အတု… အတု… အတု

          အတု အကုန္လံုး တရုတ္တြင္ရသည္။  သို႕ေသာ္ အစားအေသာက္ကို အတုလုပ္တာကေတာ့ အေတာ့္ကိုဆိုးလွသည္။  တရုတ္မွာ ႏြားႏို႕ မေသာက္ရဲ။  ခက္သည္က မေသာက္လွ်င္ ငတ္မည္သာတည္း။  ထို႕ေၾကာင့္ ေသာက္ခ်င္လာလွ်င္ေတာ့ တစ္ခြက္တစ္ေလ မွာေသာက္ျဖစ္သည္။ 

          ၀က္နားရြက္လည္း အတုထြက္သည္။  အရိုးႏွင့္ အေရခြံေတြကို ေရာက်ိဳလို႕ရလာတဲ့ ဂ်ယ္လီလို ပ်စ္ပ်စ္အရည္ႏွင့္ ပလပ္စတစ္ကို ေရာသမျပီးေတာ့ ဘယ္လိုဘယ္လိုလုပ္လိုက္သည္မသိ။  ၀က္နားရြက္အတုိင္း ထြက္လာေလသတည္း။  စားလွ်င္ ေသြးႏွင့္ ႏွလံုးေရာဂါေတြရႏုိင္သည္တဲ့။  အနံနဲ႕ေတာ့ ခြဲလို႕ရႏုိင္သည္။  ၀က္နားရြက္မစားခင္ အနံရႈၾကည့္ရမလိုလို။

          ၾကက္ဥ အတုကေတာ့ ၾကာလွျပီေကာ။  အတု အစစ္ ဘယ္လိုခြဲမတုန္း။  မနက္စာ ေပါင္မုန္႕ႏွင့္ ၾကက္ဥကိုသာ ဟိုတယ္တြင္ရွိသည္။  ေၾကာ္ျပီးသာ ၾကက္ဥတစ္လံုးကို အတုအစစ္မခြဲႏုိင္။  ဒီတုိင္းသာ စားရသည္။  ၾကက္ဥတင္မဟုတ္ စပ်စ္သီးပါ အတုထြက္ေနျပီ။  YouTube တြင္ ရႈ႕ၾကပါကုန္။

iPhone 5 လား တရားစြဲပစ္လိုက္မယ္

                 ပန္းသီးနဲ႕ ဆမ္းေဆာင္း တရားစြဲ၊ ဟိုဘက္ကစြဲလိုက္ ဒီဘက္က စြဲလိုက္နဲ႕ မရိုးႏုိင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေပါ့။  ဒါေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား ဒီေန႕ သတင္းေလးဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ရယ္ခ်င္သြားတယ္။   ေဟာင္ေကာင္ အေျခစိုက္ Goophone ဆိုတဲ့ ဖုန္းကုမၸဏီတစ္ခုဟာ apple က အသစ္ထြက္မယ့္ iPhone 5 နမူနာကို apple က တရား၀င္ မျဖန္႕ခ်ီခင္မွာ ရရွိသြားျပီး၊ iPhone 5 အခြံအတုိင္း ပံုတူပြားျပီးေတာ့ Android os သြင္းျပီး ေစ်းကြက္ကို ျဖန္႕ခ်ီျပီးေနပါျပီတဲ့။  ဒါ့ေၾကာင့္ apple ကသာ iPhone 5 ကိုေစ်းကြက္ထဲကို ျဖန္႕မယ္ဆိုရင္ သူတို႕ ဖုန္းဟာ ေစ်းကြက္ထဲကို အရင္ေရာက္ျပီးသားျဖစ္တဲ့ အတြက္ ပန္းသီးကို ပံုစံတူ ကူးမႈ႕နဲ႕ ျပန္ျပီးေတာ့ တရားစြဲမယ္လို႕ ဆိုပါသတဲ့။  ေၾသာ္…. သူခိုးက လူျပန္ဟစ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးမွ အဟုတ္။  ဘာ… ဘာ… ဘာမွ မေျပာလိုေတာ့ပါဘူး။

Source : (Link)

မီးမုန္တုိင္း (သို႕) Fire Whirl မ်ား

          တိုေနဒိုး ေလဆင္ႏွာေမာင္းေတြကိုေတာ့ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။  ဒါေပမယ့္ ခုလိုမ်ိဳး Tornadoနဲ႕ သ႑ာန္တူတဲ့ Fire Whirl Storm အျဖစ္ေတာ့ ျမင္ရဖို႕ ေတာ္ေတာ္ေလး ခဲယဥ္းပါတယ္။  ေလဆင္ႏွာေမာင္းထဲမွာ မီးေတြပါ ေလာင္ကြ်မ္းျပီးေတာ့ ေလဆင္ႏွာေမာင္း သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ မီးတန္းၾကီး ျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့ မုန္တုိင္းမ်ိဳးပါ။  ၁၉၂၃ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္မွာ မဟာကန္တို ငလွ်င္ၾကီးလႈပ္သြားေတာ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕စာေလာက္ရွိတဲ့ မီးမုန္တုိင္းၾကီး ျဖစ္ေပၚခဲ့ျပီး တိုက်ိဳျမိဳ႕ရဲ႕ ဟိဖူကူရိႈး-အာတို ေဒသမွာ လူေပါင္း ၃ ေသာင္း ၈ ေထာင္ေလာက္ဟာ ၁၅ မိနစ္အတြင္း ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။  ၁၉၂၆ ခုႏွစ္မွာလည္း ကာလီဖိုးနီယားရဲ႕ ဆန္လူး၀စ္(စ္) အိုဘစ္(စ္)ပိုမွာ ဆီကန္ကို မိုးၾကိဳးပစ္ရာက စတင္တဲ့ မီးေလာင္ကြ်မ္းမႈ႕နဲ႕စတင္ျပီးေတာ့ ခုလိုမ်ိဳး မီးမုန္တုိင္းျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ 

          ၁၀ မီတာကေန ၁၅ မီတာအထိ အျမင့္ရွိႏုိင္တဲ့ ဒီမီးမုန္တုိင္းေတြဟာ အၾကာၾကီးေတာ့ တုိက္ခတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။  ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက်ရင္ေတာ့ ဒီမီးမုန္တုိင္းေတြဟာ ကီလိုမီတာ အျမင့္အထိ ေရာက္ႏုိင္ျပီးေတာ့ ေလတိုက္ႏႈန္းကလည္း တစ္နာရီကို ကီလိုမီတာ ၁၆၀ ေက်ာ္ႏႈန္းတိုက္ခတ္ႏုိင္ျပီးေတာ့ မိနစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာျမင့္ႏုိင္ပါတယ္။  မီးမုန္တုိင္းေတြ ဘယ္လိုတိုက္ခတ္သလဲဆိုတာကို ေအာက္က YouTube ဗီဒီယိုေတြမွာလည္း ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ C သံုးလံုး ဒုကၡမ်ား

          C သံုးလံုးဆိုတာ ေနရာတုိင္းမွာ ေတြ႕ရသည့္ ဒုကၡ။  အထူးသျဖင့္ သေဘၤာက်င္းေတြမွာ။  အရင္တုန္းကေတာ့ သေဘၤာက်င္းမွာ ကိုယ္ကသေဘၤာေဆာက္ေပးသူ။ အခု Owner Representative ေျပာင္းလုပ္ေတာ့ ၀ဋ္ျပန္လည္တာပဲ။  တစ္ကမၻာလံုး ဘယ္ သေဘၤာက်င္းသြားသြား ဒီ C ၃ လံုးျပႆနာကေတာ့ ရွိျမဲ။  C သံုးလံုးဆိုတာက ရယ္စရာေမာစရာလိုမ်ိဳး ေျပာတတ္ၾကတာ။  ဒါေပမယ့္ ျပႆနာကေတာ့ မေသးလွ။  Specification, new building contract, ITP (Inspection and Test Plan)၊ Yard Standard ဒါေတြအားလံုးဟာ သေဘၤာ မေဆာက္ခင္ကထည္းက သေဘၤာက်င္းနဲ႕ သေဘၤာအပ္ႏွံသူၾကားထဲမွာ ရွိရမယ့္ မရွိမျဖစ္ သေဘာတူညီမႈ႕ေတြ။  သေဘၤာစေဆာက္တာနဲ႕ ဒီသေဘာတူညီမႈ႕အတုိင္း တည္ေဆာက္မႈ႕ အဆင့္အဆင့္ရဲ႕ အဆင့္တုိင္းကို သြားရမွာ။  အဆင့္တုိင္းရဲ႕ တည္ေဆာက္မႈ႕ေတြကို Classification society က သူ႕ၾကည့္ရမယ့္ အပိုင္းကို လိုက္ၾကည့္၊ owner ကေတာ့ အကုန္လံုးလုိလုိကို လိုက္ၾကည့္။  သံျပားျဖတ္တာကစလို႕၊ သံျပားေတြ ဂေဟေဆာ္ဆက္၊ သေဘၤာပံုစံေပၚ၊ ပန္ကာေတြ ဆင္၊ အင္ဂ်င္ေတြထုိင္၊ လွ်ပ္စစ္ၾကိဳးသြယ္… ဘာညာ အကုန္လံုးဆိုပါေတာ့ေလ။  ဒီေတာ့ သေဘၤာက်င္းဆိုတာကလည္း မ တစ္ရာ သားသမီးေတြကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း၊ ဒီၾကားထဲမွာ Management က ဖြတ္ျဖစ္ေနရင္ ဒီ မ တစ္ရာ သားသမီးေတြက သေဘၤာကို လုပ္ခ်င္တုိင္း လုပ္ကုန္ၾကေရာ။  ဒါကိုမွ သေဘၤာက်င္းက မထိန္းႏုိင္ရင္ ျပႆနာေတြက အဲ့ဒီ မတစ္ရာ သားသမီး လူေတြမွာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ သေဘၤာကိုယ္တုိင္က ျပႆနာ အတံုးလိုက္ၾကီး ျဖစ္သြားေရာ။  အဲ့ဒီေတာ့ ေစာေစာက သေဘၤာတူညီခ်က္ေတြ အတုိင္း စစ္ေဆးတဲ့ အခါက်ေတာ့ ျပႆနာက စသေပါ့ေလ။

သေဘၤာက်င္းေတြရဲ႕ C သံုးလံုး ဥပေဒက Convince, Confuse and Cheat။ သေဘၤာက်င္းေတြရဲ႕ပထမဆံုး tactic C က convince။  ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ Contract, specification, ITP, Yard Standard စတာေတြနဲ႕ မညီတဲ့ quality issue ေတြအကုန္လံုးနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီးေတာ့ သူတို႕က convince (ဟုတ္ပါတယ္၊ မွန္ပါတယ္၊ ျဖစ္သင့္တယ္၊ ျပင္ေပးမယ္၊) ဒါမ်ိဳးေလးေတြနဲ႕  စသေပါ့ေလ၊ လုပ္တာက တစ္မ်ိဳး မလုပ္တာက တစ္မ်ိဳး.. မနက္ျဖန္မ်ားစြာရွိတယ္ ဆိုတဲ့ ဒိုးလံုး သီခ်င္းလိုမ်ိဳး မနက္ျဖန္ေတြကို ေရႊ႕ရင္း ေရႊ႕ရင္းနဲ႕  ျပႆနာေလးေတြ ပံုပံုလာျပီး ျပႆနာပံု ေတာ္ေတာ္ၾကီးလာ။  အဲ့.. ေနာက္ နဲနဲ ပိုျပီး ျပႆနာၾကီးလာရင္ေတာ့ Confuse stage ကုိေရာက္ေရာ။  ဒီအဆင့္က်ရင္ေတာ့ သေဘၤာက်င္းေတြက ျငင္းမယ္၊ ေ၀၀ါးေအာင္လုပ္မယ္၊ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းမယ္၊ အေပးအယူေတြလာမယ္၊ စသည္အားျဖင့္ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းမယ္။  ဒီအဆင့္မွာလည္း ဘယ္လိုမွ လုပ္မရေတာ့ဘူးဆိုရင္ေတာ့ Cheat အဆင့္ကို ေရာက္သြားျပီ။  Cheating ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာ သေဘၤာရဲ႕ quality ကို တုိက္ရိုက္ကို ထိေတာ့တာ။  ခိုးလုပ္မယ္၊ ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္၊ ႏြားမ ရႊံပိတ္လုပ္ေတာ့မယ္။  ဒီလိုနဲ႕ C သံုးလံုးက စတယ္။ 

ဂူဂဲလ္ရဲ႕ ဂူဂဲလ္ မ်က္မွန္

             သိပၸံကားေတြထဲမွာ မ်က္မွန္တစ္လက္ထဲမွာ မက္ေဆ့ခ်္ရိုက္၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ျပ၊ ဖုန္းေခၚ ဒါေတြကို ေတြ႕ဖူးမွာေပါ့။  ခုေတာ့ အျပင္မွာ ေနာက္ႏွစ္ေလာက္ဆိုရင္ ျမင္ရႏုိင္ဖြယ္ရွိလာပါျပီ။  Google ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ proto type ဂူဂဲလ္မ်က္မွန္ကို အုိင္ဖုန္း ၅ မထုတ္ခင္ တစ္ရက္က ဖက္ရွင္ရိႈးတစ္ခုမွာ ထုတ္ျပသြားပါတယ္။  ဒီ မ်က္မွန္မွာ ဘာပါမလဲ?  မ်က္မွန္ကိုင္းထဲမွာ memory, processor, camera, speaker and micro phone, bluetooth and wi-fi antenna စတာေတြ ပါ၀င္ပါမတဲ့။  မ်က္မွန္ရဲ႕ ညာဘက္ေထာင့္အေပၚနားေလးမွာ screen ေသးေသးေလးပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီမ်က္မွန္ တပ္ထားလိုက္ရင္ cellular radio ကေနတစ္ဆင့္ အြန္လိုင္းခ်ိတ္ျပီးရင္ wireless နဲ႕ ကိုယ့္ရဲ႕ဖုန္းကိုခ်ိတ္၊ ဒီလိုဆိုရင္ ဟန္းဖုန္းေတြလိုပဲ ဖုန္းဆက္လို႕ရမယ္၊ မက္ေဆ့ခ်္ပို႕လို႕ရမယ္၊ GPS နဲ႕သြားခ်င္တဲ့ ေနရာကို ရွာလို႕ရမယ္၊ ဓာတ္ပံုရိုက္ျပီးေတာ့ ခ်က္ခ်င္း Google+ မွာ ရွဲလို႕ရမယ္၊ face to face video call ပါမယ္။  ဒီေတာ့ မ်က္မွန္တစ္လက္တပ္လိုက္ရင္ ကြန္ပ်ဴတာ အေသးေလးတစ္လံုး ကိုယ့္ေရွ႕ေရာက္ေနသလိုပဲ…. ဘာခလုပ္မွ ႏွိပ္စရာမလို၊ voice command အသံနဲ႕ ထိန္း။  ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္ေနတာပဲ။  ေဟာဒီက YouTube Video မွာ ဒီမ်က္မွန္ ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာ ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

အုိင္… အုိင္… အိုင္….

          ဒီျပႆနာစတာက ဟိုလူၾကီး ကေမာင္သန္႕ ကေန စတာ။  စဆို သူက ပိုစ့္ ၃ ပိုစ့္နဲ႕ ဆြလိုက္တာ.. အတိတ္နမိတ္ေပးတာကတစ္မ်ိဳး၊  စင္ကာပူ မပါဘူးဆိုတာက တစ္ဖံု၊ တစ္ကယ္ထြက္ျပီဆိုတာကတစ္မ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳးဆြေတာ့ လူလည္း ၾကည့္ခ်င္လိုက္တာမွ တစ္ပိုင္းကို ေသလို႕။  ေဟာ ေနာက္ဆံုး တစ္ကယ္ထြက္ျပီဆိုတဲ့ ပိုစ့္လဲေရာက္ေရာ အုိင္ ဆီကို တန္းေနေအာင္ေျပးတာ။  ဒီလူေတြ ေၾကာ္ျငာေကာင္းခ်က္ကေတာ့ 9 ေလာက္ရွိတယ္။  အီးကုန္စကၠဴေၾကာ္ျငာရင္ေတာင္မွ we never done this before တို႕၊ the best we ever made တို႕လိုမ်ိဳး စာလံုးေတြနဲ႕တင္ လူမွာ ေသေလာက္တယ္။  ကမၻာ့အေကာင္းဆံုး အီးကုန္းစကၠဴကိုရဖို႕ အေကာင္းဆံုး ေျမဆီေျမႏွစ္ ေျမၾသဇာေတြကို ဘယ္ႏုိင္ငံကမွာယူျပီးေတာ့၊ ၀ါးေတြ အရည္အေသြးေကာင္းဆံုးရေအာင္ အပူခ်ိန္၊ မိုးေရ ကိုဘယ္လိုထိန္းသိမ္းျပီး ၀ါးကို စိုက္ပ်ိဳး၊ ေနာက္ဆံုးေပၚစက္ၾကီးေတြနဲ႕ ၾကိတ္လို႕ စကၠဴနဲ႕ အေရျပားနဲ႕ ထိေတြ႕တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္အရာမွ မယွဥ္သာေအာင္ ကြာလတီက ေဟာဒီလိုေကာင္းေတာ့၊ ေဟာဒီ အီကုန္းစကၠဴကို သံုးလိုက္ရင္ အိမ္သာတက္ရင္း နတ္ျပည္ေရာက္သလို ခံစားရမယ္ဆိုျပီးေတာ့ စီအီအိုသံုးေယာက္ အျဖဴေရာင္ ေနာက္ခံၾကီးနဲ႕ ၀ါးပင္ေတြ တစ္မ်ိဳးျပလိုက္၊ ၀ါးၾကိတ္တာတစ္မ်ိဳးျပလိုက္၊ အီးကုန္စကၠဴ ပါကင္လွလွေတြ တစ္မ်ိဳးျပလိုက္နဲ႕ ပတြတ္ ပတြတ္ေျပာလိုက္ရင္ တစ္သက္လံုး ထရံခ်ိဳး အီးကုန္းလာတဲ့လူေတြေတာင္ သူတို႕ဆီမွာ တန္းဆီျပီး၀ယ္ရေလာက္တယ္။

          ခုလည္း ကိုယ္ကိုင္ထားတဲ့ ဖုန္းကို ၾကည့္လိုက္ သူတို႕ရဲ႕ အုိင္ဖုန္းဖိုက္ ေၾကာ္ျငာၾကီးကို ၾကည့္လိုက္နဲ႕… ဟယ္.. ဖုန္းေလးက ပါးပါးေလးပဲ… အင္း ၇.၆ မီလီီမီတာပဲ ထူးသကိုး။ ရွည္ေမ်ာေမ်ာေလးနဲ႕ လွထွာ။  ေၾသာ္… ရက္တီနာ ဒစ္စပေလးတဲ့.. အင္း ေကာင္းလိုက္တာ ၾကည္လင္ျပတ္လားလိုက္တာ… ဟင္.. ငါ့ဖုန္းၾကီးနဲ႕ ကြာပ။  ဘာလဲ.. ပန္ႏိုရားမားဟုတ္လား.. ေအာ္.. ဓာတ္ပံုေတြကို ျမင္ကြင္းအက်ယ္လိုက္ၾကီး ရိုက္လို႕သတဲ့.. ဟင့္ ငါဖုန္းမွာလဲ အဲ့သလိုဟာမ်ိဳး မခ်ိပါလား။  ဒီလို ပန္ႏုိရားမားနဲ႕ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္က ရွိရွိသမွ် နာမည္ၾကီးေမာ္ဒယ္ေတြကို တန္းစီခုိင္းျပီး အတန္းလိုက္ၾကီး ဆြဲရိုက္ပစ္လိုက္လို႕ရတယ္ ရွယ္ပဲ.. ရွယ္ပဲ။  အို.. ပန္းသီးက အင္ဂ်င္နီယာေတြထြင္လိုက္တဲ့ နားက်ပ္ကိုမ်ား နားထဲထိုးထည့္လိုက္ရင္ ေလာကစည္းစိမ္… ဇိမ္ဘဲ.. ဇိမ္ဘဲ။  ဘာ.. A6 ပေရာဆက္ဆာက သိပ္ျမန္သတဲ့။  ငါ့ဖုန္းကေတာ့ ဟန္းလိုက္တာ (ဂိမ္းေတြ စုျပံဳထည့္ထားတာကိုေတာ့ မေျပာနဲ႕) ေခြးအၾကီး လွည္းနင္းေနသလိုပဲ။  အမယ္… ဘလူးတုနဲ႕ ဖိုးဂ်ီ၀ိုင္ယာလက္ဆိုတဲ့ ဟာၾကီးက ေဒတာ ထရန္စဖားမွာ ရွလြတ္.. ရွလြတ္နဲ႕ သိပ္ျမန္တာပဲတဲ့။  ငါ့ဖုန္းကေတာ့ လွည္းအိုၾကီးကို ႏြားအိုၾကီး ႏွစ္ေကာင္ဆြဲလို႕၊ လမ္းမွာ ဂ်မ္းျဖစ္ေနတာထက္ေတာင္ ကြန္နက္ရွင္ဆိုးေသးတယ္။  ဆမ္ေဆာင္း ဂလက္ဆီ သရီးကလည္း “လူေတြအတြက္ ဒီဇုိင္းထုတ္ထားတယ္”ဆိုျပီး ေၾကာ္ျငာျပန္ေတာ့ ေၾသာ္.. ၀ယ္မသံုးမိတဲ့ ငါ့မွာ လူေရာ ဟုတ္မွ ဟုတ္ေသးရဲ႕လားလို႕ နားရြက္ျပန္ကိုင္ၾကည့္၊  ဂ်ိဳေပါက္မေပါက္ ကိုယ့္ေခါင္း ကိုယ္ျပန္ စမ္းၾကည့္ရေသးတယ္။  ခုလည္း 4G ဆိုတဲ့ဟာၾကီးက အိုင္ဖုန္း ဖိုက္မွာ ပါလာျပန္ျပီ။  ဘယ္သူက ဘယ္သူဟာကို ခိုးမွန္းေတာ့မသိ။  ျပီးရင္ သူတို႕ပဲ အုန္းအုန္းထ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ တရားစြဲဦးမယ္။ ၾကားထဲမွာ ထြက္သမွ်ဖုန္းေတြၾကည့္ သြားေရ ေတာက္ေတာက္က်။   သူတို႕ေၾကာ္ျငာသမွ်လိုက္ၾကည့္ျပီးေတာ့.. ေတာ္ေတာ္ဒူတဲ့ ငါဖုန္းပါလား ဆိုျပီး လႊတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္လာျပီ။

ေလ့လာမွတ္သား သူတို႕စကား

ခံယူခ်က္ဆိုတာက တစ္ကယ္ေတာ့ ခပ္ေသးေသးအရာတစ္ခု... ဒါေပမယ့္ အမ်ားၾကီးေျပာင္းလဲႏုိင္တယ္..

အာဘြား…

          “ေရေျမျခားသြားရေတာ့… မင္းေလးကို ထားခဲ့ရျပီေပါ့… မ်က္ကြယ္ရာမွာ ကိုစိတ္ခ်ပါရေစ….”  တစ္နယ္စီေ၀း၊ အလြမ္းေတြေ၀၊ ခ်စ္သူေတြဘ၀ မေတြ႕ရလို႕လြမ္း ခ်စ္အနမ္းေလးေတြ ေ၀းေနတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေတြကေတာ့ ဂ်ီေတာ့၊ ဗီဇက္အို၊ စကိုက္ပီ၊ ဖဘ တို႕စတဲ့ အြန္လိုင္းေပၚမွာပဲ အလြမ္းေျဖရတာေပါ့။  အခုေတာ့ တစ္မူထူးလို႕ အသစ္တစ္မ်ိဳး ထပ္ေပၚလာပါျပီ။ အဲ့ဒါကေတာ့ “Kissenger” ပါတဲ့။  ခ်စ္သူေတြအြန္လိုင္းကေန တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး အနမ္းေတြ ေခြ်ႏုိင္မယ့္ စက္ကေလးပါတဲ့။  ဒီစက္မွာပါတဲ့ sensor က တစ္ဖက္က ခ်စ္သူရဲ႕ အနမ္းေျခြလိုက္တဲ့အခါမွာ ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ ဖိအားအတုိင္း တစ္ဖက္ကို ျပန္လည္ပို႕ေဆာင္ေပးမွာျဖစ္ပါသတဲ့။  အဲ…. ရည္းစားမရွိတဲ့ လူပ်ိဳၾကီးမ်ားဒါေလးကို ဖတ္မိလို႕ အားငယ္မသြားပါနဲ႕ဦး....  နမ္းစရာခ်စ္သူမရွိရင္.. အဲ့ဒီစက္ကေလးမွာ ကြန္ပ်ဴတာနဲ႕ နမ္းလို႕ရေအာင္လည္း ဖန္တီးေပးထားပါေသးတယ္လို႕ အနမ္းေျခြတဲ့ စက္ထုတ္လုပ္တဲ့ ထုတ္လုပ္တဲ့ Lovotics ကုမၸဏီက ဆိုထားပါေသးသဗ်ား။  ကဲ စက္ကေလး ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲဆိုတာကို YouTube ကေနၾကည့္ႏုိင္ပါသဗ်ား။

ၾကက္ဥနီနီ၊ ေခ်ာကလက္ ႏွင့္ ဂ်င္း

          ဒီေန႕ ဗူးေလးတစ္ဗူး လက္ေဆာင္ရတယ္။  ဘာလဲလို႕ေမးလိုက္ေတာ့ သားေလးေမြးလို႕တဲ့။  သားဦးေမြးလို႕ မဂၤလာသတင္းပါးရင္း လက္ေဆာင္လာေပးတာပါတဲ့။  ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ဥႏွစ္လံုး ထြက္လာတယ္။  ေခ်ာကလက္ ႏွစ္ခုထြက္လာတယ္။  ေဘးနားက တရုတ္ကို ရွင္းျပခုိင္းေတာ့မွ သူတို႕ ဓေလ့မွာ ရင္ေသြးရတနာ ေမြးဖြားသန္႕စင္ရင္ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြကို ၾကက္ဥေ၀ပါသတဲ့။  ေခ်ာကလက္ကေရာဆိုေတာ့ ေခ်ာကလက္က ေယာက်္ားေလးေမြးရင္ ထည့္ေပးျပီးေတာ့ မိန္းကေလးဆိုရင္ေတာ့ ေခ်ာကလက္ မထည့္ပါဘူးတဲ့။  ဒီလိုနဲ႕ အင္တာနက္မွာရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကက္ဥနီနီနဲ႕ ဂ်င္းအေၾကာင္းသြားေတြ႕တယ္။  ကေလး တစ္လျပည့္တာနဲ႕ ၾကက္ဥနီနဲ႕ ဂ်င္းပြဲေတာ္လုပ္ပါေသးသတဲ့။  ၾကက္ဥနီနီမွာ အနီေရာင္ကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႕ကို ကိုယ္စားျပဳျပီးေတာ့ ၾကက္ဥကေတာ့ အဟာရျဖစ္ေစဖို႕၊ က်န္းမာသန္စြမ္းဖို႕ စသည္ စသည္ သေဘာအားျဖင့္ ေကြ်းပါသတဲ့။  အင္း ကေလးမေကြ်းပဲ ဘယ့္ႏွယ္ လာတဲ့လူေတြ ေကြ်းေနသလဲေတာ့ မသိ။  မည္သို႕ပင္ဆိုေစ ၾကက္ဥႏွစ္လံုးကေတာ့ ေသာင္တင္ေနသည္။  အရင္တုန္းကေတာ့ ၾကက္ဥကို ဆိုးေဆးအနီသုတ္ျပီး ျပဳတ္သည္ဟုဆိုသည္။  ခုေတာ့ ၾကက္ဥက ဘာေရာင္မွန္းမသိ။  မဂၤလာသတင္းအတြက္စားရင္း ဘယ္ႏွစ္ဘယ္ကာလကထဲက ပါကင္ထုတ္ထားမွန္းမသိတဲ့ ၾကက္ဥကို စားမိျပီး အမဂၤလာျဖစ္သြားမွာစိုးလို႕ ရဲရဲ မစားရဲ။  စားရင္ေကာင္းမလား၊ လႊတ္ပစ္ရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတုန္း…..  

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္ေနရင္ ဦးေႏွာက္ေဆးဖို႕ေပါ့ ၁၃

အင္တာနက္မွာ ေတြ႕သမွ် စိတ္အပန္းေျဖစရာပံုေလးေတြကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္......  စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသူမ်ား လက္ေျပလက္ေပ်ာက္ ၾကည့္ရင္း ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစေသာ၀္.....

ရယ္ေသာသူသည္ အသက္ရွည္၏    

Just do it ဆိုေတာ့ Just do it လိုက္တာေပါ့

ယံုခ်င္ယံု မယံုခ်င္ေန ရွန္ဟုိင္း ဖုန္းေရႊပံုျပင္မ်ား ၁

          ရွန္ဟုိင္းဆိုတာကလည္း လူေတြ အုန္းအုန္းထ၊ ကားေတြ အုန္းအုန္းထျပီးေတာ့ မိုးပ်ံလမ္းမေတြ ရႈပ္ယွက္ခက္ေနတဲ့ ျမိဳ႕။  ဟိုးတစ္ရက္တုန္းက ရွန္ဟိုင္းရဲ႕ The Bun ကအျပန္မွာ ခ်န္ဒူးလမ္းနဲ႕ ရန္အမ္းလမ္းအဆံုနားက မိုးပ်ံလမ္းရဲ႕ ေထာက္တုိင္ၾကီးတစ္လံုးက အျခားတုိင္ေတြနဲ႕ မတူပဲနဲ႕ ထူးထူးျခားျခား နဂါးရုပ္ေတြဘာေတြနဲ႕ က်က်နန လုပ္ထားတာကို သြားေတြ႕မိေတာ့ ဒရိုင္ဘာကို ေမးမိတယ္။  ဒါေပမယ့္ ဒီတုိင္က အလွအတြက္ လူျမင္ေအာင္ လုပ္ထားတာလဲမဟုတ္၊ တစ္ျခားတုိင္ေတြလိုပဲ။  နဂါးရုပ္ေတြရွိေနတာတစ္ခုပဲ ထူးျခားတာ။  ဒီလိုနဲ႕ ဒရိုင္ဘာေျပာတဲ့ ပံုျပင္ေလးရယ္၊ အင္တာနက္မွာ ေလွ်ာက္ရွာၾကည့္မိတာေလးရယ္ကို ျပန္ေရးျဖစ္လိုက္တယ္။

ခ်စ္သဲ surprise ျဖစ္ေအာင္အလုပ္ေကာင္းတာ ကံေကာင္းလို႕ မေသတဲ့ ငနဲ

          ခ်စ္သူကို surprise ျဖစ္ေအာင္လုပ္ခ်င္တဲ့ လူေတြအမ်ားၾကီးေပါ့။  ကိုယ့္ခ်စ္က ကိုယ္ေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ဗူးေလးကို ဖြင့္လိုက္ရင္ အရမ္းကို ၾကည္ႏူးျပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္သြားတဲ့ပံုေလးကို ခ်စ္သူတုိင္း ျမင္ခ်င္ၾကတာေပါ့။  တရုတ္ႏုိင္ငံက ငနဲတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ခ်စ္သူ အံအားသင့္ေစဖို႕ဆိုျပီးေတာ့ သူကိုယ္တုိင္ သူ႕ခ်စ္သူကို ေပးဖို႕၀ယ္ထားတဲ့ အရုပ္ကေလးနဲ႕ အတူစကၠဴပံုးထဲကို ၀င္ျပီးေတာ့ ခ်စ္သူဆီကို လက္ေဆာင္ပံုး ပို႕လိုက္ပါသတဲ့။  ပံုးကလည္း သူ႕ရဲ႕ ခ်စ္သူ ေကာင္မေလးရဲ႕ ရံုးဆီကိုေရာက္ပါတယ္။  ပံုးကိုဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ေအာက္ဆီဂ်င္ျပတ္ျပီးေတာ့ သတိေမ့ေနပါေလေရာတဲ့။ 

          ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ျပည္တြင္းေခ်ာပို႕လုပ္ငန္းတစ္ခုကို သူ႕ခ်စ္သူဆီကို ပံုးတစ္ခုပို႕ခ်င္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ ပံုးလာယူမယ့္လူ မလာခင္မွာ ပံုးထဲကို၀င္၊ သူ႕အိမ္က သူငယ္ခ်င္းက ပံုးကို တိပ္ေတြဘာေတြနဲ႕ အက်အနပိတ္၊ ဟိုေရာက္ရင္ ပံုးထဲကထြက္၊ ခ်စ္သူကို အရုပ္ကေလး ေပးမယ္ဆိုျပီးေတာ့ စီစဥ္တာပါ။  ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္က်ဥ္းတဲ့ ေလလံုပံုးထဲမွာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ သတိေမ့ျပီးေတာ့ ေလာကၾကီးနဲ႕ အဆက္ျပတ္သြားပါတယ္။  ကံေကာင္းတာတစ္ခုကေတာ့ သူ႕ေကာင္မေလးပံုးဖြင့္ျပီးေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ငနဲက သတိျပန္လည္သြားပါတယ္တဲ့။  အင္း… ခ်စ္တာလည္းခ်စ္ေပါ့ေလ…. အရူးအမူးခ်စ္တယ္ဆိုဆို၊ ဒီလိုေနရာေတြမွာေတာ့ ႏွလံုးသားေရးကို ဦးေႏွာက္ေလးနဲ႕ နဲနဲေလး စဥ္းစားဖို႕လိုမယ္လို႕ထင္ပါတယ္။ 

99Counters new embed code

ဒီေန႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဘေလာ့ဂ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ထည့္ထားတဲ့ 99counters ဆိုတဲ့ traffic counter မွာ upgraded လုပ္ထားပါေၾကာင္း၊  embed code အသစ္ကို သူ႕ဆိုဒ္မွာ သြားယူပါဆိုတဲ့ ဟာေပၚလာေရာ။

ၾကိဳးနီနီႏွင့္ ငွက္ကေလးမ်ား

          ဖဘ မွာေတြ႕တဲ့ ဒီဓာတ္ပံုေလးၾကည့္ျပီးေတာ့ ေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာေတာ့ ေရးခ်လိုက္မိတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ထင္တာ ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္တာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ေရးေတာ့ မွန္ခ်င္မွလည္း မွန္ေပလိမ့္မေပါ့။  လူတိုင္း ကိုယ့္အၾကိဳက္နဲ႕ ကိုယ္ပဲကို။  ဒါေပမယ့္လည္း ေရးခ်င္လာေတာ့ မတတ္ႏုိင္ ေရးမိသည္။  ပထမ အခ်က္က ၾကိဳးနီနီေလးမ်ားအေၾကာင္းကို ေရးခ်င္မိသည္။  ကြ်န္ေတာ့္အလုပ္နဲ႕ပါတ္သတ္ျပီး ေလွ်ာက္သြားျဖစ္သည္။  ေရာက္တဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာ ေတြ႕တာေလးေတြ ျမင္တာေလးေတြ ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ႏုိင္ငံနဲ႕ ယွဥ္ၾကည့္ျဖစ္သည္။  ဘာေတြ ေတြ႕လည္းဆိုေတာ့ ၾကိဳးနီနီေလးေတြ ေတြ႕သည္။  ဘာေၾကာင့္ ၾကိဳးနီေနတုန္းလဲ၊  ၾကိဳးနီေတြ အရမ္းတင္းေနလဲ ဆိုတာကို ေတြးျဖစ္သည္။  ၾကိဳးနီဆိုတာ ဗဟိုမွ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ႕အရမ္းတင္းလြန္းတဲ့ ႏုိင္ငံေတြျဖစ္သည္။  အရာရာကို ခ်ဳပ္ကိုင္သည္။  ဗဟိုကေနျပီးေတာ့ ၀န္ၾကီး႒ာေတြေပၚ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ႕ အရမ္းတင္းသည္။  ၀န္ၾကီး႒ာနေတြအားလံုးကေနျပီးေတာ့ ႒ာနခြဲအေသးေလးေတြအေပၚမွာ ခ်ဳပ္ကိုင္လြန္းအားၾကီးသည္။  ႒ာနခြဲေလးေတြရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္က ဘာမွမရွိေတာ့။  သူတို႕အစိုးရက စိုးရိမ္သည္။  ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံသူေတြက ျပည္သူေတြကို ၀ါးသြားမွာ၊ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြ  ေလွ်ာ့လာမွာ စိုးရိမ္သည္။  ဒါေပမယ့္ ျပည္တြင္းမွာ ဘာေတြထုတ္ေနလဲ ဆိုတာကို နံပါတ္တစ္ စဥ္းစားစရာျဖစ္သည္။  ကိုယ့္ႏုိင္ငံက ကားထုတ္လား၊ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ထုတ္လား၊ သေဘၤာေတြ အမ်ားၾကီးေဆာက္ေနလား၊ စက္မႈ႕လုပ္ငန္းနဲ႕ပါတ္သတ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္းပစၥည္းေတြထုတ္ေနလား၊ ဒါေတြကို ျပည္ပကို တင္ပို႕ေရာင္းခ်ေနလား?  စိုက္ပ်ိဳးေရး ေမြးျမဴေရးနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ ထုတ္ကုန္ေတြကို ႏုိင္ငံတစ္ကာ အဆင့္မွီ အရည္ေသြးျပည့္ ေဒါင္ေဒါင္မည္နဲ႕ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြက ထုတ္လုပ္တင္ပို႕ေနတာလား၊ ျပည္တြင္းကို ျဖန္႕ျဖဴးေနတာလား၊  ဒါမွမဟုတ္ ျပန္ဖန္တီးယူလို႕မရေတာ့တဲ့ သယံဇာတေတြကို ထုတ္ေရာင္းေနတာလား?  စသည္ စသည္။

  ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ႏိုင္ငံျခားက ေငြလံုးေငြရင္း၀င္ေရာက္ျခယ္လွယ္ႏုိင္တဲ့ ေရလုပ္ငန္းလို၊ သစ္လုပ္ငန္းလိုမ်ိဳး ေနရာေတြမွာေတာ့ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ငဲ့ရမည္။  သို႕ေပမယ့္ ခရိုနီေတြကိုပဲ ေဇာင္းေပးထားတဲ့ ဥပေဒမ်ိဳးကိုေတာ့ မဆိုလို။  ခရိုနီေတြက ေရနံ၊ သစ္ စတဲ့ သဘာ၀ သယံဇာတေတြအေပၚမွာ ထုိင္ျပီးေတာ့ အဆီရစ္ေနတာမ်ိဳးကို ဒီတုိင္းၾကည့္မေနသင့္။  သူတို႕မွာ စုေဆာင္းမိလာတဲ့ ေငြပင္ေငြရင္းေတြကို က်စ္ယူျပီးေတာ့ စက္မႈ႕နဲ႕ ကုန္စည္ပို႕ေဆာင္မႈ႕အတြက္ လိုအပ္တဲ့ infrastructure ေတြဆီကို ေရႊ႕ေျပာင္းပစ္ရမည္၊ ဒီ infrastructure ေတြကို Public listed အသြင္ေျပာင္းျပီး ခရိုနီေတြလက္ထဲကေန Share အသြင္နဲ႕ ျပည္သူေတြပါ ပူးတြဲပိုင္ဆိုင္လာေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေျပာင္းယူရမည္။  ဒီလိုႏွင့္ ခရိုနီေတြရဲ႕ ျပည္တြင္း လက္၀ါးၾကီးအုပ္မႈ႕ကို အေသးစားႏွင့္ အလတ္စား လုပ္ငန္းရွင္ေတြအတြက္ ပါအခြင့္အေရးရလာေအာင္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း လႊဲေပးႏုိင္မည့္ အစိုးရကို လိုအပ္သည္။  ဒီအတြက္ ဥပေဒကလည္း မားမားမတ္မတ္၊ တိတိက်က် ရပ္တည္ရမည္။  ဒီေတာ့မွ ႏုိင္ငံကိုလာေရာက္ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံသူေတြအတြက္ ေနရာထုိင္ခင္းရလာမည္။ ႏုိင္ငံထုတ္ကုန္မ်ားလာျပီးေတာ့ စီးပြားေရး ဦးေမာ့လာမည္။ စက္မႈ႕လုပ္ငန္း၊ နည္းပညာနဲ႕ ပါတ္သတ္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာေတာ့ ကိုယ့္မွာ လူ႕အရင္းအျမစ္၊ ပညာအရင္းအျမစ္မလံုေလာက္လွ်င္ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံသူမ်ားကို ေခၚသြင္းရမည္။  ျပည္သူေတြအတြက္ အလုပ္ဖန္တီးေပးဖို႕လိုသည္၊ ၀င္ေငြရရွိဖို႕လိုသည္။  ျပည္ပက ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံသူေတြ ၀င္လာရင္ မျဖစ္မေန ျပင္ဖို႕လိုအပ္တာက သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ႏွင့္ အေကာက္ခြန္စနစ္က အဓိကျဖစ္သည္။  ခက္သည္က ၾကိဳးနီက တင္းလြန္းသည္၊ ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးနီနီမွာ ျခေတြက အေဖြးသား။  ဒီလိုဆိုလွ်င္ တစ္ျခားႏုိင္ငံကေရာ၊ ျပည္တြင္းကပါ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံမည္သူေတြ အတြက္အေတာ့္ကို ကသိ ကေအာက္ေရာက္မည့္ ကိစၥ။  ထုတ္ကုန္ေလးတစ္ခု ႏုိင္ငံထဲက ထြက္ဖို႕အတြက္ ျခေတြကို ေကြ်းလိုက္ေမြးလိုက္၊ လိုတဲ့ ပစၥည္းေလးမွာဖို႕အတြက္ ျခေတြကို ေကြ်းလိုက္ေမြးလိုက္နဲ႕ဆိုလွ်င္ လုပ္ငန္းဘယ္ေတာ့မွ မတြင္၊  ကုန္စည္ရဲ႕ အ၀င္၊အထြက္ စီးေၾကာင္းက ဥပေဒအတုိင္းမသြားပဲ ျခေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ Bottle Neck ျဖစ္ကုန္ေတာ့မည္။  အင္ဒိုမွာလည္း ဒါမ်ိဳးေတြက ရွိေနတုန္း။  ဒီေတာ့ လာေတာ့ လာခ်င္ပါရဲ႕၊ ရင္းႏွီးျမႈပ္ႏွံခ်င္ပါရဲ႕၊   သို႕ေပမယ့္ ၾကိဳးနီနီနဲ႕ ျခေၾကာက္တယ္ဆိုတယ္ သံသရာ တစ္ပတ္ျပန္လည္လိမ့္မည္။  ခံရမည္မွာ ေအာက္ေျခ ျပည္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။ 

ငါးတစ္ေကာင္ကို ယြမ္ ၃သန္းနဲ႕ ပြေပါက္တိုးသြားတဲ့ တံငါသည္

          ငါးတစ္ေကာင္ကို ဘယ္ေလာက္ေစ်းရမယ္ထင္ပါသလဲ?  တရုတ္ႏုိင္ငံက တံငါသည္တစ္ေယာက္ကေတာ့ Chinese Bahaba လို႕ေခၚတဲ့ ဧရာမ အ၀ါေရာင္း ငါးပုတ္သင္ၾကီးတစ္ေကာင္ကို ဖမ္းမိခဲ့ပါတယ္။  ဒီ ငါးပုတ္သင္ၾကီးကို ေလလံတင္ျပီးေရာင္းလိုက္တာ ယြမ္ ၃ သန္းေက်ာ္ေတာင္ ရလိုက္ပါသတဲ့။  ျမန္မာေငြနဲ႕ တြက္လိုရင္ သိန္း ၄ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမွာပါ။  ဒီတရုတ္ ငါးပုတ္သင္ ငါးၾကီးေတြဟာ ၆ ေပ ၇ လက္မအထိ ၾကီးႏုိင္ျပီးေတာ့ ေပါင္ ၂၂၀ေလာက္အထိ အေလးခ်ိန္စီးပါတယ္။  ေစ်းၾကီးရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီငါးေတြရဲ႕ swim bladder လို႕ေခၚတဲ့ ငါးဆီေဖာင္းဟာ ႏွလံုးနဲ႕ အဆုတ္ေရာဂါေတြအတြက္ ေဆးေဖာ္ရာမွာ အလြန္႕ကို အစြမ္းထက္တယ္လို႕ တရုတ္လူမ်ိဳးေတြက ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီငါးေတြဟာ ယန္ဇီျမစ္ကေနျပီးေတာ့ ပုလဲျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ သဘာ၀ ညစ္ညမ္းမႈ႕ေတြေၾကာင့္ မ်ိဳးတုန္းလုျဖစ္ေနပါျပီ။  ျပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ မွာတုန္းကလည္း ဒီလိုငါးၾကီးဖမ္းမိခဲ့ဖူးျပီးေတာ့ အဲ့ဒီတုန္းက ယြမ္ ၃.၄၅ သန္းနဲ႕ အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။  တရုတ္ျပည္ေရာက္ေနတုန္း သေဘၤာမေဆာက္ပဲနဲ႕ ငါးလိုက္ဖမ္းရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားရမလိုလိုေတာင္ျဖစ္ေနျပီ။

Source : (Link)

Photo : Alamy

ဘ၀ကို အရံႈးမေပး၊ လက္ႏွစ္ဖက္မရွိတဲ့ ပန္းခ်ီပညာရွင္

          လူရယ္လို႕ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ဘ၀မွာ ျပည့္စံုမႈ႕ကို လိုလားေတာင့္ ၾကတာပဲ။  ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ မျပည့္စံုမႈ႕ေတြကို ဘ၀ေပး အေျခအေနလို႕ ခံယူျပီး အဲ့ဒီခံယူခ်က္ထဲက ရုန္းထြက္ဖို႕ မၾကိဳးစားၾကဘူး။  ဟြမ္ဂိုဖူ ဆိုတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာကေတာ့ သူ႕အသက္ ၄ႏွစ္သားမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္လိုက္ျပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးကို ဆံုးရံႈးခဲ့ရတယ္။  ဒါေပမယ့္ ဟြမ္ဟာ သူ႕ဘ၀ကို အရံႈးမေပးခဲ့ပါဘူး။  လက္ႏွစ္ဖက္မရွိေပမယ့္ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ အိပ္မက္ျဖစ္တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာျဖစ္ဖို႕ကို ဆက္လက္အသက္သြင္းခဲ့တယ္။  အသက္ ၁၂ ႏွစ္သားအရြယ္ေရာက္ေတာ့ သူဟာ ေျခေထာက္နဲ႕ ပန္းခ်ီဆြဲႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။

          အသက္ ၁၈ ႏွစ္မွာ ဟြမ့္ အေဖရဲ႕ က်န္းမာေရးအေျခအေနဟာ အေတာ့္ကို ဆိုး၀ါးခဲ့တယ္။  ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ ဟြမ္ဟာ သူ႕အေဖေဆးကုသမႈ႕အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေငြကိုရေအာင္ သူ႕ဘ၀ကို တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲခဲ့ရတယ္။  သူ႕ပညာေရးကို ရပ္တန္႕ခဲ့တယ္၊ ျမိဳ႕ေတြ တစ္ျမိဳ႕ျပီး တစ္ျမိဳ႕ကို ေလွ်ာက္သြားျပီးေတာ့ လမ္းေဘးမွာ ပန္းခ်ီဆြဲျပီး လမ္းသြား လမ္းလာေတြကို သူ႕ပန္းခ်ီကားေတြ ေရာင္းခ်လို႕ ေငြရွာခဲ့ရတယ္။  ဒီလို ခရီးသြားလာရင္းနဲ႕ သူဟာ ပါးစပ္မွာ စုပ္တံကိုကိုက္လို႕ ပန္းခ်ီဆြဲတတ္လာခဲ့တယ္။ 

          ခုေတာ့ ဟြမ္ဟာ အသက္ ၄၁ ႏွစ္အရြယ္ေရာက္ေနပါျပီ။  သူဟာ ခ်ဳန္ခ်င္းျပတုိက္ရဲ႕ လက္ေထာက္ ျပတိုက္မႈးတစ္ေယာက္  ျဖစ္ေနပါျပီ။  သူ႕ရဲ႕ လက္ရာေျမာက္လွတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြကို ပါးစပ္နဲေရာက္ ေျခေထာက္ႏွင့္ပါ ေရးဆြဲျပီးေတာ့ နာမည္ၾကီး ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနပါျပီ။  သူ႕ဟာ ပန္းခ်ီပညာရပ္အေနနဲ႕ေရာ၊ စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးအတြက္ပါ ဆုတံဆိပ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ လက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။  ဒါ့အျပင္ သူ႕လိုမ်ိဳး မသန္မစြမ္းလူငယ္ေလးေတြကို ပန္းခ်ီဆြဲတတ္လာေအာင္ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးေနပါတယ္။

          “ဘ၀မွာ ခင္ဗ်ားတို႕အတြက္ တံခါးေပါက္တစ္ေပါက္ ပိတ္ေနတဲ့အခါ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ခင္ဗ်ားတို႕ဟာ တစ္ျခား တံခါးေပါက္တစ္ေပါက္ကို ဖြင့္လွစ္ႏုိင္ရမယ္။  တစ္ကယ္ေတာ့ ဘ၀မွာ မတြန္းလွန္ႏုိင္တဲ့ အခက္အခဲဆိုတာ မရွိဘူးဆိုတာကို မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္က သိေစခ်င္တာပါ။  အခက္အခဲဆိုတဲ့အရာကို ေက်ာ္လႊားရမယ္၊ ျဖတ္သန္းရမယ္ဆိုတဲ ခံယူခ်က္ရွိရင္ ဘ၀မွာ ဘာအခက္အခဲကိုမွ မႈ႕စရာမလိုပါဘူး” လို႕ ဟြမ္က ဆိုပါတယ္။ 

လြယ္လြယ္နဲ႕ အရံႈးမေပးပါနဲ႕

          ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ဘ၀ကို ေနာက္ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ေနာင္တၾကီးၾကီးမားမား ရစရာ အရာေတြေတာ့ သိပ္မရွိပါဘူး။  “ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုတုိင္းတာသလဲဆိုတာဟာ အလုပ္တစ္ခုကို  သူဘယ္လို ေကာင္းေကာင္း စတင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ နဲ႕ မဟုတ္ဘူး။  ဒါေပမယ့္ သူဘယ္လို အဆံုးသတ္သလဲဆိုတာနဲ႕ တုိင္းတာတယ္” ဆိုတဲ့ စကားေလးနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ခဲ့တယ္။ 

          ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ေနာင္တရစရာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။  အဲ့ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္စြာ အဆံုးမသတ္ႏုိင္ခဲ့တာပဲ။  ကြ်န္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ဖို႕ အခြင့္အလမ္းေကာင္းေတြ ရခဲ့တယ္၊ ေအာင္ျမင္ဖို႕ နီးစပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ လက္ေျမွာက္ျပီး သရုပ္ေဆာင္ဘ၀ကေန ထြက္ခဲ့တာ။ 

          ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တုန္းကေပါ့ ကြ်န္ေတာ့္ အသက္က ၂၀ ၀န္းက်င္။  အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သရုပ္ေဆာင္တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းစခဲ့တယ္။  ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀တစ္ခုလံုးကို သရုပ္ေဆာင္ ေလာကထဲကို ျမႈပ္ႏွံခဲ့တယ္။  ကြ်န္ေတာ့္တုိင္းျပည္က အေကာင္းဆံုး ေက်ာင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တက္ခဲ့တယ္။  ကြ်န္ေတာ့္မွာ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ေအးဂ်င့္ရွိတယ္။  ခင္ဗ်ားတို႕ သိတဲ့ တီဗီ အစီအစဥ္ေတြတုိင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ဧည့္သည္အျဖစ္ ပါ၀င္ခဲ့တယ္။ 

          ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္ သရုပ္ေဆာင္ေလာကကို ေက်ာခုိင္းခဲ့တယ္။  ကြ်န္ေတာ္ ျငင္းပယ္မႈ႕ေတြကို မခံႏုိင္ဘူး။  ကြ်န္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ရာကို ေစာင့္ေနရတာမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀ၾကီးတစ္ခုလံုးကို တစ္ျခားလူေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ထည့္ထားရတာကို မၾကိဳက္ဘူး။  ဒါနဲ႕ပဲ ကြ်န္ေတာ္ဟာ လက္ေျမွာက္အရံႈးေပးခဲ့တယ္၊ ေက်ာခုိင္းခဲ့တယ္။

          မွတ္မိေသးတယ္ အဲ့ဒီေန႕က ကြ်န္ေတာ့္ေအးဂ်င့္ကို အဲ့ဒီအေၾကာင္းေျပာတုန္းကေပါ့။  ကြ်န္ေတာ့္ ေအးဂ်င့္ပါးစပ္ၾကီးအေဟာင္းသားျဖစ္သြားတာ ေအာက္ေမးရိုးၾကီး ၾကမ္းျပင္နဲ႕ ထိသြားတဲ့ အသံေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ ၾကားမိသလားပဲ။  ကြ်န္ေတာ္ ေပါက္ေတာ့မယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ့္ ေအးဂ်င့္ကသိေနတယ္။  နာမည္ၾကီး သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္လာဖို႕ အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းေလာက္ပဲေစာင့္ရေတာ့မယ္ ဆိုတာကို သူသိေနတယ္။  ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ကြ်န္ေတာ္ စတင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို အဆံုးမသတ္ခဲ့ဘူး။

          ဒီအေၾကာင္းကို ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ေျပာျပေလ့မရွိေပမယ့္ အခုကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ေျပာျပျဖစ္တယ္။  ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႕ဘ၀မွာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ၾကည္ရင္ ေနာင္တဆိုတဲ့ အမိုးေအာက္မွာ ပိတ္မိမေနေစခ်င္လို႕။  ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႕စတဲ့ အလုပ္တစ္ခုကို မျပီးဆံုးခင္ လက္ေျမွာက္အရံႈးေပးလိုက္တာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။  ခင္ဗ်ားမွာ ခုလုပ္ေနတဲ့ အရာထက္ ပိုျပီးေတာ့ကို ၾကီးမားတဲ့ အိပ္မက္ရွိရွိ၊ ခင္ဗ်ားဘာပဲလုပ္လုပ္ အလြယ္တကူနဲ႕ေတာ့ အရံႈးမေပးလိုက္ပါနဲ႕။  အရံႈးေပးလိုက္ျခင္းဟာ တန္ဖိုးမရွိတဲ့ ရလဒ္တစ္ခုကိုပဲ ရလာမွာပါ။  ေနာက္တစ္ခုက အရံႈးေပးလုိက္ျခင္းေၾကာင့္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အရာတစ္ခုကို လက္လႊတ္လိုက္ရတာပါ။ 

          တစ္ကယ္ေတာ့ လူတုိင္းမွာ ဇြဲဆိုတဲ့ အရာကို လုိအပ္တယ္။  အလုပ္တစ္ခုကို စတင္တာထက္ အလုပ္တစ္ခုကို ျပီးဆံုးေအာင္လုပ္ဖို႕ဇြဲဟာ ပိုခက္ခဲတယ္။

ပင္စင္ယူပါဦး

ခုရက္ပိုင္း နားေထာင္ျဖစ္ေနတဲ ့သီခ်င္းေလးပါ...... Lလြန္း၀ါနဲ႕ Lဆုိင္းဇီ  New version နဲ႕ ျပန္ဆိုထားတဲ့ သီခ်င္းေဟာင္းေလးပါ။

Lamborghini ျပိဳင္ကားကို ကိုယ္တုိင္လုပ္တဲ့ ကိုတရုတ္

          ေဒၚလာ ၁သန္းခြဲေလာက္ ေစ်းရွိတဲ့ လေဘာ္ဂီနီျပိဳင္ကားမ်ိဳး သင္စီးခ်င္သလား?  ေဒၚလာတစ္သန္းခြဲမတတ္ႏိုင္ရင္ ဘာလုပ္မလဲ? တရုတ္ႏုိင္ငံက အသက္ ၂၈ႏွစ္ရွိတဲ့ ၀မ္ခ်န္ဆိုတဲ့ လူငယ္ကေတာ့ သူစီးခ်င္လွတဲ့ Lamborghini’s 2007 Reventon ကို ကိုယ္တုိင္လုပ္လိုက္ပါသတဲ့။   အဲ့ဒီ Lamborghini's 2007 Reventon ျပိဳင္ကားဟာ ကမၻာေပၚမွာ ၂၁ စီးသာ ထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ျပိဳင္ကားျဖစ္ပါတယ္။  ေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္တုိင္လုပ္ ျပိဳင္ကားဟာ မီးခြက္ေတြ မွန္ေတြ မျပီးစီးေသးေပမယ့္ ေမာင္းလို႕ေတာ့ ရေနပါျပီတဲ့။  တစ္နာရီကို ကီလိုမီတာ ၂၅၀ ႏႈန္းအထိပါ ေမာင္းလို႕ ရပါသတဲ့။  “ကြ်န္ေတာ္ဟာ ငယ္ငယ္ေလးကထဲက ျပိဳင္ကားေတြ လိုခ်င္ခဲ့တာပါ” လို႕ ၀မ္က ေျပာသြားပါေသးတယ္။  “ခု အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္တဲ့ ျပိဳင္ကားကို ကိုယ္တုိင္ေဆာက္ဖို႕ စိတ္ကူးရပါတယ္။  ဒီလိုနဲ႕ အခ်ိန္ေရာ၊ အခြင့္အေရးပါရလာတဲ့ တစ္ေန႕မွာ ကြ်န္ေတာ့္ အိပ္မက္ထဲက ျပိဳင္ကားကို ကိုယ္တုိင္ ေဆာက္လိုက္တာပါ” လို႕ ေျပာသြားပါေသးတယ္။  ကဲ… ဘာမွလာမေျပာနဲ႕ ပါးစပ္ၾကီး ဟျပီး ထုိင္ေတာင္ ငိုသြားမယ္…. 

စင္ကာပူရဲ႕ Lemon Law (သို႕) သံပရာသီး ဥပေဒ

          စက္တင္ဘာလ စျပီ။  ယခုစက္တင္ဘာလ ၁ရက္ေန႕မွာေတာ့  စင္ကာပူမွာေတာ့ Lemon Law လို႕ေခၚတဲ့ သံပရာသီး ဥပေဒ စတင္မွာျဖစ္ပါတယ္။  စင္ကာပူလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳလိုက္ျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ Lemon Law ဟာလည္း စင္ကာပူမွ အသက္၀င္လာမွာပါ။  ဒီေတာ့ Lemon Law ဆိုတာဘာလဲေပါ့…. ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္တာကေတာ့ သံပရာသီးဆိုတဲ့ Lemon ဟာ ခ်ဥ္ပါတယ္။  ဒီေတာ့ Lemon Law ဆိုတာ အခ်ဥ္ဥပေဒ လို႕ ဘာသာျပန္ရမလိုပါပဲ။  ၀ယ္သူနဲ႕ ေရာင္းသူၾကားမွာ အရည္အေသြးမေကာင္းတဲ့ ပစၥည္းေတြကို “သံပရာသီး - အခ်ဥ္” လို႕ ဒီဥပေဒထဲမွာေခၚပါတယ္။  မေန႕က ကုမၸဏီက အုိင္တီ႒ာနက တစ္ေယာက္က ဒါေလးကို ပို႕လိုက္လို႕ ဖတ္ၾကည့္ျပီးေတာ့ ပိုစ့္တင္မယ္လို႕ စိတ္ကူးျပီးေတာ့ တင္ျဖစ္လိုက္တာပါ။

          ဒီေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳး အခ်ဥ္  ပစၥည္းေတြကို ၀ယ္မိတဲ့ စားသံုးသူေတြအတြက္ ေရာင္းခ်သူေတြရဲ႕ အခ်ဥ္ဖမ္းတဲ့ ဒဏ္ကေန ကာကြယ္ေပးမယ့္ ဥပေဒ ျဖစ္ပါတယ္။  ဒီေတာ့ ၀ယ္သူက ၀ယ္လိုက္တဲ့ ပစၥည္းကိုယ့္လက္ထဲေရာက္ခါစရွိေသးတယ္ ပ်က္သြားျပီ။  ဒီအခါမ်ိဳးမွာ ဒီဥပေဒက ၆လအတြင္း ေရာင္းခ်သူဟာ ၀ယ္ယူသူအတြက္ အဆိုပါပစၥည္းကို ျပင္ေပးရမယ္၊ ျပင္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ဟာ လက္ခံႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ျဖစ္ရမယ္၊ မျပင္ႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ပ်က္သြားတဲ့ ပစၥည္းကို အစားထိုးေပးရင္ေပး၊ မဟုတ္ရင္ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ေစ၊ အျပည့္ျဖစ္ေစ ေငြျပန္အမ္းရမယ္ ဆိုတဲ့ အခ်ဥ္ဖမ္းမႈ႕ကေန ကာကြယ္ေပးမယ့္ ဥပေဒပါ။  ဒါေပမယ့္ ၀ယ္ယူသူကလည္း တမင္တကာ ပ်က္သြားေအာင္လုပ္တာ၊ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကို ၀ယ္ယူတဲ့ ပစၥည္းကို ျပဳျပင္တာ၊ ထပ္မံ ထပ္ျဖည့္တာ၊ ၀ယ္ျပီးသားကို မလိုခ်င္ေတာ့လို႕ မူလက်ီ၊ မာလက်ီလုပ္ျပီးေတာ့ ေရာင္းသူဆီျပန္သြားတာ စတာေတြ လုပ္ခဲ့ရင္လည္း ဒီဥပေဒက ေရာင္းသူေတြဖက္ကေန ကာကြယ္ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။  ဒီအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေဟာ့ဒီမွာေဒါင္းျပီး ဖတ္ႏုိင္ပါတယ္။  အက်ံဳး၀င္မယ့္ပစၥည္းေတြကေတာ့ iPad, iPhone လိုမ်ိဳး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြကစလို႕ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ကေန ကားအထိ ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါပါတယ္။  အင္း ေကာင္းပါတယ္။  အခ်ဥ္ေတြကို အခ်ဥ္ဖမ္းမႈ႕ကေန ကာကြယ္ဖို႕ အခ်ဥ္ ဥပေဒၾကီးကို ျပ႒ာန္းလိုက္ေလသတည္းေပါ့။  အဲ့.. တစ္ခုေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ… စင္ကာပူမွာ ဘာပစၥည္း၀ယ္၀ယ္ T&C (Terms and Condition) ဆိုျပီး ၀ယ္သူေတြ သေဘာက်ေစေလာက္တဲ့ စကားလံုးေလးေတြအေပၚနားမွာ * ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ ပါတယ္။  အဲ့ဒီ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ အေၾကာင္းကို ေရာင္း/၀ယ္ စာခ်ဳပ္ရဲ႕ ေအာက္နားမွာ စားလံုး ပိစိေလးေတြနဲ႕ ေရးထားတယ္။  အခု ဒီ အခ်ဥ္ ဥပေဒ ထြက္လာေတာ့ စာခ်ဳပ္တစ္ခုလံုး ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြနဲ႕ ျပည့္ေတာ့မယ္ ထင္ပ။  မေန႕က ကိုေမာင္သန္႕ရဲ႕ ဘေလာဂ္မွာ Comex 2012 အုိင္တီ ရိႈးပြဲအေၾကာင္း တင္ထားပါတယ္။  ဒီေတာ့ အဲ့ဒီမွာ ပစၥည္းေတြ၀ယ္ရင္လည္း Jail Break တို႕ root တို႕မလုပ္ခင္ ပ်က္သြားရင္ သြားျပီးေတာ့ claim လို႕ရေအာင္ ဒီ ဥပေဒေလးကို ဖတ္သြားရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ေလ။