ေရႊျပည္ေတာ္ၾကီး မေ၀းေတာ့ျပီလား?

          ဒီေန႕ ၁၉ ေမ ၂၀၁၂ စကၤာပူ သတင္းစာTHE STRAITS TIMES မွာ ျမန္မာျပည္မွာ အဆင့္ျမင့္ အေဆာက္အဦးေဆာက္ဖို႕အတြက္ ျမိဳ႕ျပ အင္ဂ်င္နီယာ စီမံကိန္းအတြက္ အလုပ္ေခၚစာေလးကို ျမန္မာေခါင္းစီးနဲ႕ ေတြ႕ျဖစ္လိုက္ပါေသးတယ္။ 

          ဆုိေလေတာ့ အေ၀းေျမေရာက္ ေရႊျမန္မာတို႕ ျပည္ေတာ္ျပန္ဖို႕ရာ မေ၀းေတာ့ျပီလားလို႕ေတာင္ ေတြးမိပါေသးတယ္။  ခက္တာက အဆင့္ျမင့္အေဆာက္ အဦးစီမံကိန္းနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္က ဘယ္ေနရာေတြမွာျဖင့္ ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္မွာ အဆင့္ျမင့္အေဆာက္အဦးေတြကို ေဆာက္လုပ္မယ္။  ဘယ္ႏွစ္ခုႏွစ္က်ရင္ ျပီစီးျပီးေတာ့ ဘယ္ျမိဳ႕နယ္က ဘယ္ရပ္ကြက္ေတြကိုျဖင့္ အဆင့္ျမွင့္မယ္၊  အဆိုပါ အဆင့္ျမွင့္မယ့္ စီမံကိန္းေတြကို ဘယ္ကုမၸဏီေတြကျဖင့္ ဘယ္ရပ္ကြက္မွာ စီမံကိန္း ဘယ္ႏွစ္ခု၊  ဟုိကုမၸဏီကေတာ့ျဖင့္ ဘယ္ရပ္ကြက္မွာ စီမံကိန္းဘယ္ႏွစ္ခု ဆိုတဲ စီမံကိန္းကို ျပည္သူေတြကို ခ်မျပေလေတာ့ ေဟာ တစ္ရံု၊ ေဟာ ႏွစ္ရံု ဟိုတစ္ကြက္ ဒီတစ္ကြက္နဲ႕ ေဆာက္ခ်င္တဲ့လူက ထထျပီး ေဆာက္ေနေလေတာ့ ဖိတ္ေခၚေသာ္လည္း ခပ္လန္႕လန္႕ရယ္ျဖစ္ေနသလားလို႕ စဥ္းစားေနမိတယ္။

          အဲေနာက္တစ္ခုေတြးမိတာက ဂရံကိစၥနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီးေတာ့ ခုခ်ိန္ထိ အကုန္လံုးက အီေရာ အီေရာ လုပ္ေနၾကေတာ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တင္းက်ပ္လိုက္တာနဲ႕ ႏွာေခါင္းေသြးေတြထြက္ျပီး အိမ္ေစ်းကြက္က ကေမာက္ကမ ထျဖစ္ဦးမယ္ထင္တာပါပဲ။  ကန္ထရိုက္တိုက္ေတြမွာ ၀ယ္ေနၾကတယ္ဆိုေပမယ့္ ေျမပိုင္မွာသာ ဂရံရွိေလတာမို႕ အဆင့္ျမင့္တိုက္ေတြ ေဆာက္ျပီဆိုရင္ ရွိရင္းစြဲတုိက္ေတြမွာ ေနျပီးသူေတြနဲ႕ ဘယ္ပံု ဘယ္နည္း ဆက္ျပီး စခန္းသြားၾကမယ္ မသိ။  ၀ယ္ေရာင္းစာခ်ဳပ္ေတြကလည္း အိမ္ရွင္၊ အိမ္ငွားႏွစ္ဦး သေဘာတူျပီးေရာ Third Party အာမခံမ်ိဳးလည္းမရွိ။  ေျမပိုင္ေတြကလည္း ဘိုးဘြားပိုင္လား၊ ဂရံလားဆိုတာကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ မကြဲ၊  မဆလ ေခတ္တုန္းက ျပည္သူပိုင္သိမ္းလိုက္တဲ့ေျမေတြက ဂရံေတြျဖစ္တဲ့ေျမကျဖစ္ကုန္၊ တစ္လမ္းထဲ ေဘးခ်င္ကပ္ရပ္ေတာင္မွ ဟိုဘက္ေျမက ဘုိးဘြားပိုင္၊ ဒီဘက္ေျမက ဂရံေျမျဖစ္လိုျဖစ္ဆိုေတာ့ ဒါေလးေတြကို စနစ္တစ္က်ေလးလုပ္ေပးရင္ေတာ့ အိမ္ နဲ႕ ေျမကို ျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာ ၀ယ္ယူျခင္းသည္ ခုိင္မာေသာ ရင္းႏွီျမွပ္ႏွံမႈ႕လို႕ သတ္မွတ္ႏုိင္မေပါ့ေလ။  ခုမ်ားေတာ့ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ဆိုေတာ့ ဘယ့္ႏွယ္ကိုလုပ္ရမွန္းမသိ။  မည္သို႕ပင္ဆိုေစကာမူ အနည္းဆံုးေတာ့ စကၤာပူသတင္းစာေတြမွာ ျမန္မာေခါင္းစီးနဲ႕ ေၾကာ္ျငာေတြေတြ႕လာရလို႕ ၀မ္းသာမိပါတယ္။