စံုစီနဖာမ်ားကို ေရးခ်င္ရာေလွ်ာက္ေရး၊ တင္ခ်င္ရာေလွ်ာက္တင္ေနေသာ ကြ်န္ေတာ့္၏ ၾကြက္သိုက္ေဂဟာသို႕ တကူးတက ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါၾကီးမ်ား၊ ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားကို ကြ်န္ေတာ္ အားနာစြာျဖင့္ပင္ ေက်းဇူးအထူး တင္ရွိပါသည္။

Monday, July 9, 2012

ဟာသတုိေလးမ်ား ၉


အားေတာ့ ေပးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မဆာေသးဘူး
               လူေလးေယာက္ သဲကႏၱာရထဲမွာ အစာငတ္ေနၾကတယ္.. ၁ ေယာက္လဲက်ျပီးေတာ့ ေသသြားတယ္။  က်န္တဲ့ ၃ ေယာက္က သူတို႕ အသက္ဆက္ျပီး ဒီ သဲကႏၱာရၾကီးကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႕ ေသသြားတဲ့ တစ္ေယာက္ကို စားဖို႕ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္…
ပထမလူကေျပာတယ္ - “က်ဳပ္က လီဗာပူးကို အားေပးတာ.. အဲ့ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လို လီဗာလို႕ေခၚတဲ့ အသည္းကို စားမယ္”
ဒုတိယလူကေျပာတယ္ - “က်ဳပ္ကေတာ့ မန္ခ်က္စတာ ပရိတ္သတ္.. အဲ့ဒီေတာ့ အဂၤလိပ္လို ခ်က္စ္လို႕ေခၚတဲ့ ရင္ပံုပိုင္းကို စားမယ္”
တတိယတစ္ေယာက္ - “က်ဳပ္ကေတာ့ အာဆင္နယ္ဖန္.. အေျမွာက္တပ္သားစစ္စစ္… အဲ့ဒီေတာ့.. အင္း.. ဒါေပမယ္.. အင္း.. ခုေလာေလာဆယ္ ဗိုက္သိပ္မဆာေသးဘူး”



မ်ိဳးရိုး
          ဆိုးေပက သူ႕ ေဖေဖကို ေမးသည္
ဆိုးေပ။           ။ ေဖေဖ လူေတြ ဘယ္လိုစျဖစ္လာတာလဲဟင္…
အေဖ။            ။ ေၾသာ္… လူဆိုတာက ေမ်ာက္ကေန ဆင္းသက္လာတာကြဲ႕။  ဒီလိုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း ဆင့္ကဲ ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာျပီးေတာ့ ခုေဖေဖတို႕၊ သားတို႕လို လူေတြျဖစ္လာေတာ့ေပါ့
          ဆိုးေပ သူ႕ ေမေမထံ သြားျပန္သည္
ဆိုးေပ။           ။ ေမေမ လူေတြ ဘယ္လိုစျဖစ္လာတာလဲဟင္..
အေမ။            ။ေၾသာ္.. သားရယ္.. ဘုရားသခင္က အာဒမ္နဲ႕ ဧ၀ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္ေလ။  အဲ့ဒီကေနျပီးေတာ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြ ဆင္းသက္လာၾကတာေပါ့။
ဆိုးေပ။           ။ဟင္ ေမေမကလည္း ဟုတ္လို႕လား ေဖေဖကေျပာေတာ့ လူဆိုက ေမ်ာက္ကဆင္းသက္လာတာတဲ့
အေမ။            ။ ဒီမွာသား နင့္အေဖက သူ႕ဘက္က အမ်ိဳးေတြအေၾကာင္းေျပာတာ။  ေမေမက ေမေမ့ဘက္က အမ်ိဳးေတြ အေၾကာင္းေျပာတာ။


ေက်ာင္းေနာက္က်ျခင္း အေၾကာင္း
ဆိုးေပ ေက်ာင္းေနာက္က်သည္။ ဆရာမက ဆိုးေပကိုေမးသည္
ဆရာမ။          ။ဆိုးေပ ဘာျဖစ္လို႕ေက်ာင္းေနာက္က်ရတာလဲ
ဆိုးေပ။           ။ ဆိုင္းဘုတ္ေၾကာင့္ပါ ဆရာမ
ဆရာမ။          ။ဘာဆုိင္းဘုတ္လဲ
ဆိုးေပ။           ။ ေက်ာင္းရွိသည္ ေျဖးေျဖးဆိုတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ပါ။


လမ္းေဖာက္တာပဲ ေကာင္းပါတယ္ေလ
          လူတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။  ပုလင္းတစ္လံုးေတြ႕သည္။ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္.. အထဲမွာ ဂ်င္းနီ နတ္သမီးထြက္လာသည္။  ေက်းဇူးတင္ပါတယ္သခင္။  သခင္ေတာင္းလိုရာ ဆုတစ္ခုေတာင္ပါ။  လူငယ္စဥ္းစားသည္…
“ကြ်န္ေတာ္က ဟာ၀ုိင္အီကြ်န္းကို တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးဘူး။  ေလယာဥ္ပ်ံစီးရမွာလဲ ေၾကာက္တယ္။  အဲ့.. သေဘၤာစီးရင္လဲ လိႈင္းကမူးမယ္မလား။  အဲ့ဒီေတာ့ ဒီကေန ဟာ၀ိုင္အီ ကြ်န္းအထိကို လမ္းေဖာက္ေပးပါ။”
ဂ်င္းနီ တစ္မိနစ္ခန္႕ စဥ္းစားသည္
“လမ္းေဖာက္ဖို႕ဆိုရင္ ပင္လယ္ေရေအာက္ေရာက္တဲ့အထိ တုိင္လံုးၾကီးေတြစိုက္ရမယ္.. ျပီးရင္ တုိင္လံုးၾကီးေတြေပၚမွာ လမ္းခင္းရဦးမွာဆိုေတာ့ အလုပ္ေတြ အမ်ားၾကီးလုပ္ရမွာရွင့္.. ဒီထက္လြယ္တာတစ္ခုခု ေတာင္းဆိုပါလားရွင္”
လူငယ္စဥ္းစားသြားသည္။
“အင္း.. ဒါဆို ေနာက္တစ္ခုေျပာမယ္ဗ်ာ။  ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀မွာ လိုခ်င္တာ ေနာက္တစ္ခုရွိတယ္။  ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးအေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္နားလည္ခ်င္တယ္။  တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ေကာက္တယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ ငိုတယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ရယ္လို႕ေမာလို႕။  သူ႕စိတ္မွာ ဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္အျမဲသိခ်င္တယ္”
ဂ်ငး္နီ ၅ မိနစ္ေလာက္ စဥ္းစားသြားသည္
“ကဲ.. ေျပာ ၄ လမ္းသြား လမ္းမလိုခ်င္လား၊ ၆ လမ္းသြား လမ္းမလိုခ်င္လား”


ငါးမွ်ားျခင္း
          ကိုဘေမာင္ ငါးမွ်ားခ်င္ေနသည္။  ငါးမွ်ားတာမွ ရိုးရိုးမဟုတ္ ေရခဲျပင္ကို အေပါက္ကေလးေဖာက္ျပီး ငါးစာကိုခ်ကာ ငါးမွ်ားျခင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္။  သို႕ေသာ္ မည္သို႕မွ်ားရမည္ကို ကိုဘေမာင္မသိ။   ထို႕ေၾကာင့္ သူစာအုပ္ဆုိင္သြားသည္။ ေရခဲျပင္တြင္ ငါးမွ်ာျခင္း ႏွင့္သတ္ဆုိင္ေသာ စာအုပ္ေတြ အမ်ားၾကီး၀ယ္သည္။  ၁လ လံုးလံုးဖတ္သည္။  ၁ လျပည့္ေသာ္ သူ႕ကိုယ္သူ ငါးေကာင္းေကာင္းမွ်ားတတ္ျပီဟု ယံုၾကည္သြားသည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ငါမွ်ားတံ၊ ငါးမွ်ားစာ အားလံုး စံုစံုလင္လင္၀ယ္သည္။  ေရခဲျပင္ၾကီးေတြ႕သည္။ 
“ဟ ဟန္က်ပဟ” ဟုဆိုကာ ေရခဲျပင္တြင္ စက္၀ိုင္းပံုေလး ေဖာက္လိုက္သည္
ထိုစဥ္ အသံၾကီး တစ္သံ ဟိန္းထြက္လာသည္
“ဒီ ေရခဲျပင္ေအာက္မွာ ဘာငါးမွ မရွိဘူး”
ကိုဘေမာင္ အံၾသသြားသည္။  ထို႕ေၾကာင့္ ေနရာထပ္ေရႊ႕သည္ စက္၀ိုင္းေလး တစ္ေပါက္ထပ္ေဖာက္သည္။  အသံၾကီးထြက္လာျပန္သည္
“ဒီ ေရခဲျပင္ေအာက္မွ ဘာငါးမွမရွိဘူး”
ကိုဘေမာင္ ေနရာထပ္ေရႊ႕၊ စက္၀ုိင္းထပ္ေဖာက္သည္၊ ထိုအသံၾကီး ထပ္မံထြက္လာျပန္သည္။
“ခုလိုကြ်န္ေတာ့္ကို ေျပာေနတာ ဘုရားသခင္လား ခင္ဗ်ား” ကိုဘေမာင္ အံၾသစြာေမးလိုက္သည္။  ထိုအသံၾကီးက ျပန္ေျဖသည္
“မဟုတ္ဘူး.. ေရခဲျပင္ စကိတ္ကြင္း မန္ေနဂ်ာ”


မိန္းမ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခံစားမႈ႕
          ေလယာဥ္ပ်ံ ပ်က္က်သည္။ ခရီးသည္အားလံုး ထိန္လန္႕ေနသည္။  ထိုစဥ္ ေရွ႕ဆံုးခံုမွ မိန္းမတစ္ေယာက္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္။
“ရွင္တို႕ ေယာက်္ားေတြထဲမွာ  ကြ်န္မ မေသခင္အခ်ိန္ေလး ကြ်န္မကို မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ခံစားမႈ႕မ်ိဳး ဘယ္သူေပးႏုိင္မလဲ”
၁၀ မိနစ္ေလာက္ သူမ အဲ့ဒီအတုိင္း ေအာ္ေနသည္။
ေနာက္ဆံုး အမ်ိဳးသာတစ္ေယာက္ ထရပ္လုိက္သည္။  သူ႕ အက်ၤီကို ခြ်တ္လိုက္သည္။  ထို႕ေနာက္ လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
“ေရာ့အမိ.. ေဟာဒီ အက်ၤီကို  မီးပူတိုက္”


ျဖစ္ခ်င္တယ္…
          ခုေတာ့ သူဘ၀မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရျပီ။  ငယ္ငယ္တုန္းက သူဟာ ၾကီးက်ယ္တဲ့ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။  “ၾကီးက်ယ္တဲ့”ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို သူက ဒီလို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ခဲ့တယ္။ ငါေရးတဲ့ စာကို တကမၻာလံုးက လူေတြ ဖတ္ရမယ္၊ ဒီလိုဖတ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လူေတြရဲ႕ စိတ္ဟာ ခံစားမႈ႕ျပင္းထန္ေစရမယ္၊ ျပီးရင္ သူတို႕ဟာ ငါေရးတဲ့ စာေတြကို ဖတ္ျပီး ငိုခ်င္သလိုလို၊ ေအာ္ခ်င္သလိုလို ခံစားေစရမယ္။ 
           ခုေတာ့ သူ႕ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တစ္ကယ္ကို ျပည့္ေျမာက္ျပီ၊ သူဟာ မိုက္ခရိုေဆာ့ဖ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ေလ။  ၀င္းဒိုး ေၾကာင္သြားရင္၊ ဟန္းသြားရင္ ေပၚလာမယ့္ စာေတြကို သူေရးေနတယ္။



         

5 comments:

  1. “ေရာ့အမိ.. ေဟာဒီ အက်ၤီကို မီးပူတိုက္”..အဟိ...ေကာင္းလိုက္တာ...

    ReplyDelete
  2. မ်ဳိးရုိး နဲ႔ ေက်ာင္းရွိသည္ေျဖးေျဖး ကုိအရမ္းၾကိဳက္တယ္
    မ်ားမ်ား တင္ေပးပါ အားလုံးရယ္ရပါတယ္

    ReplyDelete
  3. အတိုေလေတြဆို သိပ္ႀကိဳက္တာ....၊ဟာသအတိုေလးေတြကိုေျပာပါတယ္...:D
    ေရခဲျပင္မွာ ငါးမွ်ားတာကိုသေဘာအက်ဆံုးပဲ....:)))

    ReplyDelete
  4. လာဖတ္ျပီး ရယ္ေမာသြာတယ္ အစ္ကိုုေရ ..

    ReplyDelete