Work Smarter, Not Harder

          တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ ေတြးမိတယ္.. ငါ ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့။  တစ္ေန႕ အလုပ္ဘယ္ေလာက္ျပီးခဲ့သလဲ?  ေရွ႕ဆက္လုပ္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္က်န္ေသးလဲ။  ဒီအခါကေတာ့ Work Smarter, Not Harder ဆိုတဲ့ ဟာေလးကို ေျပးေျပးျမင္မိတယ္။  ရံုး၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္ဆိုပါေတာ့ ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္လိုက္လို႕ Desktop ေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ဖုိင္ေတြမွာ ဒီေန႕ အျပီးလုပ္ရမယ့္ အလုပ္ေတြအတြက္ ဘယ္ႏွစ္ဖုိင္ရွိလဲ? ဒီတစ္ပတ္ အျပီးလုပ္ရမယ့္ ဖုိင္ေတြ ဘယ္ႏွစ္ဖိုင္ရွိလဲ? ဒါမွမဟုတ္ အသံုးမ၀င္တဲ့ ဖုိင္ေတြ မ်ားေနျပီးေတာ့ ေတြ႕ကရာကို ျပီးေအာင္ ေလွ်ာက္လုပ္ေနလား? 

လူ၀င္ဆန္႕ႏိုင္မႈ႕

          ခက္တာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ရဲ႕ ၾကက္တူေရြးပညာေရးစနစ္။  ေက်ာင္းမွာသင္ေတာ့လည္း သင္ရိုးကုန္ကို အလြတ္က်က္ အလြတ္ေျဖခဲ့တယ္။  တကၠသိုလ္မွာလည္း သင္ရိုးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အလြတ္က်က္ရေအာင္က်က္ျပီးေတာ့ ေျဖခဲ့တယ္။  ဒါေပမယ့္ ဒီလိုျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ သူငယ္တန္းကေန တကၠသိုလ္ျပီးတဲ့ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ကာလမွာ လူမႈ႕ေရးအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕ အေတာ့္ကို ကင္းကြာေနေအာင္ တကၠသိုလ္ေတြထဲမွာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀က ေပ်ာက္ဆံုးေနတယ္။  ဆိုလိုတာက ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လူမႈ႕ေရးပိုင္းမွာ ေတာ္ေတာ့္ကို အားနည္းေနတယ္လို႕ ျမင္မိတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ႕မ်ိဳးကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး။  လူၾကီးေတြနဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါမွာ ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္နဲ႕ ခ်က္က် လက္က် ေျပာႏုိင္တဲ့ လူမႈ႕ေရးစြမ္းရည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕မွာ ေတာ္ေတာ့္ကို အားနည္းတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ မန္ေနဂ်ာေတြနဲ႕ စကားေျပာတဲ့အခါမွာ Yes, No ႏွစ္လံုးေလာက္သာ ပါးစပ္က ထြက္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အာေစးမိေနသလိုျဖစ္ေနတတ္တယ္။  တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသာဘ၀မွာ စာအုပ္ထဲေတြမွာ မရႏုိင္တဲ့ အေပါင္းအသင္း ၀င္ဆန္႕တဲ့ အသိုက္အ၀န္းမ်ိဳးကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ မရခဲ့ၾကဘူး။  တစ္နည္းအားျဖင့္ Social က်တယ္လို႕ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ ေခၚတဲ့ဟာေပါ့။  ဆိုရွယ္က်တယ္ဆိုတာက ဘီယာဆုိင္သြား၊ ဘီယာေသာက္၊ မိန္းကေလးေတြနဲ႕ အီစီကလီလုပ္၊ ေဆးခ် ဒါမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။  အေပါင္းအသင္း ၀င္ဆန္႕ႏုိင္ေအာင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္ေသြး ထက္ျမက္လာေအာင္ ေျပာႏုိင္တဲ့ စြမ္းရည္ကို ဆိုလိုတာပါ။  ဒါမ်ိဳးေတြဟာ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာေတြထဲမွာ ရွာလို႕မေတြ႕ႏုိင္တဲ့ အရာေတြပါ။  ဒါေပမယ့္ ဒီအရည္အေသြးဟာ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အရမ္းကို အေထာက္အကူျဖစ္ေစမယ့္ ကိုယ္ရည္ကုိယ္ေသြးပါပဲ။  ဟားဗတ္၊ ပရင္စတန္၊ ေအာက္စ္စဖိုဒ့္နဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ ၀တၱဳေတြဖတ္လိုက္တုိင္း သူတို႕ တကၠသုိလ္ေတြဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကို မိတၱဗလ စြမ္းရည္ထက္ျမက္လာေအာင္၊ လူ၀င္ဆန္႕လာေအာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကတာပဲလို႕ စိတ္ထဲမွာေတြးမိတယ္။

          ႏုိင္ငံျခားကို ပထမဦးဆံုးေရာက္လာေတာ့ မန္ေနဂ်ာေျပာရင္ ဟုတ္ကဲ့ တစ္လံုးပဲ ေျပာတတ္တယ္။  ကဲ အေမာင္ ဒါေလးေတြ ျပီးေအာင္လုပ္၊ ဟုတ္ကဲ့…။  ဒါေလးေကာ ထပ္ေဆာင္းျပီး လုပ္ႏုိင္ေသးလား… ဟုတ္ကဲ့။  ဟုတ္ကဲ့ ခ်င္းကိုထပ္ေနတာ။  အလုပ္ပိေနေၾကာင္း၊ မလုပ္ႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းကို ခ်က္က်လက္က် ျပန္ေျပာဖို႕ဆိုတာကလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာင္ ျမန္မာလိုစဥ္းစားလို႕ မရတာ အဂၤလိပ္လို ျပန္ေျပာဖို႕ ေ၀းစြ။  ဒီလိုနဲ႕ အလုပ္ေတြကပိလာ၊ မႏုိင္မနင္းကိုျဖစ္ေရာ။  ဒီလိုနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း ခုိင္းႏြားၾကီး လံုးလံုးကို ျဖစ္လို႕။  ဒါ့ေၾကာင့္ စလံုးမွာေျပာေလ့ ေျပာထရွိတယ္.. ဗမာေတြက ခုိင္းလို႕ေကာင္းသတဲ့။  ဒီေလာက္အထိ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လူမႈ႕ေရး ၀င္ဆန္႕မႈ႕မွာ အားနည္းၾကတယ္။  ေနာက္ပိုင္း အစည္းအေ၀းေတြေရာက္လာေတာ့ စကားလံုးအထားအသို၊ အသံုးအႏႈန္းေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို အေရးၾကီးလာတယ္။  ကိုယ့္ယူဆခ်က္မွန္ေနမွန္းသိေပမယ့္ အာေစးမိျပီးေတာ့ လံုးေစ့ပတ္ေစ့ မေျပာႏုိင္တာေလာက္ စိတ္ထဲမွာ အစာမေက်ျဖစ္တာမရွိဘူး။  ဒီေတာ့ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ အလုပ္လုပ္ ကိုယ္လုပ္တဲ့ အလုပ္က ခရီးမတြင္ဘူး။  ဒီေတာ့ Work Smarter ျဖစ္ဖို႕ အဓိက အခ်က္ကေတာ့ လူ၀င္ဆန္႕ႏုိင္ဖို႕အေရးၾကီးလွပါတယ္။  ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တဲ့ လုိရင္းကိုေရာက္ေအာင္ ခ်က္က် လက္က် သက္ဆုိင္ရာ ဘာသာစကားနဲ႕ ေျပာႏုိင္ရင္ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ဟာလည္း ကိုယ္လုပ္သေလာက္ ျပီးေျမာက္ႏုိင္မယ္ ကြ်န္ေတာ္က ယံုၾကည္တယ္။

-------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္း

          ေနာက္တစ္ခ်က္က ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းဆိုတဲ့ အခ်က္ကလည္း အလုပ္ကိုျပီးေျမာက္ဖို႕ တြန္းအားတစ္ရပ္ပဲလို႕ ျမင္မိတယ္။  ေခါင္းေဆာင္ႏုိင္စြမ္းထဲမွာ စီမံခန္႕ခြဲမႈ႕ အႏုပညာက မရွိမျဖစ္ကိုလိုတယ္။  ေခါင္းေဆာင္က အေမွ်ာ္အျမင္မရွိ၊ ေနာက္လိုက္ေတြကလည္း ဘာမမသိ၊ ဘယ္လမ္းေရာက္လို႕ ေရာက္ေနမွန္း မသိ၊  မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္မလဲ၊ ေနာက္တစ္လ ဘာျဖစ္လာႏုိင္မလဲ၊ ေနာက္တစ္ႏွစ္ ဘာျဖစ္လာႏုိင္လဲဆိုတဲ့ စီမံခ်က္ဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္ကိုတုိင္လည္း မသိ၊  ေနာက္လိုက္ေတြလည္း မသိ ဆိုရင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးရူးနဲ႕ ေလွလူးေနမွာေပါ့ေလ။  ဆိုၾကပါစို႕...... လက္သမားတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္ကို ေသေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး လုပ္ေနျခင္းဟာ သူ႕ဘ၀အတြက္ ျပီးျပည္စံုျပီလို႕ ယူဆထားရင္ သူ႕ဘ၀မွာ အလုပ္သမားေကာင္း ဆုတံဆိပ္ကလြဲလို႕ တျခားေမွ်ာ္လင့္စရာ ဘာမွမရွိသလို သူဟာ တစ္ေန႕က်ရင္ မန္ေနဂ်ာတစ္ေယာက္ရဲ႕ လစာကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ ရလာမွာ မဟုတ္ပါဘူး။  သူ႕ရဲ႕ ၁၀၀% ၾကိဳးစားမႈ႕ရလဒ္ဟာ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ ပန္းတုိင္ျဖစ္တဲ့ အလုပ္သမားေကာင္းလက္မွတ္နဲ႕ ျပီးဆံုးသြားမွာပါ။  ဒီအတြက္လိုအပ္တာက သူ႕ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ႏိုင္မႈ႕ စြမ္းရည္နဲ႕ စီမံခန္႕ခြဲမႈ႕ အတတ္ပညာပါ။  ဒါမွ သူဟာ တစ္ေန႕ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္လာျပီးေတာ့ သူဟာ အလုပ္သမားေခါင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ လစာကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုတာက အလုပ္ကို ေသေအာင္ မၾကိဳးစားနဲ႕လို႕ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။  အလုပ္ကို လက္ေၾကာတင္းေအာင္ မလုပ္ရင္ သူဟာ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေရာက္ရွိလာဖုိ႕ မလြယ္ကူပါဘူး။  အလုပ္ကို ၾကိဳးစားလုပ္ရင္း သူရဲ႕ သင္ယူေလ့လာမႈ႕နဲ႕ အလုပ္အေပၚမွ ဦးေဆာင္ႏုိင္မႈ႕ကို ဆိုလိုတာပါ။  အလုပ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကို ေလ့လာရမယ္၊ အလုပ္ျပီးေျမာက္ေစဖို႕ ဘယ္အခ်က္က အေရးအၾကီးဆံုးလဲ၊ ဘယ္အလုပ္ကို အရင္ဆံုးလုပ္ရမလဲ၊  ဘယ္အလုပ္ကို အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္ေအာင္ စီစဥ္ရမလဲဆိုတာေတြကို သူ သင္ယူႏုိင္ခဲ့ရင္ တစ္ေန႕က်ရင္ သူဟာ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာျပီးေတာ့ သူအတြက္ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ လစာရရွိလာမွာျဖစ္သလို၊ စုတတ္ေဆာင္းတတ္ရင္လည္း တစ္ေန႕ေန႕မွာ အလုပ္ရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ 

--------------------------------------------------------------------------------------------------          

အလုပ္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ၊ တစ္ဘ၀လံုးမဟုတ္ဘူး

          ျပိဳင္ဆုိင္မႈ႕ေတြ တုိးတက္လာတဲ့ ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေတြဟာလည္း လူးကာ လိွမ့္ကာနဲ႕ ၀င္ျပီးေတာ့ တိုးေနၾကရတာ။  ဒီေတာ့ ငါကေတာ့ျဖင့္ ဒီကုမၸဏီမွာ အလုပ္ရျပီ။  ငါ့ဘ၀ၾကီးေတာ့ ခုိင္မာျပီလို႕ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မေတြးမိပါဘူး။  ေက်ာင္းကထြက္လာ ကထည္းက ငါ စိတ္၀င္စားတာက ဒီဘာသာရပ္၊ ဒီလိုအလုပ္မ်ိဳး လုပ္ခ်င္တယ္။  ဒါကို အရင္ဆံုးေတြးမိတယ္။  ဒီအတြက္ ဒီဘာသာရပ္နဲ႕ သင့္ေတာ္မယ့္ ကုမၸဏီကိုမွာ အလုပ္ရခြင့္ရႏုိင္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္။  အလုပ္ရျပီ။  ကိုယ္၀ါသနာပါတဲ့ အလုပ္၊ ကိုယ္လုပ္ရျပီ။  ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါနဲ႕ ရပ္သြားမွာလား။  အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္ ေလွကားထစ္ေတြ ေတြ႕ေနရတယ္။  တစ္ခ်ိဳ႕ေလွကားထစ္ေတြက အေတြ႕အၾကံဳနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ ေလွကားထစ္ေတြ၊  တစ္ခ်ိဳ႕ေလွကားထစ္ေတြက ကြ်မ္းက်င္မႈ႕နဲ႕ ဆုိင္တဲ့ ေလွကားထစ္ေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေလွကားထစ္ေတြက ဘြဲ႕လက္မွတ္နဲ႕၊ ပညာေရးလက္မွတ္နဲ႕ ဆုိင္တဲ့ ေလွကားထစ္ေတြ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေလွကားထစ္ေတြက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႕ ပတ္သတ္တဲ့ ေလွကားထစ္ေတြ။  ဒါေတြကိုတစ္ထစ္ခ်င္းစီ နင္းႏုိင္မွ ဒီထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဘ၀ကို ေရာက္ႏုိင္မွာပါ။  ဒါေပမယ့္ အေရးအၾကီးဆံုးကေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္မွာ အလုပ္ျပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ဖို႕က အေရးအၾကီးဆံုး။  ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ထဲမွာ ကိုယ့္ဘာလုပ္ႏုိင္သလဲဆိုတာကို ျပသဖို႕က အေရးၾကီးတယ္။  ဒါဆိုရင္ ကိုယ့္ကို ဒီရာထူးတဲ့ ထုိက္တန္တယ္လို႕ အမ်ားက လက္ခံၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ ပိုျပီးေတာ့ တိုးတက္မႈ႕လိုခ်င္ရင္ ေစာေစာက ေျပာတဲ့ ေလွကားထစ္ေတြကို တစ္ထစ္ျပီး တစ္ထစ္ အားယူျပီးေတာ့ ၾကိဳးစားတက္ရမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္က ထင္တယ္။          

          ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခ်ိန္ေတြကို ခြဲေ၀ စိတ္ပိုင္းျပီး သက္ဆုိင္ရာ ေလွကားထစ္ေတြကို တက္ႏုိင္ဖို႕အတြက္ ၾကိဳးစားရပါမယ္။  ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အေပၚက စက္၀ုိင္းနဲ႕ျပထားတဲ့ ပံုေလးကို သေဘာက်တဲ့။  ၁)။ ပထမ စက္၀ိုင္းမွာက သင့္ကြ်မ္းက်င္မႈ႕နဲ႕ အသင့္လုပ္ထဲမွာ သင္ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ေနႏုိင္တာ၊  ၂)။ ေနာက္တစ္ခ်က္က သင္ျဖစ္ခ်င္တာ၊ သင္လုပ္ခ်င္တာ၊  ၃)။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္က သင့္ရဲ႕ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်း။  လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပထမ စက္၀ိုင္းႏွစ္ခုထဲမွာပဲ သူတို႕ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြ၊ လုပ္အားေတြကို ျမႈပ္ႏွံတတ္ၾကတယ္။  ဒီအတြက္ သူတို႕ရဲ႕ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းကို သူတို႕ သတိ မထားမိတတ္ၾကေတာ့ဘူး။  ဆိုလိုတာက အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္သြားတာနဲက အမွ် သင့္ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳ၊ သင့္ရဲ႕ ကြ်မ္းက်င္မႈ႕ေပၚမူတည္ျပီးေတာ့ သင့္အတြက္ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်း တက္လာမယ္ဆိုတာပါ။  ဒါကို ပိုမိုျပည္စံုေစတာက ပညာေရးလက္မွတ္ျဖစ္ပါတယ္။  အဲ့ ေနာက္ထပ္အေရးၾကီးတာက ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႕၊ လူ၀င္ဆံႏုိင္မႈ႕ပါ။  ဒါေတြကို သတိမထားမိခဲ့ရင္ သင္ဘယ္ေလာက္ပဲ အလုပ္ေတြလုပ္လုပ္ သင့္ခံစားခြင့္ေတြ တက္လာဖို႕ ရာခုိင္ႏႈန္းနည္းပါးပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကို ကိုယ့္ဘ၀တစ္ခုလံုးလို႕ အျမဲတမ္းေတာ့ ေတြးမထားပါနဲ႕။  စီးပြားပ်က္ကပ္ေတြျဖစ္ရင္လည္း အလုပ္ျပဳတ္သြားႏုိင္တာပဲေလ။  ဒီအခ်ိန္မွာ သင့္အတြက္ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းဘယ္ေလာက္ဆုိတာကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပႏုိင္ေနဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။  ေနာက္တစ္ခ်က္က အလုပ္ေလွ်ာက္ရင္ ကိုယ္ေလွ်ာက္တဲ့ အလုပ္ဟာလည္း ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္နဲ႕ အပ္စပ္ဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။  ဒါကို ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ငန္းခြင္အတြက္ ယံုၾကည္မႈ႕ရွိေအာင္တည္ေဆာက္ျခင္း ဆိုျပီးေတာ့ ပိုစ္ေလး တစ္ပုဒ္တင္ဖူးတယ္။  ကဲဒီေတာ့ Work Smarter, Not Harder ပံုစံေလးနဲ႕ အလုပ္လုပ္ၾကပါစို႕။