သီတင္းကြ်တ္

          သီတင္းကြ်တ္ျပီဆိုရင္ ငယ္ဘ၀ေလးကို ျပန္ျပန္သတိရမိပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္က ပုသိမ္ျမိဳ႕မွာေမြး ပုသိမ္မွာၾကီး ပုသိမ္မွာ ၁၀ တန္းေအာင္တာခင္ဗ်။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ကေလးခ်စ္တဲ့ သြားဆရာ၀န္ၾကီးရွိတယ္။  သူ႕မွာက သားတစ္ေယာက္၊ သမီးတစ္ေယာက္။  သားက ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ အသက္တူ အတန္းတူ၊ အထက္တန္းက်ေတာ့ ေက်ာင္းတူ။  သမီးက ကြ်န္ေတာ္တို႕ထက္ ၂ႏွစ္ငယ္။ ေနာက္ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေပါင္း တစ္သိုက္နဲ႕ ညညဆိုရင္ ကေလး ၁၀ ေယာက္ထက္ မေလွ်ာ့ဘူး ဆရာ၀န္ၾကီးအိမ္မွာ ကေလးေတြအသံနဲ႕ ဆူညံလို႕။  သီတင္းကြ်တ္ဆို သာေတာင္ဆိုးေသး။  ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ တစ္ေတြ ဖေယာင္းတိုင္ရယ္ က်ားဘမ္းဘူး ခြံေလးေတြရယ္ ေရပံုးရယ္ရရင္ အလုပ္က ျဖစ္ေနျပီ။  ငရဲမီး ေဆာ့သကိုး။  ေျမၾကီးမွာ ကြ်င္းတူး၊ ဖေယာင္းတုိင္ ငုတ္တိုကေလးထည့္ က်ားဘန္းဘူး ထဲ ဖေယာင္းေလးေတြ ျခစ္ထဲ့၊ ဆူေအာင္ထား ဆူျပီဆုိရင္ မီးစာေလးနဲနဲေကြ်း မီးေလးနည္းနည္းေတာက္တာနဲ႕ ေရနဲ႕ေလာင္း ရွဲခနဲ မီးေတြထေတာက္ ဒါကိုဘဲေပ်ာ္။  ေဗ်ာက္အိုး၊ ရမ္းေသနတ္၊ ရႊီဒိုင္း ဒါေတြက ရပ္ကြက္တကာလွည့္ လူၾကီးေတြကို လုိက္ကန္ေတာ့ ရလာတဲ့ မုန္းဖိုးနဲ႕  ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲနဲ႕ လြယ္အိတ္ထဲ သီတင္းကြ်တ္ခ်ိန္ဆို အျပည့္။  တစ္ညလံုးေဆာ့ ေမ်ာက္ရႈံးေအာင္ေဆာ့၊ ဗုိက္ဆာလာရင္ ဆရာ၀န္ၾကီးေကြ်းတဲ့ ဆီထမင္းျဖစ္ျဖစ္၊ အို ဘာမုန္႕ျဖစ္ျဖစ္ စံုေအာင္စား။  စားလို႕၀ရင္ျပန္ေဆာ့ တယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးဘ၀ေလးပါဘဲ။

  မီပံုးကေတာ့ ဘာလႊတ္သလဲမေမးနဲ႕ အထုတ္လိုက္ကို လႊတ္တာ။  ဟုိဘက္ရပ္ကြက္က တစ္လံုးတက္လာရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း တစ္လံုး၊  ဟိုဘက္က အလံုးတစ္ရာတက္ရင္ ဒီဘက္ကလည္း အလံုးတစ္ရာ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး မီပံုုးေရာင္စံုနဲ႕… အဲ မီးေတာ့ သတိထားရတာေပါ့ေလ….  ျပီးရင္ ၀ါးလံုးေခ်ာင္းေလးေတြကိုဆက္ ငါးဖမ္းပိုက္လုပ္ရင္သံုးတဲ့ ေကာ္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ အ၀ိုင္းေလးေတြ၀ယ္၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ ဂ်ပန္ဖိနပ္ကို အ၀ိုင္းေလးေတြရေအာင္ျဖတ္ အဲ့ဒါမ်ိဳးေလးခုရရင္ ကားဘီးရျပီ။ ေဘာ္ဒီကေတာ့ ဟုိ ၀ါးေခ်ာင္းေတြကို သပ္၊ ျပီးရင္ ၀ါးလံုး ေသးေသးေလးနဲ႕ဆက္ စတီယာရင္လုပ္၊ အဲ့ဒါဆုိရင္ ျပိဳင္ကားရျပီ အဲ့ဒီျပိဳင္ကားေလးရဲ႕ စတီယာရင္ ဘယ္ဘက္ေကြ႕ရင္ ဘယ္ဘက္၊ ညာဘက္ေကြ႕ရင္ ညာဘက္ ကားေလးကေကြ႕သဗ်။  ေတြ႕ဖူးၾကလားေတာ့မသိဘူး။  ကားေလးက လက္ ၂ ၀ါးစာသာသာရယ္ ျပီးေတာ့၀ါးလံုးေလးနဲ႕ဆက္လိုက္ရင္ စတီယာရင္က ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရင္ညႊန္႕ေလာက္ေရာက္သေပါ့ေလ….. အဲ့ဒီ ကားမ်ိဳးနဲ႕ ကေလးတစ္သိုက္ ရပ္ကြက္စံုပတ္၊ အိမ္က ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေခြး ၁၂ ေကာင္ပါ ကေလးတစ္သိုက္နဲ႕လိုက္၊  ရပ္ကြက္ေက်ာ္ရင္ ဟုိဘက္ရပ္ကြက္က ေခြးေတြနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေခြးေတြနဲ႕ ကိုက္၊  ကိုယ့္ေခြးဘက္က ကိုယ္အားေပး မႏုိင္ရင္ ေခြးေရာ၊ လူေရာ၊ ဟုိကားေတြေရာနဲ႕ ဖံုတစ္လံုးလံုးထေအာင္ေျပး၊ ႏုိင္ရင္ နီးရာဆုိင္က မုန္႕၀ယ္ ေခြးေတြကို ေကြ်း ကေလးေတြလည္းစား တယ္ေပ်ာ္ဖို႕ေကာင္းသကိုး။  ေက်ာင္းအားရက္ ေန႕လည္အားရင္ အိမ္ေနာက္ေဖးက ျခံထဲမွာ ေျမၾကီးေတြတူး လမ္းေတြေဖာက္ ျမိဳ႕ေဆာက္တမ္းကစားတာ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြရဲ႕ သဲေတြ၊ ဘိလပ္ေျမေတြ၊ ေက်ာက္စရစ္ေတြလည္း ကုန္တာဘဲ။  အဲ လမ္းေတြဘာေတြျပီးျပီဆိုရင္ေတာ့ ကားေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ကိုယ္ေဖာက္ထားတဲ့ လမ္းေတြေပၚမွာ ကားေလးေတြ တြန္းေဆာ့။  က်န္ေက်ာင္းကလည္း ေခတ္စားေလေတာ့ က်န္ေက်ာင္ဓားဆိုျပီး ၀ါးလံုးေတြသပ္ ဓားရိုးေတြ ဓားအိမ္ေတြလုပ္၊ ဓားခုတ္တမ္းကစားလိုက္တာ အိမ္မွာရွိတဲ့ သီးပင္ စားပင္ေတြအကုန္လံုး ၀ါးျခမ္းျပားစာမိ။  တယ္သတိရမိပါတယ္။

          တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ထူးထူးေထြေထြသိပ္မရွိလွေတာ့ဘူး။  သီတင္းကြ်တ္ဆို တစ္ခါတစ္ေလ ပုသိမ္ကိုျပန္ ညေစ်းတန္းေလွ်ာက္ ဟုိဟာ၀င္စား ဒီဟာ၀င္စား။  ရန္ကုန္မွာဆိုရင္လည္း ၾကည့္ျမင္တုိင္ဘက္ သူငယ္ခ်င္းနဲ႕လုိက္ခ်င္လိုက္ ဒီေလာက္ကလြဲလို႕ စိတ္၀င္စားစရာ သိပ္ကိုမရွိေတာ့တာ အခု အလုပ္လဲ လုပ္ေရာ သီတင္းကြ်တ္နဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ ဘာမွ မဆုိင္သလို ျဖစ္ေနတာ အခုလျပည့္ေန႕မွာ ဒီဟာေလးေရးျပီး စျမံဳသာ ျပန္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္ အရပ္ကတို႕ေရ။