျပီးေတာ့ တည္ထားခဲ့တာက အခု ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားျပီးတဲ့ ကန္ၾကီးေဒါင့္ဆရာေတာ္ၾကီး။  ေစတီေတာ္ၾကီးနဲ႕ ကပ္ရပ္မွာက မဂၤလာရာမ ေက်ာင္းတိုက္ရွိတယ္။  ပရိယတၱိစာေပေတြကို သင္ၾကားပို႕ခ်ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္။  ေက်ာင္းတုိက္ၾကီးကလည္း ေတာ္ေတာ့္ကို ထည္၀ါတဲ့ မွန္စီေရႊခ် ေက်ာင္းတိုက္ၾကီး။  သၾကၤန္တုိ႕၊ အခါၾကီး ရက္ၾကီးေတြဆိုရင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာတရားစခန္းဖြင့္တယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ရွင္ျပဳ နားသ မဂၤလာပြဲေတြလဲ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္ကလူေတြ လာျပီးေတာ့ စုေပါင္းရွင္ျပဳ ပြဲေတြ လုပ္ၾကတယ္။  ေနာက္ျပီး ႏွစ္တုိင္း ဘုရားပြဲရွိတယ္။  ဘုရားပြဲေတာ္ဆိုရင္ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႕ ေကာင္းသေပါ့။  ဇာတ္ပြဲ၊ စားေသာက္ဆုိင္တန္းေတြ၊ ေဒသထြက္ ပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆိုင္ေတြ.. စသည္ စသည္ျဖင့္။

ပိုင္

          စက္၀ိုင္းတစ္ခုရဲ႕ ပိုင္ ဆိုတာက ၂၂ ကိုတည္ ၇ နဲ႕စား အဲ့ဒါပိုင္၊  ၃.၁၄၁၅၉ ဆိုျပီးေတာ့ ေက်ာင္းတုန္းကေတာ့ သင္ခဲ့ရတာပဲ။  ဒါေပမယ့္ ဘာျဖစ္လို႕ အဲဒီ တန္ဖိုးရလာလဲ၊  Pi (သို႕) π  (သို႕) ပိုင္ လို႕ေခၚတဲ့ အဓိပၸာယ္ေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာကို မသိခဲ့တာ။  ဆရာေတြကို ေမးဖို႕ၾကံတုိင္း တစ္ျခား အခန္းေတြေရာက္ေရာက္သြားတာနဲ႕ ပိုင္ အေၾကာင္းကို မေမးျဖစ္ခဲ့ဘူး။  ေနာက္ပိုင္း အင္တာနက္ေပၚလာေတာ့မွ ပိုင္အေၾကာင္းကို နဲနဲပါးပါး သိလာရေတာ့တယ္။

          ပုိင္ ဆိုတာ စက္၀ိုင္းတစ္ခုရဲ႕ အခ်င္း (diameter) နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ စက္၀န္း (circumference) ရဲ႕ အခ်ိဳးကို ပိုင္လို႕ေခၚတာ။  စက္၀ိုင္း ဘယ္ေလာက္ၾကီးၾကီး၊ ဘယ္ေလာက္ေသးေသး ဒီအခ်ိဳးဟာ ေျပာင္းလဲမသြားပါဘူး။  ဒါကိုေတာ့ ေက်ာင္းတုန္းက သိခဲ့တယ္။  ဒါေပမယ့္ စက္၀ိုင္းရဲ႕ အခ်င္း (diameter) နဲ႕ စက္၀န္း (circumference) ကို ဘယ္လို အခ်ိဳးခ်သလဲဆိုတာက စဥ္းစားစရာ ျပႆနာတစ္ခု။  အဲဒါကို ျမင္သာေအာင္ ေဟာဒီ ပံုေလးကို ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

ဂဏမ္း မတူေသာ စတုိင္မ်ား

             YouTube မွာ ေလွ်ာက္ေမႊရင္းနဲ႕ PSY ရဲ႕ Gangnam Style ကို မူကြဲေလးေတြနဲ႕ Solo cover လုပ္ထားတာေလးေတြကို သေဘာက်လို႕ တင္လိုက္ပါတယ္....

ပထမဆံုး Cover က Steph Micayle ရဲ႕ solo...  နားေထာင္လို႕ေကာင္း၏

Shanghai Zoo

          ျပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႕က ရွန္ဟုိင္းကို ေနာက္တစ္ေက်ာ့ ျပန္သြားျဖစ္တယ္။  ပန္ဒါၾကည့္ခ်င္လို႕…  ပန္ဒါကို အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူး။  ရွန္ဟိုင္းမွာ ေနတာမဟုတ္ဘူးလား ဆိုေတာ့ အင္းဟုတ္တယ္… ဒါေပမယ့္ သေဘၤာက်င္းက ရွန္ဟုိင္းကေန တစ္နာရီေလာက္သြားရတဲ့ ခ်န္ရွင္းဆိုတဲ့ ကြ်န္းေလးေပၚမွာဆိုေတာ့ အဲဒီကြ်န္းေပၚက ဟိုတယ္မွာပဲ အေနမ်ားတယ္။  စေနေန႕ဆိုရင္ေတာ့ ရွန္ဟိုင္းဘက္ကိုသြားျပီး ညစာစား ျဖစ္တယ္။  ကြ်န္းေပၚမွာက သေဘၤာက်င္းကလြဲျပီးေတာ့ က်န္တာဘာမွ ရွိသည္မဟုတ္။  ပ်င္းစရာေကာင္းသည္။  ပံုမွန္ဆိုရင္ စေနေန႕ည ျပန္လာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ရွန္ဟိုင္းမွာ တစ္ည အိပ္ျဖစ္လိုက္သည္။ 

          ညစာကေတာ့ KAAB ဆိုတဲ့ XinTianDi(French quarter) က Grill ဆိုင္မွာ စားျဖစ္သည္။  ဒီဆုိင္က Beef Steak ေကာင္းသည္။  ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီနားက Rendezvous Bar မွာ Live Band နားေထာင္လို႕ေကာင္းသည္။  ထို႕ေၾကာင့္ သြားနားေထာင္ျဖစ္သည္။  ေနာက္တစ္ေန႕ေတာ့ Zoo ကိုသြားျဖစ္သည္။  Metro လိုင္း ၁၀ကို Nanjing West Station ကေနစီးသြားျပီး Shanghai Zoo Station မွာ ဆင္းလိုက္လွ်င္ ရွန္ဟိုင္း တရိစၦာန္ဥယ်ာဥ္သို႕ေရာက္ေလ၏။  ၀င္ေၾကး ယြမ္ ၄၀ ျဖစ္သည္။  ေက်ာပိုးအိတ္ကို customer service မွာအပ္သည္။  ၂ ယြမ္ ေပးရသည္။  ပန္ဒါ… ပန္ဒါ  ၾကည့္ခ်င္သည္မွာ ပန္ဒါျဖစ္သည္။  ပန္ဒါက zoo ရဲ႕ အလည္ေလာက္မွာရွိသည္။  တရိစၦာန္ရံုေရာက္ေတာ့ တိရိစၦာန္ေတြျမင္ရသည္ေပါ့….  အင္း… အဲ့ဒါ ဓာတ္ပံုေလးေတြ တင္လိုက္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ 

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေဘဂ်င္းအပိုင္းအစမ်ား ၄

          ေဘဂ်င္းေရာက္ရင္ေတာ့ ပီကင္းဘဲကင္စားျဖစ္ေအာင္ စားရမည္ဟုဆိုျပန္သည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ပီကင္းဘဲကင္ဆိုင္ ခ်ီတက္ၾကသည္။  ဆိုင္ေရွ႕မွာ စားဖိုမႈး ဘဲရုပ္က လက္ယပ္ေခၚေနသည္။  ဒီ ဘဲကင္ဆိုင္ကေတာ့ နာမည္အၾကီးဆံုးပဲဟု တစ္ေယာက္ကေျပာသည္။  ဘာေတြ နာမည္ၾကီးသည္ေတာ့မသိ။  အထဲေရာက္ေတာ့ စင္ျမင့္တစ္ေနရာမွာ တစ္မ်ိဳးျပီး တစ္မ်ိဳး ျပေနၾကသည္။  မ်က္လွည့္လဲပါ၏၊  ရုပ္ေသးလဲပါ၏၊  ေမ်ာ့လိုမ်ိဳး ခႏၶာကိုယ္ တြန္႕လိမ္ေသာ ျပကြက္လဲပါ၏။  လြတ္သြားသည္မွာ မ်က္ႏွာဖံုး ေျပာင္းသည့္ show ပြဲျဖစ္သည္။  “သုိင္းမင္းသားႏွင့္ နတ္ကလွ်ာ”  ဇာတ္ကားထဲက နာမည္မမွတ္မိေတာ့ေသာ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ၾကီးလိုပင္ မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားကို ရႊပ္ကနဲ ရႊပ္ကနဲ ဖလပ္၊ ဖလပ္ ေနေအာင္ ေျပာင္းႏုိင္သည္ဟုဆိုသည္။  ဘယ္လိုေျပာင္းသည္ေတာ့မသိ။  ျမင္လဲ မျမင္ဖူး၊  ပြဲကလဲ လြတ္သြားေသာေၾကာင့္ သူမ်ားေျပာသမွ်  ေၾသာ္…. ဟုပင္ ဆိုႏုိင္သည္။  သို႕ေသာ္ ဘယ္လိုေျပာင္းလဲက သိခ်င္သည္။  သိခ်င္ေသာေၾကာင့္ နံရံမွာခ်ိတ္ထားေသာ မ်က္ႏွာဖံုးကို ယူတပ္ၾကည့္သည္။  သစ္သားမ်က္ႏွာဖံုးၾကီးျဖစ္သည္။  ဒါကို ဘယ္လိုမ်ား ဖလပ္ ဖလပ္ေနေအာင္ ေျပာင္းႏုိင္ပါသနည္း?  သူနည္း သူ႕ဟန္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့။  သစ္သားလဲ သံုးခ်င္မွ သံုးလိမ့္မည္ထင္သည္။  

ဟာသတုိေလးမ်ား ၁၀

ေကာင္းမႈ႕ေတာ့ လုပ္ခဲ့တယ္ 

          စိန္႕ပီတာသည္ ပုလဲတံခါး၀တြင္ ရပ္ေနသည္။  လူငယ္တစ္ေယာက္ေလွ်ာက္လာသည္။ 

“သူငယ္ သင္လူ႕ျပည္မွာတုန္းက ဘာကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕ေတြ လုပ္ခဲ့လဲ?”

“အင္း…. ကြ်န္ေတာ္တစ္ခုေတာ့ သတိရတယ္… ကြ်န္ေတာ္ခရီးသြားတုန္းကေပါ့။  လမ္းမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ို လူဆိုးေတြ ၀ိုင္ျပီးေတာ့ ေႏွာက္ယွက္ေနၾကတာ။  ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲ့ဒီလူဆိုးေတြဆီေလွ်ာက္သြားတယ္။  ေကာင္မေလးကို လႊတ္ဖို႕ေျပာတယ္။  အံမယ္.. ဒီေကာင္ေတြက ဂရုေတာင္ မစိုက္ဘူး။  ဒါနဲ႕ အဲ့ဒီ လူဆိုးေခါင္းေဆာင္ဆီကိုသြားျပီးေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္ရဲ႕ မ်က္ႏွာတည့္တည့္ကို လက္သီးနဲ႕ထိုးပစ္လိုက္တယ္။  ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္ရဲ႕ ဆိုင္ကယ္ကို ကန္ျပီးေတာ့ လွဲပစ္လိုက္တယ္။  ေနာက္ျပီးေတာ့ အဲ့ဒီေကာင္ကို နားရြက္ဆြဲျပီးေတာ့ ေဟ့ေကာင္ေတြ မင္းတို႕ ေကာင္မေလးကို လႊတ္လိုက္လို႕ ေျပာေနတာ မၾကားဘူးလားလို႕” ကြ်န္ေတာ္ေျပာလိုက္တယ္။

စိန္႕ပီတာ ထိုသူငယ္ကို အေတာ္ေလးစားသြားသည္

“အင္းျပီးေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္ေသးတုန္း ဆက္ပါဦး”

“အင္း ျပီးေတာ့ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ကြ်န္ေတာ္ ဒီကို ေရာက္လာတာပဲေလ”

အရံႈးေပးပါျပီ

          သေဘၤာတစ္စီးေပၚတြင္ျဖစ္သည္။  မ်က္လွည့္သမားတစ္ေယာက္သည္ မ်က္လွည့္ျပကြက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခင္းက်င္းျပသေနသည္။  ၾကာလာေလေသာ္ ကပၸတိန္ေမြးထားေသာ ၾကက္တူေရြးမွာ မ်က္လွည့္ဆရာ၏ ျပကြက္မ်ားကို သိရွိလာ၏။ 

          “ေဟာ.. ဦးထုပ္က တစ္ျခားဦးထုပ္နဲဲ႕ လဲလိုက္တာ….”

          “အဲဒီ စားပြဲေအာက္မွာ ပန္းေတြကို ဖြက္ထားတာ….”

          “ေဟာ ေဟာ… ဖဲခ်ပ္ေတြကို လက္ထဲကေန လႊတ္ခ်လိုက္ျပီ…”

စသည္ျဖင့္ မ်က္လွည့္ဆရာ၏ လွည့္ကြက္ေတြအားလံုးကို ပြဲတုိင္းမွာ ေဘးနားကေန ေအာ္ေနသည္။  ဤသို႕ႏွင့္ ပြဲပ်က္သည့္ေန႕မွာလည္း မနည္းမေနာ။

          ဒီလိုႏွင့္ တေန႕ေတာ့ သေဘၤာေမွာက္သည္။  မ်က္လွည္ဆရာလဲ ပ်ဥ္ခ်ပ္ကေလးကို ဖက္ျပီး ပင္လယ္ထဲေမ်ာေနသည္။  ၾကက္တူေရြးကေတာ့ သူ႕ေဘးမွာ ပါလာသည္။  ဒီလိုႏွင့္ ပင္လယ္ထဲမွာ တစ္ရက္ျပီး တစ္ရက္…..။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၾကက္တူေရြးက မ်က္လွည့္ဆရာကိုေျပာသည္….

          “ကဲ.. က်ဳပ္အရံႈးေပးပါျပီဗ်ာ….  သေဘၤာကို ဘယ္လိုဖြက္လိုက္သလဲဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာျပ”

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေဘဂ်င္းအပုိင္းအစမ်ား ၃

          တရုတ္ျပည္ေရာက္လွ်င္ မဟာတံတုိင္း မတက္မိျခင္းမွာ ၾကီးစြာေသာ ဆံုးရံႈးမႈ႕ျဖစ္သည္ဟု တရုတ္ တစ္ေယာက္ကေျပာသည္။  မင္းေရာ တက္ျပီးျပီလား ေမးေတာ့ ဟင့္အင္း တဲ့။  ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႕ေန႕ေပါ့လို႕ ျပန္ေျပာသည္။  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မဟာ တံတုိင္းကို တက္ျဖစ္သည္။  ေဘဂ်င္းကေန ဆိုလွ်င္ မဟာတံတုိင္းကို ေနရာႏွစ္ခုမွ တက္ႏုိင္သည္။  တစ္ခုကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပန္ျပင္ထားသည့္ မဟာတံတုိင္း ျဖစ္သည္။  ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေရွးေဟာင္းအတိုင္းကို ထိန္းသိမ္းထားသတဲ့။  ကလင္တန္ တို႕ဘာတို႕က မဟာတံတုိင္း အေဟာင္းကို တက္သတဲ့။  ဘယ္တံတုိင္းကို တက္ခ်င္လဲေမးေတာ့ လူနည္းတဲ့ ေနရာသြားမယ္ဆိုျပီး တံတုိင္း အေဟာင္းဘက္ကို ဦးလွည့္ျဖစ္သည္။

          ေဘဂ်င္းျမိဳ႕ထဲကေန ၁ နာရီခြဲ ၂နာရီေလာက္ ေမာင္းသြားရသည္။  ဟိုေရာက္ေတာ့ ဘာရယ္မသိ က်ိဳက္ထီးရိုးကို သြားသတိရမိသည္။  အမွတ္တရပစၥည္းေရာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြက ေတာင္တက္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အမ်ားၾကီးမွ အမ်ားၾကီး။  မဟာတံတုိင္းေပၚမွာေတာ့ ေရခဲေနျပီ။  Cable Car ေတြရွိသည္။  ေကာ္ဖီက လက္တစ္ဖက္၊ ကင္မရာက တစ္ဖက္၊ Cable car က ယိမ္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေကာ္ဖီခြက္ ေမွာက္ျခင္းႏွင့္ အဆံုးသတ္သည္။ 

ဖန္ခြက္

          တခါတေလက်ေတာ့ ဖန္ခြက္နဲ႕ စကားေျပာရတာ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပတယ္။  တခါတေလေတာ့ ဖန္ခြက္နဲ႕ စကားေျပာရတာ ပ်င္းစရာေကာင္းတယ္။  ဒါေပမဲ့ အလုပ္ျဖစ္တယ္။  ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေျပာ… သူကနားေထာင္တယ္။  ဒီအတြက္ တစ္ခါမွ ပ်င္းရိတယ္မွရွိဘူး။  အျမဲတမ္း လတ္ဆတ္ေနတယ္၊  မၾကိဳက္ရင္ ဖန္ခြက္အသစ္တစ္ခြက္ လဲလိုက္ဖို႕ပဲ။  ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုျပီးသြားတုိင္းမွာ ဖန္ခြက္ အသစ္တစ္ခြက္ လဲလိုက္ဖို႕ပဲ။  ဒီအတြက္ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ 

ဒါဟာ လူတစ္ေယာက္ကို စကားေျပာေနရတာနဲ႕ မတူတဲ့ အခ်က္ပဲ။  လူေတြက်ေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ဘူး။  ဖန္ခြက္ တစ္ခြက္လိုမ်ိဳး အလွဲအလွယ္လုပ္လို႕မရဘူး။  ေနာက္ျပီးေတာ့ သူတို႕ေျပာခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ နားေထာင္ေပးရတာမ်ိဳးလဲ ရွိေသးတယ္။  ႏြားေပ်ာက္သြားတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ေျပာခ်င္ေျပာမယ္၊  ဇာတ္ပ်က္သြားတဲ့ အေၾကာင္းလဲ ပါခ်င္ပါမယ္၊  သမုိင္းထဲက ေန႕စြဲေတြကို ရြတ္ခ်င္ရြတ္ေနဦးမယ္၊  တခါတေလ အလုိက္သင့္ နားေထာင္ေပးရတာ ေတာ္ေတာ့္ကို ကသိကေအာက္ ေရာက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခု။  ဒီလိုေနရာေတြက်ေတာ့ ဖန္ခြက္ေတြနဲ႕ ဆက္ဆံရတာ အမ်ားၾကီး ေနသာထုိင္သာ ရွိတယ္။

ဖန္ခြက္မွာလဲ သူ႕ရာဇ၀င္နဲ႕ သူေတာ့ ရွိတာပဲ… ဒါေပမယ့္ သိပ္ျပီးေတာ့  ခမ္းနားၾကီးက်ယ္တဲ့ ဇာတ္ေၾကာင္းလွန္ဖို႕ရာ သိပ္မရွိဘူး။  ဖန္ခြက္တစ္လံုးဟာ လူတစ္ေယာက္နဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ျပီးေတာ့ အလုပ္သေဘာ ဆက္ဆံဖူးတာရွိဖူးမယ္။  ျပီးရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ ဒီလိုနဲ႕ သူ ကြဲရွသြားတဲ့တစ္ေန႕ဟာ သူ႕ဘ၀ ဆံုးခန္းသတ္သြားတဲ့ေန႕ပဲ။  သူ႕ေနရာမွာ တစ္ျခား ဖန္ခြက္တစ္လံုးက ဆက္လက္ အလုပ္လုပ္ေပးေနဦးမွာပဲ။ 

အေရွ႕တုိင္းဖန္ခြက္နဲ႕ အေနာက္တိုင္း ဖန္ခြက္ ဘာကြာျခားလဲေတာ့ မသိဘူး။  ဖန္ခြက္ဟာ ဖန္ခြက္ပဲေပါ့။  ဒါေပမဲ့ အေရွ႕တုိင္းက မိန္းကေလးေတြနဲ႕ အေနာက္တုိင္းက မိန္းကေလးေတြကေတာ့ ကြာခ်င္ကြာမွေပါ့။  ဂ်ပန္မွာျဖစ္ျဖစ္၊ တရုတ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ဘား မွာ သြားထုိင္ရင္ သူတို႕က ခင္ဗ်ားေဘးမွာ လာထုိင္ေပးမယ္။  ခင္ဗ်ား ေျပာသမွ် သူတို႕နားေထာင္မယ္။  ဒီအတြက္ေတာ့ ခင္ဗ်ားက သူတို႕ေသာက္သမွ် ရွင္းေပးရဦးမယ္။  That’s the deal.  ဖန္ခြက္ေတြက်ေတာ့ သူတို႕အတြက္ တိက်တဲ့ ေစ်းႏႈန္းရွိျပီးသား။  ကိုယ္ၾကိဳက္တာမွာျပီး ေငြေပးေျခလိုက္ရံုပဲ။  သိပ္ျပီး ထူးထူးေထြေထြ ရွိလွတယ္ မဟုတ္ဘူး။

ႏွင္းေ၀တဲ့ ႏွစ္ကူး

           ႏွစ္ကူးဆိုသည္မွာ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးကို ဆိုလိုသည္။  “တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ဘယ္က စတယ္” ဆိုတဲ့ပိုစ့္ေလးကို မႏွစ္က တင္ျဖစ္သည္။  စိတ္၀င္စားသူမ်ား ကလစ္ႏွိပ္ျပီး ဖတ္ၾကည့္ပါ။  ဘာလိုလိုႏွင့္ ခ်ိနေခၚ ကာေ႒းေခၚ စီလုတ္ျပည္ၾကီးတြင္ ႏွစ္သစ္ကူးရသည္မွာ ခုဆိုလွ်င္ ၃ ႏွစ္ရွိေပျပီ။   “ကုန္စီး… ကုန္စီး…. ကုန္စီးနီရာ… ကုန္စီး… ကုန္စီး… ကုန္စီး..နီ” ဆိုျပီးေတာ့ လမ္းေတြမွာ သီခ်င္းေတြ ဖြင့္ၾကသည္။  ကုန္းစီးဖားခ်ိဳင္ဆိုျပီးေတာ့ လူေတြ႕လွ်င္ “မဂၤလာ ႏွစ္သစ္ကူးပါ” ဆိုျပီး ႏႈတ္မဆက္ေလႏွင့္ “အမ္ေပါင္း နားလိုင္” ဆိုျပီးေမးသည္။  အမ္ေပါင္းကေတာ့ ဘယ္နားမွာေနမွန္းမသိ။  လူေတြ႕တုိင္း အမ္ေပါင္း ေပးရလွ်င္ ေသရခ်ည့္။

          ဟိုနား ဒီနား ဘယ္သြားသြား တေဖာင္းေဖာင္း ေဖာက္လိုက္တဲ့ ေဗ်ာက္အိုးေတြမွ ေသာက္ေသာက္လဲ။  တစ္ခါတစ္ေလ ညအိပ္ေကာင္းေနတုန္း အုန္းဒိုင္းဆိုျပီး ဆူညံေနလို႕ လန္႕ႏုိးရတဲ့ ညေတြလဲ ရွိရဲ႕။  ႏွစ္သစ္ကူးဆိုသည္မွာ စီလုတ္ျပည္ၾကီးမွာေတာ့ အလြန္အေရးၾကီးတဲ့ ပြဲေတာ္ၾကီး။  အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က မိသားစုေတြ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ျပန္လည္ဆံုစည္းရတဲ့ အခ်ိန္။  တရုတ္ စေတာ့ ေစ်းကြက္မွာ ၁၁ လပဲ အလုပ္လုပ္သည္။  ေဖေဖာ္၀ါရီ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးခ်ိန္ဆိုလွ်င္ စေတာ့ ေစ်းကြက္ မွာ ျမားဦးက ေအာက္ေျခထိလုနီး။ 

အံေရာေသာ၀္…ႏုိင္ငံတကာ ဥပေဒမ်ား

ျပင္သစ္ ႏုိင္ငံရဲ႕ ျမိဳ႕ေတာ္ ပါရီ (Paris) မွာေတာ့ ယခုအခါ ပ်ိဳပ်ိဳေမတို႕အတြက္ သတင္းေကာင္း ဥပေဒကို ျပင္ဆင္မြန္းမံလိုက္ပါျပီ။  ဒီ ဥပေဒကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ တရား၀င္ ေဘာင္းဘီရွည္ ၀တ္ဆင္ခြင့္ ရပါျပီတဲ့။  ၂၁၄ ႏွစ္ၾကာ တားျမစ္ထားတဲ့ ဥပေဒကို ၁၇၉၉ ခုႏွစ္မွာ စတင္ျပ႒ာန္းခဲ့တာ ျဖစ္ျပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ဆင္ခ်င္ရင္ ရဲအရာရွိဆီမွာ အထူးခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရယူရမယ္လို႕ ဆိုထားတာပါ။  ၁၈၉၂ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အကယ္၍ အမ်ိဳးသမီးဟာ ျမင္းဇက္ၾကိဳးကို ကုိင္ထားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဘာင္းဘီရွည္ ၀တ္ဆင္ခြင့္ရမယ္ လို႕ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။  ၁၉၀၉ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဒီဥပေဒကို ထပ္မံျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။  ဒါကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးဟာ စက္ဘီးစီးနင္းေနတဲ့အခါ ဒါမွမဟုတ္ စက္ဘီးဂိုက္ကို ကိုင္ထားတဲ့အခ်ိန္မွာဆိုရင္ ေဘာင္းဘီ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ၀တ္ဆင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာပါ။  ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေယာက်္ားမ်ားနည္းတူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား တန္းတူအခြင့္အေရး ရလာေတာ့ ဒီဥပေဒ ဟာ မ်က္ေစ့စပါးေမႊးစူးစရာျဖစ္လာပါတယ္။  ခုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ ၀န္ၾကီးက အမ်ိဳးသမီးေတြကို တရား၀င္ ေဘာင္းဘီရွည္ ၀တ္ဆင္ခြင့္ေပးလိုက္ပါျပီ။  ဒါေပမယ့္ ခြ်င္းခ်က္တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။  ေခတ္မမီေတာ့တဲ့၊  ဒါမွမဟုတ္ အမ်ားအျမင္မသင့္ေလွ်ာ္တဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္မ်ိဳးကိုေတာ့ ၀တ္ဆင္ခြင့္ မရွိပါဘူးတဲ့။  ဘာေၾကာင့္ရယ္ေတာ့ အကြ်န္လဲ မေလွ်ာက္တတ္။