2011 ရဲ႕ ကမၻာကို ကိုင္လႈပ္ႏုိင္သူမ်ား ၁၀၀ ထဲက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

          ကမၻာေက်ာ္ Times Magazine ရဲ႕ ကမၻာကို ကိုင္လႈပ္ႏုိင္စြမ္းရွိသူမ်ား အေယာက္ ၁၀၀ ထဲမွာေတာ့ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၁ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ႏုိင္ငံရဲ႕ ပံုရိပ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ နာမည္ အစဥ္အလုိက္ စီထားတဲ့အထဲမွာ နံပါတ္ ၁၈ ေရာက္ေျမာက္အျဖစ္ ပါ၀င္လာပါတယ္။  ဒါဟာ ဘားရက္အိုဘားမား၊ ဟီလာရီကလင္တန္၊ မီရွလ္ အိုဘားမားတို႕ရဲ႕ အထက္မွာ ပါ၀င္လာတာပါ။  ကမၻာေက်ာ္ လူမႈ႕ေရးကြန္ယက္ကို စတင္တည္ေထာင္သူ မက္ဇူကာဘက္ကေတာ့ အဆင့္ ၆ ေနရာမွာ ေတြ႕ပါတယ္။ 

          ဒီအထဲမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေၾကာင္းေရးထားတာကေတာ့ အသက္ ၆၅ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ အန္တီစုဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေရာ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ပါ  အာရွတိုက္ရဲ႕ ဟီးရိုး တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို ကမၻာတစ္၀ွမ္းလံုးမွာရွိတဲ့ လူေတြကို ဇြဲမေလွ်ာ့ပဲ အားတက္ေစေအာင္ လံႈေဆာ္ႏုိင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္တယ္လို႕ ေဖာ္ညႊန္းထားပါတယ္။  ဒီအေၾကာင္းကို ေရးထားသူကေတာ့ တရုတ္ႏုိင္ငံသား ၀မ္တန္ ဆိုသူျဖစ္ပါတယ္။  သူ႕အဆိုအရေတာ့ မစၥတာ၀မ္ဟာ ၁၉၈၉ခုႏွစ္ တရုတ္ႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ေျပာင္းလည္းေရးလႈပ္ရွားမႈ႕ျဖစ္တဲ့ တီယန္နန္မန္ လႈပ္ရွားမႈ႕မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ျဖင့္ လႈပ္ရွားသင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းခဲ့ျပီး ေနာက္တစ္ႏွစ္မွာ ေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီရရွိေရးအတြက္ ဆႏၵျပလႈပ္ရွားတာကို သူ႕အခုအထိ မွတ္မွတ္ရရရွိေနတုန္းပဲလို႕ ဆုိပါတယ္။  ျပီးခဲ့တဲ့ ႏုိ၀င္ဘာလတုန္းကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ၇ ႏွစ္ေလာက္ က်ခံေနရတဲ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ကေနျပီး ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ 

Facebook ကူလို႕ ျပန္ဆံုရတဲ့ ဘိုးဘိုးနဲ႕ ဘြားဘြား

          Aurelia Matias လို႕ေခၚတဲ့ အသက္ ၇၃ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ဖိလစ္ပိုင္က ဘြားဘြားဟာ သူမရဲ႕ခင္ပြန္း ေပ်ာက္ဆံုးသြားလို႕ ၀မ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။  သူမရဲ႕ခင္ပြန္းဟာ မွတ္ဥာဏ္ ခ်ိဳ႕ယြင္းျပီး သတိေမ့တဲ့ ေရာဂါကို ခံစားေနရသူပါ။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ ၾကံရာမရတဲ့အဆံုး သူမရဲ႕ ခင္ပြန္းဓာတ္ပံုကို ေက်ာမွာကပ္ျပီးေတာ့ ရွာပံုေတာ္ဖြင့္ေနတဲ့ဓာတ္ပံုကို အေပ်ာ္တမ္းဓာတ္ပံုဆရာေလးက ဖဘ ေပၚတင္လိုက္ပါတယ္။

          ရဲတပ္ဖြဲ႕ကေတာ့ အသက္ ၇၈ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ အဘြားအိုရဲ႕ ေယာက်ၤား Luis Matias ကို ရွာေဖြမေတြခဲ့ပါဘူး။  အဘိုးအိုဟာ မနီလာျမိဳ႕မွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္းနဲ႕ ႏို၀င္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႕မွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့တာပါ။  ဒါေပမယ့္ Facebook ရဲ႕ အကူအညီနဲ႕ ၂ရက္အတြင္းျပန္ရွာေတြ႕ႏုိင္ခဲ့ပါသတဲ့။

          အသက္ ၄၈ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ Avancena လို႕ေခၚတဲ့ သမီးျဖစ္သူကေတာ့ “ကြ်န္မတို႕ဟာ Facebook ကို သံုးေတာင္မသံုးတတ္ပါဘူး။  ဒါေပမယ့္ ခုလိုအေဖ့ကို ျပန္ေတြ႕ရေတာ့ ဒီလို ဓာတ္ပံုကို ဖဘ ေပၚတင္ေပးတဲ့ ဓာတ္ပံုဆရာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္၊ ခုေတာ့ ကြ်န္မ အေမလည္း အရမ္းကို ေပ်ာ္ေနတယ္။  သူက အေဖ့ကို ထပ္မေတြ႕ရေတာ့ဘူးလို႕ ထင္ေနတာေလ”လို႕ ေျပာသြားပါတယ္။

          အဘိုးအိုကိုေတာ့ သူ႕အိမ္နားကေန နာရီ၀က္ေလာက္သြားရတဲ့ေနရာေလးက ပန္းေတြထားတဲ့ ပံုးကေလးအနီးမွာ ျပန္ေတြ႕ခဲ့တာပါ။  ဒီဓာတ္ပံုကေလးကို Facebook ေပၚမွာ အၾကိမ္ေပါင္း ၆ေသာင္း ၁ ေထာင္ေက်ာ္ ျဖန္႕ေပးခဲ့ၾကပါတယ္တဲ့။

ျပန္ပါဦးမည္ ျပန္ဦးမည္

          ေရႊျပည္ၾကီးက ေ၀းသႏွင့္။  မျပန္ျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာေပါ့။  ျပန္ခ်င္တာကလည္း တစ္ပုိင္းကိုေသလို႕။  ခုေတာ့ အရွင္လတ္လတ္ၾကီးနဲ႕ ျပည္ေတာ္ျပန္ရပါေတာ့မည္။  ေပ်ာ္သလိုလို၊ ၀မ္းနည္းသလိုလို။  ေပ်ာ္တာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကို ျပန္ရလို႕။  ၀မ္းနည္းတာကေတာ့ ကုန္သြားတဲ့ ပိုက္ပိုက္ေတြကိုပါ။  အိမ္ကရႈ႕မျငီးရဲ႕ ပတ္စပို႕က ၆ လေက်ာ္ေက်ာ္က်န္ေတာ့သမို႕ အသစ္လည္းစရာရွိပါတယ္။  သို႕ေပမယ့္ အကြ်ႏု္ပ္က အခြန္ေတာ္ ေဆာင္မွသာလွ်င္ ဘားကုဒ္ပါတဲ့ ပက္စပို႕အသစ္ကေလး သူ႕လက္ထဲေရာက္မွာျဖစ္ေလေတာ့ အခြန္ေဆာင္၊ သူ႕အတြက္ ပက္စ္စပို႕အသစ္ထုတ္နဲ႕ ပိုက္ပိုက္ေလးေတြ ပါသြားတယ္။  ေၾသာ္.. သမၼတ အသစ္ၾကီးက ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကို တုိးတက္ေအာင္ ၾကံေဆာင္ေနေလေတာ့လည္း ပစၥေရာေဟာတု မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးလို႕ ေျဖသိမ့္လုိက္၊ ေျဖသိမ့္လိုက္နဲ႕ ၀ိုင္၀ိုင္းသခ်င္းေလးဆိုရင္း ကိုယ့္ကိုကို ေျဖသိမ့္လိုက္ပါတယ္။   ဆုိသာဆိုရတယ္ ေကာ္ပီသီခ်င္းၾကီးဆိုေလေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာဆို ေအာ္ျပီး မဆိုရဲဘူး။  စင္က်ားေပါ ေရာက္ေတာ့မွ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အျပတ္ဟဲတာ။  စင္က်ားေပါသာေရာက္တယ္ တစ္ရက္မွ ေကာင္းေကာင္းမနားလိုက္ရဘူး၊  ကိုင္ထားတဲ့ ကဒ္က သက္တမ္းက ကုန္ခါနည္းေတာ့ တိုးရတာက တစ္လုပ္၊ ရံုးကို၀င္ သတင္းပို႕၊  ခြင့္လက္မွတ္ထိုး၊  အဲ့ဒါကလည္း အခ်ိန္မနည္းပုတ္သြားေသးတယ္။  ဒါေတာင္ စင္က်ားေပါ မေရာက္ခင္ကတည္းက ၾကိဳျပီး ရံုးက မမေတြကို မ်က္ႏွာခ်ိဳေသြးထားလို႕ သက္တမ္းတုိးတာ အတန္ငယ္ျမန္တာ။

ေဂ်ာ္ဂ်ီယာက သံလိုက္လူသား

          ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္နယ္က အသက္ ၃၉ ရွိ အားကစားနည္းျပ အက္တီဘာ အဲလ္ခ်ဗ္(Etibar Elchyev) ဆိုသူကေတာ့ ဇြန္းအေခ်ာင္းေပါင္း ၅၀ ကို ကိုယ္မွာကပ္ျပီးေတာ့ သံလိုက္လူသားအျဖစ္ ဂင္းနစ္မွတ္တမ္း၀င္သြားပါျပီ။  အဆိုပါ ကစ္ေဘာက္ဆင္ လက္ေ၀ွ႕နည္းျပဟာ သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ထဲမွာ သံလိုက္စြမ္းရည္ရွိေနတယ္ဆိုတာကို လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္က စတင္သိရွိခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

          ပထမေတာ့ အက္တီဗာ ဟာ ဇြန္းေပါင္း ၂၇ ေခ်ာင္းကုိ မ်က္ႏွာေပၚကပ္ျပီး ကမၻာ့စံခ်ိန္ခ်ိဳးမယ္လို႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီယန္ ဂင္းနစ္ ကမၻာစံခ်ိန္အဖြဲ႕က ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။  ဒါေပမယ့္လည္း ဒီ ကစ္ေဘာက္ဆင္ နည္းျပဟာ သူ႕ရဲ႕ လည္ပင္းနဲ႕ ရင္ညြန္႕တစ္၀ိုက္မွာ ဇြန္းအေခ်ာင္းေပါင္း ၅၀ကို ကြာမက်ေစပဲ ထိန္းႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။  ဒီလုိမ်ိဳး အံဖြယ္ စြမ္းရည္ကို ျပသႏုိင္ခဲ့တဲ့ အက္တီဘာဟာ အခုဆိုရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနျပီး ဒီထက္ပိုမို ဇြန္းေတြကပ္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားဦးမယ္လို႕ဆိုပါတယ္။

          “ဒီကေန႕ ရလဒ္အတြက္ အထူးကို ေက်နပ္မိပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ စြမ္းရည္ေတြ အကုန္လံုးကို ထုတ္ျပႏုိင္ဖို႕အတြက္ အလွ်င္စလိုေတာ့ လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။  ပထမေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဇြန္း ၂၇ ေခ်ာင္းကို ကိုယ္မွာ ကပ္ျပမယ္လို႕ ေၾကျငာခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ အေခ်ာင္း ၅၀ ေလာက္အထိ ကပ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။  ေနာက္တစ္ခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ဇြန္းအေခ်ာင္းေပါင္း ၁၅၀ ေလာက္အထိကို မွန္းထားတယ္။  ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီထက္မ်ားခ်င္လည္း မ်ားႏုိင္ပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ့္ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ ဘယ္သူမွ မခ်ဳိးျဖတ္ႏုိင္တဲ့ မွတ္တမ္း ခ်န္ခဲ့ခ်င္တာပါလို႕”  သံလိုက္လူသား ကိုကိုအက္တီဗာ ကေျပာသြားပါတယ္။  

တရုတ္က ျဖိဳခ်လိုက္ရတဲ့ တံတား

          မီတာ ၇၆၀ ရွည္တဲ့ တရုတ္ႏုိင္ငံ ဟူနန္ျပည္နယ္က လွ်ဴယန္ တံတားၾကီးကေတာ့ လံုျခံဳစိတ္ခ်ရမႈ႕မရွိလို႕ ျဖိဳခ်လိုက္ပါတယ္။  လူရာေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဒီတံတားၾကီးကို ေဖာက္ခြဲျပီးေတာ့ ၀ုန္းကနဲ ျပိဳက်သြားတာေတြ၊ မီးခိုးေတြ အမ်ားၾကီးတက္လာတာေတြကို ၾကည့္ဖို႕လာၾကပါတယ္တဲ့။  ဒီ လွ်ဴယန္ တံတားၾကီးဟာ ၁၉၉၄ခုႏွစ္မွာ ခ်န္ရွျပည္ျမိဳ႕ကို ျဖတ္ျပီးေတာ့ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တာပါ။  ေဒသတြင္း အာဏာပိုင္ေတြေျပာသြားတာကေတာ့ ဒီတံတားၾကီးကို အလြန္တရာ ပါးလႊာေသာ ဒီဇုိင္းျဖစ္ေအာင္ ေရးဆြဲျပီး တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။  ဒီအတြက္ သံမဏိၾကိဳးေတြကို အဓိက အသံုးျပဳထားပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ ႏွစ္ေတြၾကာလာတဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီသံမဏိၾကိဳးေတြဟာ ဆိုးဆိုးရြားရြားကို သံေခ်းေတြတက္လာတဲ့အျပင္ အခ်ိဳ႕ ေနရာေတြမွာဆိုရင္ ျပတ္ေတာက္ေနျပီလို႕ဆိုပါတယ္။  ဒီတံတားကို ဒီဇုိင္းေရးဆြဲတုန္းက ယာဥ္ေပါင္း ၃ ေသာင္းေလာက္သာ တစ္ေန႕ကို တံတားကို ျဖတ္မယ္လို႕ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္ တစ္ကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကားအစီးေပါင္း ၈ ေသာင္းေက်ာ္အထိရွိလာပါတယ္။  တံတားအသစ္ကိုေတာ့ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ အသစ္ထပ္မံတည္ေဆာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။

                      အင္း တရုတ္က သူ႕တံတား သူေဆာက္ျပီး သူ႕ဟာသူ ျပန္ျဖိဳတာေတာ့ ကိစၥမရွိဘူးေပါ့ေလ။  ကိုယ့္ႏုိင္ငံလာေဆာက္ေပးျပီးရင္ေတာ့ လွည့္ၾကည့္မယ္ေတာင္မထင္။   ကြာလတီကလည္း ျမင္ရတဲ့အတုိင္း။ ေအာက္က YouTube ကလစ္ကေလးမွာေတာ့ တံတားၾကီးျဖိဳခ်တာကို ၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။

သစ္ပင္အိမ္ကေလးမွာေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီး

          ဂ်ဴဒီ အန္ဒါဆန္ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေနတဲ့ အိမ္ကေလးကေတာ့ တစ္ကယ့္ကို သစ္ပင္ေတြနဲ႕ ဖံုးလႊမ္းေနတဲ့ အိမ္ကေလးပါ။  ဗာဂ်ီးနီးယား နံရံကပ္ပင္ (Virginia Creeper)ကေလးေတြ သူ႕မရဲ႕ အိမ္နံရံတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို တြယ္ေပါက္ေနျပီးေတာ့ ျပဳတင္းေပါက္ေတြပါ ေနေရာင္ျခည္ မ၀င္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို အေတာ္မ်ားျပားေနပါသတဲ့။  သူမကေတာ့ “တစ္ကယ့္ကို သစ္ပင္အိမ္ကေလးပါပဲလို႕” ေျပာသြားပါေသးတယ္။

          “ကြ်န္မ ျပဳတင္းေပါက္ကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး သစ္ရြက္ေတြနဲ႕ျပည့္လို႕ ေနေရာင္နည္းနည္းပဲ ၀င္ေတာ့တယ္လို႕” သူမကဆုိပါတယ္။  ဒါဟာ ပူျပင္းတဲ့ ေႏြရာသီမွာေတာ့ အရိပ္ရျပီး ေအးေအးေလးေနလို႕ရေပမယ့္ အလင္းေရာင္လံုေလာက္မႈ႕မရွိပါဘူးတဲ့။  အလင္းေရာင္မေလာက္ေတာ့ ေန႕ခင္းဖက္ေတြမွာပါ အိမ္ထဲ မီးထြန္းထားရပါသတဲ့။  အန္ဒါဆန္ကေတာ့ တစ္ႏွစ္ကို ႏွစ္ခါေလာက္ ျပဳတင္းေပါက္ကေန ကိုယ္ကေလးထြက္ျပီး သစ္ရြက္ သစ္ျမစ္ေတြကို နာရီအနည္းငယ္ေလာက္ ရွင္းလင္းပါသတဲ့။  “ဒီလို အပင္ကေလးေတြရွိေနတာကိုပဲ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။  ေႏြဦးေရာက္ရင္ အရမ္းလွတာပါပဲရွင္” လို႕ ဂ်ဴဒီ အင္ဒါဆင္က ေျပာဆိုသြားပါေသးသတဲ့။

          အင္း လွေတာ့ လွတယ္ေပါ့ေလ.. တစ္အိမ္လံုး ေမွာင္မည္းေနမွာရယ္၊ ေျမြတို႕၊ ကင္းတို႕သာ အဲ့ဒီၾကားထဲ အသိုက္ေဆာက္ေနလို႕ကေတာ့ မေတြး၀ံစရာ။

Source : (Link)

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ စင္ကာပူ အလြဲမ်ား

          စင္ကာပူ အလြဲမ်ားဆိုေခါင္းစဥ္က တပ္လိုက္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲ လြဲတာေတြေတာ့ မဟုတ္ဘူး။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ လြဲၾက၊ ေနာက္ၾကတာေလးေတြ အမွတ္တရ အျဖစ္ေရးလိုက္တာပါ။

မွန္မခ်နဲ႕ ကိုယ့္လူ အတူတူပဲ

          ဒါက ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ျဖစ္ပံုေလး။  သူက ျမန္မာျပည္ကေန စင္ကာပူကို ပထမဆံုးလာတာေပါ့ေလ။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း ထံုးစံအတုိင္း သူငယ္ခ်င္းလာလည္ျပီဆိုရင္ အားတဲ့လူက သြားျပီးၾကိဳၾကတယ္။  သူလည္း စင္ကာပူေရာက္ေရာ ထံုးစံအတုိင္း ပတ္စ္စပို႕ျပ ဗီဇာျပ၊ အိတ္ေတြဘာေတြ ဆြဲျပီး ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းလည္း ခပ္တည္တည္နဲ႕ ထြက္လာတာေပါ့။  မွတ္မိေသးတယ္ အဲ့ဒီေန႕က မိုးေလးက ခပ္ဖြဲဖြဲရြာေနတာကိုး။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ကလည္း သူငယ္ခ်င္းအတြက္ ဖုန္းဆင္းမ္ကဒ္တစ္ကဒ္ရယ္၊ ႏုိင္ငံျခားေခၚဖို႕ ဖုန္းကဒ္ရယ္ ယူသြားတာေပါ့ေလ။  ဒီလိုနဲ႕ ေလဆိပ္ကအထြက္ တက္စီ ေပၚတက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕နဲ႕ အတူတူ အိမ္ကို သြားၾကတာေပါ့။  တက္စီကလည္း အဲကြန္းေလး ေအးေနေအာင္ဖြင့္ျပီး ေမာင္းသေပါ့ဗ်ာ။  လမ္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက သူေရာက္ေၾကာင္းကို သူ႕အိမ္ကို လွမ္းျပီး ဖုန္းေခၚပါတယ္။  အဲ့ဒီမွာ ဒီဟာသေလးက စတာ။ 

“အေဖ ကြ်န္ေတာ္ေရာက္ျပီဗ်”…. “အင္း အားလံုး အဆင္ေျပတယ္ အေဖ…..”   “ဟဲလို ဟဲလို…. အေဖ သိပ္မၾကားရဘူး……..”  ဆိုျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက မွန္ကိုခ် ေခါင္းကို မွန္အျပင္နည္းနည္းထုတ္ျပီး ေျပာသဗ်။

တက္စီ ဆရာကလည္း မွန္ကို ျပန္တင္ျပီး ဆက္ေမာင္းတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေတာ့ ျပံဳးစိျပံဳးစိ။

သူငယ္ခ်င္းကလည္း မရဘူး စိတ္ၾကီးတယ္၊  ဖုန္းလိုင္း သိပ္မၾကားရတုိင္း မွန္ခ်ည္းဘဲ ျပန္ျပန္ခ်ျပီး ေခါင္းထုတ္ထုတ္ေျပာသကိုး…. ၾကာလာေတာ့ တက္စီဆရာလည္း တင္းလာတယ္ထင္ပါ့….

“ဒီမွာကိုယ့္လူ ဒီႏုိင္ငံမွာ ဖုန္းလုိင္းက ေနရာတကာမိတယ္၊  မွန္ခ်ျပီးေျပာစရာမလိုဘူး….”  ဆိုေလေတာ့မွ သူလည္း သတိရသြားေတာ့တယ္.. ဟုတ္သား ဟိုဘက္က လုိင္းမေကာင္းတာထင္ပ၊ သူ႕ဖုန္းသူျပန္ၾကည့္ေတာ့ လိုင္းမိ၊ မမိျပထားတဲ့ တုိင္ေလးက အျပည့္.. အဲ့သလို။ 

ႏို႕… ဟိုမွာက အသားက်ေနျပီပဲဟာကို လိုင္းက ဟုိေနရာမိတစ္ခ်က္၊ ဒီေနရာမိတစ္ခ်က္ဆိုေတာ့ သူလည္း အက်င့္ပါသြားတာ။  ခုေတာ့ သူလည္း ေနာက္ဆို မွန္ခ်ခ်ျပီးေတာ့ ဖုန္းမေျပာေတာ့ဘူး။

ယူနီဗာဆယ္ စတူဒီယိုသို႕ တစ္ေခါက္

          စင္က်ားေပါ ျပန္ေျခခ်လုိက္ေတာ့ ပူပါတယ္။  ဟိုကလာတုန္းက သုည ေလာက္ေအးေနတဲ့အခ်ိန္ ဒီေရာက္ေတာ့ ၂၆ ဒီဂရီေလာက္ ျဖစ္ေနေတာ့ တစ္ကိုယ္လံုး ပူတက္ေနလို႕ ေရလည္း မခ်ိဳးရဲ၊ မ်က္ႏွာလည္း မသစ္ရဲ။  ေနာက္တစ္ေန႕က်ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အရင္အလုပ္လုပ္ခဲ့တဲ့ ရံုးက အစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ေမြးေန႕ရယ္၊ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရယ္နဲ႕ ၀ုိင္းလိုက္တာတင္ ေတာ္ေတာ္ညနက္သြားျပန္ေရာ။  ဒီလိုနဲ႕ မနက္ေရာက္ေတာ့ ယူနီဗာဆယ္ ကိုသြားျဖစ္တယ္။  သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ အတူတူေပါ့။

ႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ နန္တုန္

          ဒီျမိဳ႕ကေလးကို ေရာက္တာျပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာေလာက္က။  ခုဆို ၁၁ လနီးပါးေလာက္ရွိျပီထင္ပါ့။  မနက္ျဖန္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီျမိဳ႕ကေလးကို ခြဲခဲ့ရပါေတာ့မယ္။  နန္တုန္(Nantong) ဆိုတာက ရွန္ဟုိင္းကေန ၂ နာရီေလာက္ ကားစီးရင္ ေရာက္ပါတယ္။  ျမိဳ႕ကေလးမွာက လူဦးေရ ၇ သန္းေက်ာ္ေက်ာ္ရွိတယ္။  ရန္ကုန္ေလာက္ မၾကီးေပမယ့္ သူ႕ဟာနဲ႕ သူေတာ့ ၾကီးမယ္ထင္တယ္။  ဒါေပမယ့္ တိုက္ေတြကေတာ့ ရန္ကုန္ထက္ပိုျမင့္ျပီး ပိုၾကီးမယ္ထင္တယ္။

          နန္တုန္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ စုႏွစ္ေလာက္ကမွ တဟုန္ထိုး တိုးတက္လာတဲ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕။  ရွန္ဟိုင္းတို႕ ေဘဂ်င္းတို႕လိုမ်ိဳး လူေတြ ျပြတ္သိပ္ျပီးေတာ့ ရႈပ္ရွက္လည္း ခတ္မေနလွပါဘူး။  သူ႕ဟာသူ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ေလးနဲ႕ ေနခ်င့္စဖြယ္ျမိဳ႕ကေလး။  စူက်ိဳးတံတားသစ္ဖြင့္လိုက္ေတာ့ နန္တုန္ျမိဳ႕ဟာ ရွန္ဟိုင္း ဧရိယာထဲကို လက္လွမ္းမွီတဲ့ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕ျဖစ္လာပါတယ္။

ထီဆုၾကီးေပါက္ဖို႕ ေခြးကေလးေတြရဲ႕ အီးအီး အျပိဳင္ေကာက္ၾကစို႕

          ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းကလမ္းေတြ သန္႕ရွင္းေစဖို႕အတြက္ ခုေတာ့ ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံသားေတြဟာ ေခြး အီအီးေတြကို အျပိဳင္ေကာက္ေနၾကပါတယ္။  ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ဒီေခြးအီအီးေကာက္ျပိဳင္ပြဲရဲ႕ ပထမဆုကို လိုခ်င္ၾကလိုပါတဲ့။  ျပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လက စတင္ခဲ့တဲ့ ဒီထီဖြင့္ပြဲကို New Taipei City က ႏုိင္ငံသား အေယာက္ ၄၀၀၀ ေက်ာ္ဟာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲျပီးပါျပီ။  ဒီ ထီေပါက္စဥ္ရဲ႕ အျမင့္ဆံုး ဆုကေတာ့ ေဒၚလာ ၂၀၀၀ တန္(ထုိင္၀မ္ေငြ ၆ ေသာင္းတန္) ေရႊ ကို ရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။  ထီလက္မွတ္လိုခ်င္ရင္ ေခြးအီအီး တစ္ထုပ္နဲ႕ လဲယူလို႕ရပါသတဲ့။  ခုေတာ့ ေခြးအီအီးအထုပ္ေပါင္း တစ္ေသာင္း ေလးေထာင္ေက်ာ္ကို လက္ခံရရွိေနျပီလို႕ဆိုပါတယ္။

          ထုိင္၀မ္ႏုိင္ငံ ျမိဳ႕ေတာ္ ၀န္းက်င္ သန္႕ရွင္းေရး ဗ်ဴရိုရဲ႕ ၀န္ထမ္း မလုိင္လွ်မ္ ကေတာ့ “အခု ကြ်န္မတို႕ထင္ထားတာထက္ ပိုျပီးေတာ့ကို ေအာင္ျမင္မႈ႕ရပါတယ္” လို႕AFP သတင္း႒ာနကို ေျပာသြားပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီလို စနစ္ေလးက်င့္သံုးရင္ အမ်ားၾကီးပို တုိးတက္လာႏုိင္ပါတယ္။

Source : (Link)

သင္ထင္သလို မဟုတ္ေသာ သင့္ ဦးေႏွာက္အေပၚ ယူဆခ်က္ ၇ ခု

၁။ ဦးေႏွာက္ သည္ မီးခိုးေရာင္

          တစ္ကယ္ေတာ့ ဦးေႏွာက္ဟာ မီးခိုးေရာင္ တစ္ခုထဲရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။  အမဲေရာင္၊ အျဖဴေရာင္ႏွင့္ အနီေရာင္ စတဲ့ အေရာင္ေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။  ဦးေႏွာက္ရဲ႕ ၾကီးမားတဲ့ အစိတ္အပိုင္းဟာ မီးခိုးေရာင္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႕မွာ အျဖဴေရာင္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။  ေနာက္ အမည္းေရာင္ အေရးပါတဲ့ အစိတ္အပိုင္းလည္းပါ၀င္ျပီးေတာ့ အနီေရာင္ ေသြးေၾကာေတြရွိပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ခန္းေတြမွာေတြ႕ရတဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြဟာ ပိုးသတ္ဖို႕နဲ႕ မပုတ္မသုိးေအာင္ တာရွည္ခံရန္အသံုးျပဳတဲ့ ေဆးရည္ေတြ ေၾကာင့္ မီးခိုးေရာင္သာ ျမင္ရတာပါ။

ေလွ်ာက္ၾကီဦးမလား ရိုလာကိုစတာ ေလွကား

          ရိုလာကိုစတာဆိုရင္ ေမြလိမ္ေမြေကာက္ ရထားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေ၀ဟင္ထဲေရာက္ေနသလို မိုးပ်ံရထားနဲ႕ သည္းတထိတ္ထိတ္ ရင္တဖုိဖုိ စီးရတာမို႕ အသည္းငယ္သူမ်ားကေတာ့ စီးရမွာ မခ်င့္မရဲ႕ ျဖစ္ၾကမွာပါ။  ဒီလိုမ်ိဳးအတြက္ေတာ့ မပူပါနဲ႕။  ရိုလာကိုစတာ ေလွကားကို ဂ်ာမနီႏုိင္ငံ Duisburg မွာ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါျပီ။ ဒီ ရိုလာကိုစတာေလွကားကို ဒီဇုိင္နာ Heike Mutter and Ulrich Genth တို႕က ထြင္လုိက္တာျဖစ္ျပီး က်ားႏွင့္လိပ္လို႕ နာမည္ေပးထားပါတယ္။  ၄၅ မီတာျမင့္တဲ့ ဒီေလွကားမွာ ေလွကားထစ္ေပါင္း ၂၄၉ ထစ္ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သင့္ စိတ္ၾကိဳက္ အရွိန္နဲ႕ သင့္ စိတ္ၾကိဳက္ပံုစံ လမ္းေလွ်ာက္ႏုိင္လို႕ ရိုလာကိုစတာ ေလွ်ာက္သူေတြလည္း အသည္းငယ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ 

          ဒီ ရိုလာကိုစကာေလွကားဟာ ဂ်ာမနီက အသံုးမျပဳေတာ့တဲ့ မုိင္းတြင္း အေဟာင္းၾကီး အေပၚမွာ ရွိတာပါတဲ့။  ဒီတံတားကို တည္ေဆာက္ဖို႕ သံတန္ေပါင္း ၁၂၀ ေလာက္ ကုန္ပါသတဲ့။  ညအခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ မီးလံုးေလးေတြကို ေလွကားလက္ရန္းတစ္ေလွ်ာက္ အလွဆင္ ထြန္းထားပါသတဲ့။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ား၏ အလြဲမ်ား

          အလြဲဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္းလြဲ တတ္ၾကတာကိုး။  တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့လည္း တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ စၾက ေနာက္က် လြဲၾကတဲ့ မွတ္မွတ္ရရေလးေတြကို ျဖစ္လို႕။  ဒီအထဲက ကြ်န္ေတာ္မွတ္မွတ္ရရ ရွိတဲ့ အလြဲေလးေတြကို အမွတ္တရအျဖစ္ ပိုစ္တင္လိုက္ပါတယ္။

မျမင္ေအာင္ ဖံုးျပီးစား

          ဒါကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေဖနဲ႕ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ရဲ႕ ေက်ာင္းတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကေလးပါ။  တစ္ေန႕ေတာ့ အေဖရယ္၊ သူ႕ငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရယ္ ျမိဳ႕ထဲသြားျပီး ဒန္ေပါက္စားၾကေလသတဲ့။  သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ရန္ကုန္သား လည္လည္၀ယ္၀ယ္ရွိတယ္။   ဒါေပမယ့္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ နယ္ကခင္ဗ်။  နယ္ကဆိုေတာ့ သူတစ္ခါမွ ဒန္ေပါက္မစားဖူးေသးဖူး။  ဒါ သူငယ္ခ်င္း ေတြနဲ႕အတူ ပထမဆံုးစားဖူးတာ။  ဟိုေရာက္ေတာ့ ေဟ့ ဒန္ေပါက္ သံုးပြဲ စားမယ္ေဟ့ေပါ့ေလ။  ေဟာ ဒန္ေပါက္လည္းေရာက္လာေရာ ရန္ကုန္သား သူငယ္ခ်င္းက နယ္က သူ႕သူငယ္ခ်င္းကို ေမးပါသတဲ့။

“ေဟ့ေကာင္ ငါ့ ဒန္ေပါက္ထဲမွာ ၾကက္သားတံုးၾကီး ဒန္ေပါက္ထမင္းထဲ ျမွပ္ျပီး ပါလာသကြ၊  မင္းဆီမွာေရာ”

အဲ့ဒီလိုဆိုေတာ့ နယ္ကသူငယ္ခ်င္းကလည္း သူ႕ဒန္ေပါက္ ထမင္းကို နည္းနည္းေလးဖယ္ၾကည့္ေလေတာ့ “ဟေရာင္ေရ…. ငါ့ဆီမွာလည္း ေပါင္တံုးအၾကီးၾကီးပဲလို႕” ထေအာ္ပါသတဲ့။  ဒါနဲ႕ ရန္ကုန္သား သူငယ္ခ်င္းက

“ဟေကာင္ရ ေျဖးေျဖးေျပာ သူမ်ားေတြၾကားကုန္ဦးမယ္၊  မင္းနဲ႕ငါက ကံေကာင္းလို႕ပါတာ၊ ေတာ္ၾကာသူမ်ားေတြသိသြားရင္ ဒုကၡ” ဆိုေလေတာ့ နယ္က သူငယ္ခ်င္းခမ်ာလည္း ဒန္ေပါက္ကို ၀၀ မစားရရွာပဲ  ၾကက္သားတံုးကို လူမျမင္ေအာင္ ထမင္းေလးနဲ႕  ဖံုးလုိက္ နည္းနည္းေလးဖယ္လိုက္ ဖဲ့စားလိုက္ေပါ့ေလ။  ေနာက္ဆံုး မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့ ၀ါးလံုးကြဲရယ္ၾကေတာ့မွ နယ္သားသူငယ္ခ်င္းလည္း စိတ္ေတြဆိုးတာေပါ့ေလ။  စိတ္ဆိုးေလေတာ့ စိတ္အဆိုးေျပေအာင္ရယ္ဆိုျပီးေတာ့ ရုပ္ရွင္ေခၚျပပါသတဲ့။

လွ်ပ္စစ္ ေခြ်တာဖို႕ အတြင္းခံ ထူထူ ၀တ္ၾကစို႕

          ေတာင္ကိုးရီးယား သမၼတၾကီး လီေျမာင္ဘက္ကေတာ့ တနၤလာေန႕က ေတာင္ကိုရီယား ႏုိင္ငံသားမ်ားကို စြမ္းအင္ေခြ်တာတဲ့အေနနဲ႕ေရာ လွ်ပ္စစ္ မလံုေလာက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ရန္အတြက္ေသာ္လည္းေကာင္း အတြင္းခံထူထူ ၀တ္ၾကဖို႕ ေျပာလုိက္ပါသတဲ့။

          “ဒီလို အတြင္းခံထူထူၾကီး ၀တ္ရတာ ပထမေတာ့ ကသိကေအာက္ေရာက္လွပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီလို အတြင္းခံ ထူထူၾကီး ၀တ္ရတာကို အသားက်ေနပါျပီ။  အခု ဒီလို အထူၾကီး ၀တ္ထားေတာ့ ေႏြးေနတာေပါ့” လို႕ သမၼတၾကီးက ျမြက္ဟ သြားပါတယ္။  သမၼတၾကီး လီက အခုဆိုရင္ ေတာင္ကိုးရီယားဟာ လွ်ပ္စစ္ လိုအပ္မႈ႕ျမင့္တက္လာတဲ့ ျပသနာနဲ႕ ရင္ဆုိင္ေနရသလို ဒီႏွစ္ေဆာင္းရာသီအတြက္လည္း လွ်ပ္စစ္စြမ္းအင္ အတြက္ ျပသနာျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။

          ဒါေၾကာင့္ သမၼတၾကီးက ေတာင္ကိုးရီးယားအိမ္မ်ား၊ ရံုးမ်ားမွာ မလိုအပ္တဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးေတြ ပိတ္ဖို႕၊ စြမ္းေဆာင္မႈ႕ျမင့္ျပီး လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲမႈ႕သက္သာေစတဲ့ ပစၥည္းေတြ အသံုးျပဳဖို႕ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ပါတယ္။  ျပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္လာလတုန္းကလည္း ရုတ္တရက္ ရာသီမဟုတ္ပဲ အပူခ်ိန္ေတြျမင့္တက္ခဲ့လို႕ လွ်ပ္စစ္ လိုအပ္မႈ႕ ျမင့္တက္ခဲ့ကာ အိမ္ေျခ ၂ သန္းေလာက္ မီးပ်က္ေတာက္ခဲ့ရပါတယ္။

အမွတ္တရ Keppel’ Nantong

        ဒီေန႕ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေဆာက္ေနတဲ့ သေဘၤာ ၉ စီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအစီးေျမာက္ သေဘၤာကို Keppel’ Nantong က ေအာင္ျမင္စြာ ေဆာက္လုပ္ျပီိးစီးခဲ့ပါျပီ။  ဒါေၾကာင့္ လက္စသပ္စရာေလးေတြ သပ္ျပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္လည္း နန္တုန္း ျမိဳ႕ကေန ထြက္ခြာျပီး သေဘၤာအသစ္ေဆာက္မယ့္ တစ္ျခားေနရာကို သြားရေတာ့မွာပါ။

          ဒီကေန႕ေတာ့ ေနာက္ဆံုးသေဘၤာ လက္လႊဲတဲ့ ပြဲေလးျဖစ္ေလေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သေဘၤာ ကုမၸဏီက လူၾကီးမင္းမ်ားလည္း လက္မွတ္ထိုးဖို႕ လာၾကပါတယ္။  က်င္းမွာလည္း သေဘၤာ ျပီးစီးပြဲေလး အက်ဥ္းခ်ဳပ္လုပ္ေပးတာနဲ႕ အမွတ္တရဓာတ္ပံုရိုက္ထားတာေတြ သိမ္းထားတဲ့အေနနဲ႕ ပိုစ္ တင္လိုက္ပါတယ္။

ဘရာဇီးက ကမၻာ့အၾကီးဆံုး ေရေပၚ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္

          ဘရာဇီးႏုိင္ငံ ရီယိုဒီ ဂ်ေနးဒိုးမွာေတာ့ ကမၻာ့ ပထမဆံုး ေရေပၚ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ၾကီးကို ခရစ္စမတ္ရာသီအၾကိဳ ဖြင့္လွစ္လိုက္ပါျပီတဲ့။  ဒီသစ္ပင္ၾကီးဟာ အျမင္ ၈၅ မီတာျမင့္ပါတယ္။  ရီရိုဒီဂ်ေနဒိုး Rio’s Rodrigo de Freitas Lagoon မွာရွိတဲ့ ဒီသစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ ေရမီးစံု အလွျပဖြင့္ပြဲကို ၾကည့္ရႈ႕ဖို႕ လူေပါင္း ေထာင္ခ်ီျပီး လာခဲ့ၾကပါတယ္။  ဒီသစ္ပင္ၾကီးဟာ စုစုေပါင္း ၅၄၂ တန္ေလးျပီးေတာ့ မီလံုးေပါင္း ၃.၃ သန္းေက်ာ္ တပ္ဆင္ထားပါသတဲ့။  ဒီေနရာဟာ အခုေတာ့ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြကို ဆြဲေဆာင္ရာ အထိက ေနရာတစ္ခု ျဖစ္လာေနပါျပီ။  ၁ သန္းမကေသာ လူေတြဟာ ဒီသစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ မီးအလွေတြကို ၾကည့္ရႈ႕ဖို႕ ဘုရင္သံုးပါးေန႕ ဇန္န၀ါရီ ၆ ရက္မတုိင္ခင္ မီးေတြ မျဖဳတ္ခင္မွာ လာၾကဦးမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။  ဂင္းနစ္ မွတ္တမ္းမွာေတာ့ ဒါဟာ ကမၻာ့အၾကီးဆံုး ခရစ္စမတ္ သစ္ပင္အျဖစ္ မွတ္တမ္း၀င္သြားျပီးျဖစ္ပါတယ္။  ေအာက္က YouTube ဗီဒီယိုမွာေတာ့ ဒီသစ္ပင္ၾကီးရဲ႕ အလွအပေတြကို ခံစားႏုိင္ၾကပါျပီ။

သံႏွင့္ အပ္ေပါင္း ၄၇ ေခ်ာင္းကို ေျခေထာက္ထဲမွ ခြဲထုတ္ရသည့္ မိန္းကေလး

          အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံ၊ ဆူလာေ၀ဆီေတာင္ပိုင္း၊ ပရီပါရီ ျမိဳ႕က ၃ ႏွစ္အရြယ္ မိန္းကေလး ဆာဖီရာ မွာေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ဂမၻီရဆန္ဆန္အျဖစ္အပ်က္ကေလး ျဖစ္သြားပါတယ္။  ဒါကေတာ့ သူမေျခေထာက္ထဲကို သံႏွင့္ အပ္ကဲ့သို႕ေသာ သတၱဳေခ်ာင္းမ်ား စိုက္၀င္ေနျခင္းပါ။  ဒီမတုိင္ခင္ လအနည္းငယ္ကထည္းက ဒီမိန္းကေလးဟာ သူမေျခေထာက္ေတြ နာက်င္ေနတယ္လို႕ သူမမိခင္ကို ေျပာပါတယ္တဲ့။  ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမမိခင္လည္း မိန္းကေလးကို ေဆးရံုကို ေခၚသြားျပီး ျပပါတယ္။  ဆရာ၀န္ေတြ ဓာတ္မွန္ရိုက္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ သံေတြ၊ အပ္ေတြလို အရာ၀တၱဳေတြဟာ ကေလးမရဲ႕ ေျခေထာက္ထဲမွာ နစ္ျမဳတ္ေနတာကို ေတြ႕ရွိရပါသတဲ့။

         

ဒီ သံေခ်ာင္းေတြ၊ အပ္ေတြ ဖယ္ထုတ္ဖို႕ ခြဲစိတ္တာ ၂ နာရီေလာက္ၾကာပါတယ္။

မိန္းကေလးရဲ႕ ေျခေထာက္ထဲကို သံေခ်ာင္းေပါင္း ၂၇ ေခ်ာင္းစိုက္၀င္ေနတာျဖစ္ျပီး ၂၆ ေခ်ာင္းကို ေအာင္ျမင္စြာ ဖယ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။  ဒါေပမယ့္ က်န္တဲ့ သူ႕မရဲ႕ ေျခေထာက္ေနာက္ဖက္ကို စိုက္၀င္ေနတဲ့ တစ္ေခ်ာင္းကေတာ့ ဖယ္ထုတ္ဖို႕  မလြယ္လွပါဘူး။  ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ အာရံုေၾကာေတြ ဆံုေနတဲ့ အဓိကေနရာျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဒါကို ဖယ္ထုတ္ဖို႕ အထူးဂရုစိုက္ရမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

ကလီဗန္က အခ်စ္ဥမင္

          ယူကရိန္းႏုိင္ငံ ကလီဗန္ (Kleven) က ဒီမီးရထား ဥမင္ကေလးကေတာ့ အခ်စ္ဥမင္လို႕ အမည္တြင္ပါတယ္။  ထူးထူးဆန္းဆန္း ဘာမွ ရွိတာမဟုတ္ပါဘူး။  ဥမင္ေလးတစ္ခုလံုး အစိမ္းေရာင္ အပင္ေတြနဲ႕ ဖံုးလႊမ္းေနလို႕ အရမ္းကို ေအးျမတဲ့ ခံစားမႈ႕မ်ိဳးကို ရရွိေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  ေအာက္မွာေတာ့ အခ်စ္ဥမင္ရဲ႕ ပံုေလးေတြ တင္ေပးထားပါတယ္။  ၾကည့္ရႈ႕ေတာ္မူၾကပါကုန္။

ေဗဒင္ နကၡတ္နဲ႕မွ အလုပ္ခန္႕မယ့္ တရုတ္က ကုမၸဏီေတြ

          ၀ူဟန္ က အဂၤလိပ္ စာသင္ေက်ာင္းမွာေတာ့ တစ္မူထူးျခား လွတဲ့ အလုပ္ေခၚစာကို တကၠသုိလ္ တစ္ခုမွာ ေၾကာ္ျငာခဲ့ပါတယ္။  ဒါကေတာ့ ရာသီခြင္ေပၚမူတည္ျပီး အလုပ္ေရြးမယ္ဆိုတာပါပဲ။  “ကြ်န္မတို႕ ကုမၸဏီအတြက္ ျဗိစၦာရာသီဖြား (Scorpio) နဲ႕ ကန္ရာသီဖြား (Virgo) ေတြမလိုအပ္ပါဘူးတဲ့။  ဒါေပမယ့္ မကာရာသီဖြား(Capricorns)၊ တူရာသီဖြား (Libra) နဲ႕ မိန္ရာသီဖြား (Pisces) ေတြကေတာ့ အထူးဦးစားေပး ဆိုျပီးေတာ့ ေၾကာ္ျငာတာပါ။” လို႕ ၀ူဟန္ေဒသတြင္း သတင္းစာျဖစ္တဲ့ Chutian Metropolis က ေဖာ္ျပသြားပါသတဲ့။

          အဲ့ဒီ သတင္းစာထဲမွာ ဆက္ေဖာ္ျပထားတာကေတာ့ အဆိုပါ အလုပ္ကုမၸဏီရဲ႕ အလုပ္ေခၚယူသူ အမ်ိဳးသမီးက သူမတို႕ဟာ ဒီ ရာသီခြင္ေတြနဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေတာ့ အလုပ္သမားခန္႕ရာမွာေတာ့ ျဗိစၦရာသီဖြားေတြဟာ တစ္မိႈင္မိႈင္တစ္ေတြေတြရွိတတ္ျပီး ကန္ရာသီဖြားေတြကေတာ့ ဆက္ဆက္ထိမခံ အလုပ္တစ္ခုကို စြဲျမဲစြာ မလုပ္ဘူးလို႕ ဆိုပါသတဲ့။

          “ကြ်န္မ ဒီရာသီခြင္ ၂ ခုမွာ ဖြားတဲ့လူေတြကို အလုပ္ခန္႕ဖူးပါတယ္။  သူတို႕ဟာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႕ ျငင္းခံု စကားမ်ားခ်င္ရင္မ်ားမယ္၊ မဟုတ္ရင္ အလုပ္ခဏပဲလုပ္ျပီး ထြက္တာပဲလို႕” ေျပာသြားပါသတဲ့။  ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ တစ္ျခားေသာ ရာသီခြင္ ၃ ခုဟာ သူမစိတ္ၾကိဳက္ျဖစ္ရတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ထည့္သြင္း ေရးမထားပါဘူး။  ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီျမိဳ႕မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုကိုေတာ့ ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပသြားပါတယ္။

ဂ်ပန္က ကန္ဆိုင္း ႏုိင္ငံတစ္ကာေလဆိပ္

          ဂ်ပန္ဆိုတာ ကြ်န္းႏုိင္ငံေလးပါ။  ကြ်န္းႏုိင္ငံဆိုေတာ့ ေျမရွားပါတယ္။  ဒီေတာ့ သူတို႕ဟာ ႏုိင္ငံတစ္ကာ အဆင့္မွီေလဆိပ္တစ္ခုကို   ပင္လယ္ျပင္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။  ဒီေလဆိပ္ဟာ ကန္ဆုိင္းေလဆိပ္ျဖစ္ျပီးေတာ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံအတြက္ ဒုတိယေျမာက္ အေရးအပါဆံုး ႏုိင္ငံတစ္ကာ ေလဆိပ္ျဖစ္ပါတယ္။  ဒီေလဆိပ္ၾကီးကို ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာပါ။  အိုဆာကာေလဆိပ္က လူေနထူထပ္လွတဲ့ေနရာမွာလည္းရွိ၊ အလုပ္လည္း အလြန္ရႈပ္ေနေလေတာ့ တိုးခ်ဲ႕ဖို႕ဆိုတာက မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။  အိုဆာကာေလဆိပ္ကေတာ့ အီတာမီ နဲ႕ တိုယိုနာကာ ၾကားထဲမွာ ရွိတာပါ။ 

          ဒီ ကန္ဆိုင္းေလဆိပ္ကို ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ကထည္းက စတင္ အုတ္ျမတ္ခ်ခဲတာျဖစ္ျပီး ေက်ာက္တံုးေတြနဲ႕ ကြန္ကရစ္ အတံုးၾကီးေတြေပါင္း ၄၈၀၀၀ ေက်ာ္ အသံုးျပဳျပီး ပင္လယ္ျပင္ကေန အကာအရံျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ရပါတယ္။  ဒီအျပင္ ေတာင္သံုးေတာင္ကို ျဖိဳခ်ျပီးေတာ့ ရလာတဲ့ ေျမ ကုဗမီတာ ၂၁ သန္းေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႕ ဒီေလဆိပ္ၾကီး ပင္လယ္ျပင္အထက္ကို ေရာက္လာေအာင္ ဖို႕ခဲ့ရပါတယ္။  လူအင္အား ၁၀၀၀၀ ေက်ာ္နဲ႕ ၃ ႏွစ္အတြင္း အလုပ္ခ်ိန္စုစုေပါင္း (လုပ္ငန္း အေထြေထြအတြက္) နာရီေပါင္း ၁၀ သန္းေက်ာ္အသံုးျပဳခဲ့ရတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။  ဒီေလဆိပ္ၾကီးကို ျပီးစီးဖို႕ သေဘၤာ ၈ စင္းအသံုးျပဳျပီး မီတာ ၃၀ ျမင့္တဲ့ ေျမထုျဖစ္လာေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာပါ။  ေနာက္ျပီးေတာ့ ၃ ကီလိုမီတာ အကြာအေ၀းရွိတဲ့ တံတား ကို ေလဆိပ္နဲ႕ ျမိဳ႕ၾကားကို ဆက္သြယ္ဖို႕ တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။

ၾကည့္ၾကဦးမလား ေခြးဖက္ရွင္

          ေခြးဖက္ရွင္ဆိုတာကေတာ့ တစ္ကယ့္ေခြးကေလးေတြအတြက္ ဖက္ရွင္ဒီဇုိင္းထြင္ျပီး ဖေလာရီဒါ ျပည္နယ္ Fort Lauderdale မွာ တစ္ကယ့္ ရိႈးပြဲလုပ္ခဲ့တာပါ။  ဒါဟာ ရံပံုေငြပြဲကေလးပါတဲ့။  ဒီပြဲကရတဲ့ေငြေတြကို ပိုင္ရွင္မယ့္ အိမ္ေမြး တရိစၦာန္ေလးေတြအတြက္ ေနဖို႕ေနရာေလးေတြ၊ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ေတြ နဲ႕ ေဆးကုသမႈ႕အတြက္ပါရည္ရြယ္တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။  ဒီရိႈးပြဲကေန ေဒၚလာ ၂ ေသာင္း ၅ ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ရဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါသတဲ့။  ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ကတည္းက ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ အမန္ဒါ လူမႈ႕အဖြဲ႕အစည္းက ဒီရိႈးပြဲေလး ျဖစ္လာေအာင္ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံေပးထားျပီးေတာ့ ဒီအဖြဲ႕အစည္းဟာ ႏွစ္စဥ္ ပိုင္ရွင္မယ့္ တိရိစၦာန္ေပါင္း ၁ ေသာင္းေက်ာ္အတြက္ ပိုင္ရွင္ရွာေဖြေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။

ေလွ်ာက္ၾကဦးမလား တရုတ္က ရင္ထိတ္သည္းဖို မွန္တံတား

          တရုတ္ႏုိင္ငံ က်န္းက်ားက်ီး ျပည္သူ႕ အပန္းေျဖ ေတာအုပ္ကေလးမွာေတာ့ မွန္သားအထူ ၂.၅ လက္မရွိျပီး ၃ေပက်ယ္တဲ့ မွန္လမ္းကေလးရွိပါတယ္တဲ့။  အဲ့ဒီလမ္းကေလးဟာ ေျမျပင္ကေန ၁၄၃၀ မီတာအျမင့္ရွိတဲ့ မတ္ေစာက္လွတဲ့ ထ်န္မန္း ေတာင္ေစာင္းေပၚမွာ ေဆာက္ထားတာမို႕လို႕ ျဖတ္သြားသူတိုင္း အသည္းယားခ်င္စရာပါ။  ထူးဆန္းတာေလးတစ္ခုက ဒီမွန္တံတားေပၚကို ျဖတ္သြားမယ့္လူတုိင္းရဲ႕ ဖိနပ္မွာ အ၀တ္စြပ္ျပီးမွ ျဖတ္သန္းေစပါသတဲ့။  ဒါဟာ သန္႕ရွင္းေရးသမားေတြ အပန္းတၾကီး သန္႕ရွင္းစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့။  ၾကည့္ရာတာေတာ့ သန္႕ရွင္းေရးသမားေတာင္ ေၾကာက္လို႕ မွန္သြားမတုိက္ရဲ႕ဘူးထင္ပါရဲ႕။  ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႕ကေတာ့ ရင္ထိတ္သည္းဖိုစရာေကာင္းတာကေတာ့ ျမင့္လုိ႕လို႕ မထင္မိပါဘူး။  တရုတ္ေတြရဲ႕ ဘာပစၥည္းသံုးထားသလဲဆိုတာ ေတြးရင္း ဒီမွန္တံတားေပၚေလွ်ာက္ရင္ ဒူးေတြဘာေတြ တုန္လာႏုိင္ပါတယ္။  ကဲေအာက္က ဓာတ္ပံုကေလးမွာေတာ့ တရုတ္က ရင္ထိတ္သည္းဖို မွန္တံတားေလးကို ရႈ႕စားၾကပါကုန္။

Death of ‘thank you’

          ျဗိတိန္ The Telegraph ကေတာ့ အဂၤလန္က လူေတြဟာ “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္” လို႕ ေျပာတဲ့ အေရအတြက္ နည္းလာပါတယ္တဲ့။  ဒီအစား တစ္ျခားစကားလံုးေတြျဖစ္တဲ့ “ta” တို႕ “cool” တို႕ သံုးသလို ျပင္သစ္စကားလံုးျဖစ္တဲ့ “merci” ကိုလည္း အစားထိုး သံုးစြဲလာပါသတဲ့။

          တစ္ႏွစ္ကို လူတစ္ေယာက္ဟာ “Thank You” ဆိုတဲ့ စကားလံုးကို အၾကိမ္ ၅၀၀၀ ေလာက္ေျပာၾကပါတယ္၊ ဒါဟာ တစ္ရက္ကို ပ်မ္းမွ် ၁၃ ၾကိမ္ ၁၄ ၾကိမ္ေလာက္ေတာ့ “Thank You” ဆိုတဲ့ စကားကို သံုးေသးတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပ့ါေလ။  ဒါဟာ လူမႈ႕ဆက္ဆံေရးစကားေတြ တိုးတက္လာတဲ့ ရလဒ္လို႕လည္း ဆိုပါတယ္။  ၄၀%ကေတာ့ သူတို႕ဟာ သူ႕တို႕အရင္ မ်ိဳးဆက္ေတြထက္စာရင္ေတာ့ “Thank You” လို႕ ေျပာတာ ပိုနည္းသြားတယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။

          ျဗိတိန္က အစားအေသာက္ ကြန္ရက္ ရုပ္သံလုိင္းက “ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ေန႕” ဆိုျပီး အစီအစဥ္လုပ္တာေတာင္မွာ အေယာက္ ၂၀ မွာ ၁ ေယာက္က “nice one” လို႕ ေျပာသြားပါေသးတယ္တဲ့။  ဒါေပမယ့္ ၉၅% ကေတာ့ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕မႈ႕ဟာ အေရးၾကီးတယ္လို႕ ယံုၾကည္ၾကျပီး ၁၀% ေသာ ျဗိတိန္လူမ်ိဳးမ်ားကေတာ့ သူတို႕ကို သူတို႕ ယဥ္ေက်းတယ္လို႕ ယံုၾကည့္ၾကပါတယ္တဲ့။

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေရာက္တတ္ရာရာ အေတြးစမ်ား ၂

          အရင္ပိုစ့္တုန္းက စနစ္အေၾကာင္းေလး စဥ္းစားျဖစ္တယ္။  ခုတေလာ ဘာျဖစ္ေနတယ္မသိဘူး။  စဥ္းစားရင္းနဲ႕ကို စဥ္းစားျဖစ္ေနတယ္။  ခုလည္း လိႈင္းအေၾကာင္းစဥ္းစားျဖစ္ေနတယ္။  ပထမလိႈင္း၊ ဒုတိယလိႈင္း၊ တတိယလိႈင္း၊ ခု စတုတၳလိႈင္းက ကမၻာၾကီးကို ရိုက္ခတ္ေနတယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြ အသည္းအသန္ လိႈင္းေတြၾကားထဲမွာ အလဲလဲ အျပဳိျပိဳ။

          မေန႕ကပဲ ေတြ႕လိုက္ေသးတယ္ Google ကုမၸဏီက Google book ကို Samsaung နဲ႕ Accer ကုမၸဏီ ႏွစ္ခုရဲ႕ Harware ကိုသံုးျပီးေတာ့ ထုတ္လိုက္တယ္။  ကြန္ပ်ဴတာေပါ့ေလ.. ေျပာရရင္ သို႕ေပမယ့္ ဘာမွ install လုပ္စရာမလို၊ virus စစ္စရာမလို၊ စက္ဖြင့္လိုက္လို႕ ၁၀ စကၠန္႕ဆိုရင္ သံုးလို႕ရျပီ။ အလြန္ျမန္၏။  ဖန္သားျပင္မွာ ဘာျမင္ရမလည္း Google Chrome Browser ဒါပဲ။  သို႕ေပမယ့္ အဲ့ဒီအထဲမွာ အစံုပါသည္။  ရံုးလံုးငန္းဆုိင္ရာ စာစီစာရိုက္၊ စာရင္းဇယား၊ ဘာညာ အစံုလုပ္လို႕ရမည့္ အသံုး၀င္ေသာ Software ေလးေတြ Google Market ထဲမွာ ေဒါင္းလုပ္ဆြဲရံု။  ျပီးရင္ တန္းသံုး။  ဟိုးအရင္တုန္းကလို ဟိုအေခြ၀ယ္၊ ဒီအေခြ၀ယ္ ဒါမ်ိဳးမရွိေတာ့ ဟုဆိုသည္။  အရင္တုန္းက ကြန္ပ်ဴတာေတြက Wifi တို႕ ဘာတို႕နဲ႕ အင္တာနက္ခ်ိတ္လို႕ရသည္၊ ခုေတာ့ ထုိစက္ထဲတြင္ 3G ပါပါလာသည္။  အိမ္မွာ ၀ုိင္ယာလက္ ရွိမွ သံုးလို႕ရသည္မဟုတ္ေတာ့ ေနရာတကာသံုးလို႕ရေတာ့မည္။  ဘယ္ေနရာမွာ သြားျပီး အခ်က္အလက္ေတြ သိမ္းထားမလည္း?  Google က provide လုပ္ထားတဲ့ Cloud Server ေပၚတက္သိမ္း၊ လိုခ်င္တဲ့အခါ ျပန္ဆြဲခ် သံုးလိုက္ယံုသာရွိသည္။  အလြန္ေကာင္းသည္၊ ျမန္သည္၊ ေခတ္ပိုမွီလာသည္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႕ေတြ ဒါေတြသိေအာင္ ေလ့လာရျပန္သည္။  ေနာက္တစ္လေလာက္ေနရင္ ေနာက္တစ္ခု ထပ္ထြက္လာဦးမည္။  ဘာလည္း ဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလည္း ဘာေတြပါမွာလဲ။  တီထြင္မႈ႕တစ္ခု၏ သက္တမ္းသည္ မည္မွ်ခံမည္နည္း ကြ်န္ေတာ္မသိ။

2nd Anniversary

          ျမန္လွသည္၊ ဘာလိုလိုနဲ႕ ၂ ႏွစ္ျပည့္သြားပါျပီ။  ကြ်န္ေတာ့္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႕ လက္တြဲ ျပီးေတာ့ ဘ၀လမ္းကို အတူေလွ်ာက္ဖို႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့တယ္ သူ႕ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။   သူ႕ကိုစေတြ႕ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကေနျပီးေတာ့ သမီးရည္းစားျဖစ္တဲ့အခ်ိန္အထိ ၈ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့တယ္။  ခ်စ္သူသက္တမ္းကလည္း ၆ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေဟာ ခုေတာ့ လက္ထပ္တာလည္း ဘာလိုလိုနဲ႕ ၂ ႏွစ္ျပည့္သြားျပန္ျပီ။

          စေတြ႕ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ၅ တန္း၊ သူကလည္း ၅ တန္း ျမင္ကထည္းက ဘယ္လိုခံစားခ်က္ရယ္ မေျပာတတ္ဘူး တစ္ေန႕ သူ႕ကို ယူမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။  ဒီလိုနဲ႕ သူ႕ကိုေတြ႕ျပီး ၇ ႏွစ္အၾကာမွာ ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို ခ်စ္ေၾကာင္းေျပာျဖစ္တယ္။  သူ႕ကိုေတြ႕ျပီး ၈ ႏွစ္ေျမာက္မွာ သူနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။  ေနာက္ထပ္ ၆ ႏွစ္ၾကာတဲ့အခါမွာ ငါ့ကို လက္ထပ္ပါလို႕ ကြ်န္ေတာ္သူ႕ကို ေျပာတယ္။  သူ႕ကို လက္ထပ္ဖို႕ ငါျပင္ဆင္သေလာက္ေတာ့ ျပင္ဆင္ျပီးျပီလို႕ ကြ်န္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တဲ့ တစ္ေန႕ေပါ့။  ဒီလိုနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဘ၀ စခဲ့ၾကတယ္။

          ခ်စ္သူဘ၀နဲ႕ အိမ္ေထာင္သည္ ဘ၀ ဘာကြာသြားလည္း?   အားလံုးကြာသြားတယ္။  ပိုျပီး ရင္းႏွီးလာတယ္၊  မ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ေတြ ခြာၾကတယ္။  တစ္ေယာက္စိတ္ဓာတ္ကို တစ္ေယာက္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း သိလာတယ္။  ပိုျပီး ျငွိႏိႈင္းယူရေတြမ်ားလာတယ္။  တာ၀န္ေတြ ခြဲေ၀ယူလာၾကရတယ္။  ကိုယ့္တာ၀န္ ကိုယ္ႏုိင္ေအာင္ထမ္းဖို႕လည္းလိုတယ္၊ မဟုတ္ရင္ တရြတ္တုိက္ၾကီးနဲ႕ ခရီးက ဖင့္တယ္။  ေလးတယ္၊ ေႏွးတယ္။  ခ်စ္တာ ဟာ ခ်စ္တာေပါ့…၊ ခ်စ္လို႕လည္း ဘ၀စဖို႕ သေဘာတူၾကတာေပါ့။  တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦး လက္ထပ္တာဟာ တစ္ဦးကို တစ္ဦးေဖးမတာ။  တစ္ဦးက တစ္ဦးကို မွီခိုတာ။  ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီလည္း အမွီအခိုကင္းႏုိင္ရမယ္။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ အခ်ိန္မေရြး ေသသြားႏုိင္တယ္။  ရင္ေသြးေလးေတြရလာလို႕ တစ္ဦးဦး ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္ ဒီရင္ေသြးေလးေတြအတြက္ က်န္ရစ္သူဟာ အသင့္ျဖစ္ေနရမယ္။  စီးပြားေရး၊ လူမႈ႕ေရး၊ စီမံခန္႕ခြဲမႈ႕ စတဲ့ အိမ္တစ္ခုရဲ႕ တာ၀န္အားလံုးကို ဆက္လက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။  ဒီရင္ေသြးကို ဘယ္ေလာက္ ဆိုးတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးေတြနဲ႕ ၾကံဳေနပါေစ ကိုယ္ထက္ ေတာ္တဲ့၊ ကိုယ့္ထက္ သာတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္ အေဖေရာ၊ အေမေရာက ပံပိုးေပးႏုိင္ရမယ္။  ဒီအတြက္ စီမံကိန္း ရွိသင့္တယ္။  ကြ်န္ေတာ္ေသသြားလို႕ သူ႕ကို ဒုကၡ အမ်ားၾကီးေပးခဲ့သလိုမ်ိဳး မျဖစ္ေစရသလို၊ သူေသသြားလို႕လည္း ကြ်န္ေတာ္ ဒုကၡေတြ ပင္လယ္ေ၀ျပီး က်န္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။  ဒီကစျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျပင္ဆင္ၾကတယ္။

 ဒီလိုနဲ႕ အခက္အခဲေတြ ေက်ာ္ျဖတ္ၾကတယ္၊ အတူတူ ရယ္ေမာခဲ့ၾကတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ လက္ထပ္စာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေနစဥ္ အခ်ိန္မွာပဲ ငါတည္ေထာင္တဲ့ မိသားစုအေပၚမွာ ငါသည္ တာ၀န္ေက်ေစရမယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုပါ ထည့္ထိုးထားခဲ့တယ္။  ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ တာ၀န္ေက်ေအာင္ ၾကိဳးစားတယ္။  သူ႕ကိုလည္း နားလည္းေအာင္ရွင္းျပတယ္။  သူ႕ကလည္း သူ႕ယူဆခ်က္ေတြကို ေျပာျပတယ္။  လက္မထပ္ခင္ကထည္းက သေဘာတူညီခ်က္တစ္ခုရွိတယ္၊ ရန္ျဖစ္ရင္ ေအာ္လားဟစ္လား မလုပ္ဖို႕ သေဘာတူညီခ်က္ပါ။  ဒါကိုလည္း ခုထိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေစာင့္ထိန္းေနၾကတုန္းပဲ။  ေနာင္လည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေစာင့္ထိန္းသြားမယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည့္တယ္။  သူက ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကို “မင္း” လို႕ေခၚတာ မၾကိဳက္သလို၊ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူ ကြ်န္ေတာ့္ကို “နင္” လို႕ ေခၚတာကို လံုး၀မၾကိဳက္ပါဘူး။  ဒီအတြက္ မည္မွ် စိတ္ဆိုးေနသည္ျဖစ္ေစ ေလသံကို ထိန္းသလို အဲ့ဒီ စကားလံုးေတြကိုလည္း မသံုးႏႈံးပါဘူး။  ကြ်န္ေတာ္တို႕ အရမ္းစိတ္ဆိုးလာၾကရင္ စကားမေျပာေတာ့ပါဘူး။  ေျပာတုိင္းမွာ အမွားပါႏုိင္ပါတယ္။  ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေဒါသထိန္းႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့မွ ျပန္လည္ညွိႏိႈင္းၾကတယ္။   ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရန္ျဖစ္ရင္ အသံတိတ္ျဖစ္တယ္လို႕ အိမ္က လူေတြက ေျပာတတ္ၾကတယ္။ 

ဒီလိုနဲ႕ ၂ ႏွစ္ျပည့္လာျပန္ျပီ။  ခဏေလးလိုပဲ။  ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္က သူ႕ကို ဘာေပးႏုိင္ခဲ့သလည္း ဘာမွမေပးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။  ဒီႏွစ္ေရာ ဘာေပးႏုိင္လည္း၊ လူကိုယ္တုိင္ ေတာင္ အနားမွာမွ မရွိတာ က်န္တာ ဘာေပးႏုိင္ဦးမွာတုန္း။ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တယ္၊ သူ႕ကို ခ်စ္တယ္။  အဲ့ဒီေတာ့ အနည္းဆံုး ဒီစာေလးေတာ့ ေပးခ်င္ပါတယ္။  ဒါေလးကိုဖတ္ျပီးေတာ့ပဲ သူ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလို႕ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ 

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ေရာက္တတ္ရာရာ အေတြးစမ်ား ၁

         ကြ်န္ေတာ့္ အလုပ္က သေဘၤာေဆာက္တာပါ။  အရင္တုန္းကေတာ့ စင္ကာပူက သေဘၤာက်င္းမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ျပီးေတာ့၊ ခုကေတာ့ သေဘၤာကုမၸဏီကိုယ္စား ကုမၸဏီက ေဆာက္တဲ့ သေဘၤာေတြကို ေဆာက္တဲ့ သေဘၤာက်င္းကို သြားျပီးေတာ့ အရည္အေသြး၊ စီမံကိန္းလုပ္ငန္းစဥ္ အဆင့္ဆင့္၊ အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းမႈ႕ ရွိမရွိ စတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြအလုိက္ သေဘၤာကုမၸဏီကိုယ္စား ၾကည့္ရႈ႕ေပးတဲ့ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။  အလုပ္ထဲမွာ ႏုိင္ငံေပါင္းစံုက လူမ်ိဳးေပါင္းစံုနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ရပါတယ္။  ဒီအခါမွာေတာ့ သူတို႕ေတြရဲ႕ အက်င့္စရိုက္၊ ဓေလ့၊ ပညာေတြ အမ်ားၾကီး ေလ့လာခြင့္၊ သံုးသပ္ခြင့္၊ သင္ယူခြင့္ ရပါတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ပထမဆံုး အလုပ္နဲ႕ ပတ္သတ္ျပီးေလးစားတဲ့ ႏုိင္ငံဆုိရင္ေတာ့ ဂ်ပန္ပါ။

          ဂ်ပန္ႏုိင္ငံဟာ စက္မႈ႕ေတာ္လွန္ေရးကာလ အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ အေနာက္ႏုိင္ငံေတြဆီက ပစၥည္းေတြ၀ယ္ ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာၾကည့္ ပံုတူကူးခ်လို႕ လူေျပာသူေျပာမ်ားတဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုပါ။  အစပိုင္းမွာ အရည္အေသြးညံဖ်င္းလို႕ မည္သူမွ မသံုးၾကခ်င္ေပမယ့္ ခုေတာ့ ဂ်ပန္ကထုတ္တဲ့ ပစၥည္းဆိုရင္ “Made in Japan” ဆိုျပီး လူေတြရဲ႕ ယုံၾကည့္စိတ္ခ်မႈ႕၊ အရည္အေသြးေကာင္းမြန္မႈ႕၊ တာရွည္ခံမႈ႕ စတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ေျပးျပီးျမင္ေယာင္တတ္ၾကပါတယ္။  ဒါဟာ ႏုိင္ငံကိုယ္စားျပဳ အရည္အေသြးတစ္ခုပါ။  ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို တိုးတက္လာပါသလည္း။  အေရးအၾကီးဆံုး တစ္အခ်က္က စနစ္က်လို႕ပါလို႕ ကြ်န္ေတာ္ကျမင္ပါတယ္။

ပါကစၥတန္ ဖုန္းမက္ေဆ့ခ်္မွာ ပိတ္ပင္မယ့္ စကားလံုးေတြ

          တစ္ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္း ဆိုသလို ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ေဟာ့ဒီ စကားလံုးေတြ အပါ အ၀င္ အဂၤလိပ္နဲ႕ ပါကစၥတန္စကား Urdu စကားလံုးေပါင္း ၁၅၀၀ ေက်ာ္ကို ဖုန္း မက္ေဆ့ခ်္က တစ္ဆင့္ပို႕ရင္ အလုိအေလွ်ာက္ စစ္ေဆးတဲ့ စက္ကေနျပီးေတာ့ ပို႕လို႕မရေအာင္ ဖ်က္ပစ္မယ္လို႕ သတင္းထြက္ေနပါတယ္။ 

          ဒါဟာ ပါကစၥတန္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဆက္သြယ္ေရး အက္ဥပေဒ အရ မလိုလားအပ္တဲ့ စကားလံုးေတြ၊ အမ်ားျပည္သူနဲ႕ မသင့္ေလွ်ာ္မယ့္စကားလံုးေတြ၊ လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားမႈ႕ေတြ၊ ေစာ္ကားတဲ့ စကားလံုးေတြ အသံုးမျပဳႏုိင္ေစရန္ ရည္ရြယ္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

ပါ၀င္မယ့္ အခ်ိဳ႕စကားလံုးေတြကေတာ့

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဥစၥာေစာင့္ တစ္ကယ္ရွိတာလား (၂)

           အဲ့ဒီလိုနဲ႕ ၾကံခင္းက ဆရာေတာ္ ေရာက္လာေရာဆိုပါဆို႕ဗ်ာ။  ဆရာေတာ္ေရာက္လာေတာ့လည္း မမိုးမိုးက သတိလစ္ေနတုန္းခင္ဗ်ာ့။  ဆရာေတာ္က ေရမန္းေတြဘာေတြဖ်န္းျပီး ဖေနာင့္နဲ႕ ၾကမ္းျပင္လည္း ေဆာင့္လိုက္ေရာ မမိုးမိုးလဲ ငုတ္တုတ္ထ ထုိင္ဆိုပဲ။  ငုတ္တုတ္လည္း ထုိင္ျပီးေရာ ဆရာေတာ္နဲ႕ ကရင္လို ေရာၾကေလရဲ႕။  ကရင္လိုေရာရင္း ေရာရင္းကေန ေနာက္ပိုင္း ဘာသာစကားေျပာင္းသြားတာ ေဘးကလူေတြလည္း နားမလည္ေတာ့ပါဘူးတဲ့။  ဟို ကရင္ေက်ာင္းဆရာမလည္း နားမလည္ေတာ့ဘူး။  ထင္တာကေတာ့ ေရွးေဟာင္း ဘာသာစကား တစ္ခုျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။  

                      ဆရာေတာ္လည္း ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႕ ေဒါသေတြ ထြက္လာျပီးေတာ့ မမိုးမိုးကို ၾကိမ္နဲ႕ ေဆာ္ပါေတာ့တယ္။  မမိုးမိုးလည္း လူးလွမ့္ ေနတာေပါ့ေလ။  အဲ့ဒါနဲ႕ သိပ္မၾကာပါဘူး မမိုးမိုး အသံက ေယာက်ၤား သံၾကီးလိုေျပာင္းသြားျပီးေတာ့ ဆရာေတာ့နဲ႕ အတင္အခ် ေျပာေတာ့တာပါဘဲ။  ေနာက္မွ သိရတာက ဆရာေတာ္နဲ႕ ပထမ ေျပာတာက အစ္မ အၾကီးဆံုး နဲ႕ ေျပာတယ္လို႕ဆိုပါတယ္။  သူတို႕ ရဲ႕ အေထြးကေလးကို လူ႕ျပည္ျပန္မပို႕ေတာ့ဘူး ျပန္ေခၚထားမယ္ဆိုလို႕ ဆရာေတာ္က သေဘာမတူေၾကာင္း၊  လာျပီးမွေတာ့ သက္တမ္းေစ့ေနျပီးမွ ျပန္ေခၚရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီလို ခုလႊတ္ ခုျပန္ေခၚ လုပ္ခ်င္တုိင္းလုပ္ရေအာင္ မင္းတို႕ကိုယ္ မင္းတို႕ ဘာထင္ေနသလဲ လို႕ ျပန္ေျပာေၾကာင္း။ ဟိုက ဘူးခံေနတာနဲ႕ ဆရာေတာ္လည္း တင္းျပီးေတာ့ ၾကိမ္နဲ႕ သမတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။  သူ႕ညီမ ၾကိမ္ သမခံေနရတာကို အစ္ကိုကေတြ႕ေတာ့ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ျပီး အမအစား အစ္ကိုၾကီးက ၾကိမ္ဒဏ္၀င္ခံရင္း ဆရာေတာ္နဲ႕ စကားမ်ားၾကတယ္လို႕ ဆရာေတာ္က ျပန္ေျပာပါတယ္။ 

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဥစၥာေစာင့္ တစ္ကယ္ရွိတာလား

          ကြ်န္ေတာ့္ကို ဒီလိုလာေမးရင္ေတာ့ ရွိတယ္ဆိုတာျဖစ္ႏုိင္တယ္။  ယံုလားဆိုေတာ့ ယံုတယ္လည္း မဟုတ္ဘူး၊ မယံုဘူးလည္းမဟုတ္ဘူး။  သူ႕ဟာသူေနသူ ေနၾကတယ္။  ကိုယ္လည္း ကိုယ္ဟာကိုေနတယ္ေပါ့ေလ။  ဥစၥာေစာင့္ေတြေၾကာင့္ စီးပြားတက္တာ ဟုတ္လားေမးရင္လည္း ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္မယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ျပီး အလုပ္နဲ႕ ရတဲ့ ေငြကိုပဲလိုခ်င္တယ္။  ဘယ္ ပစၥည္းမွ အလကားမရတာ၊ ဥစၥေစာင့္က စီးပြားတက္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္ဆိုရင္လည္း သူတစ္ခုခုလိုခ်င္လို႕ လုပ္ေပးတာျဖစ္မွာေပ့ါ။  အဲ့ဒီေတာ့ ကိုယ္က သူ႕အတြက္ အလုပ္အပိုေတြလုပ္ေပးရဦးမယ္။  အဲ့ဒီေတာ့ သူ႕ဟာသူေန ကိုယ္ဟာကုိယ္ေနလို႕ပဲ ကြ်န္ေတာ္က ခံယူတယ္။ 

          ဥစၥာေစာင့္တစ္ကယ္ရွိတာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေလးကို ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္ေလးထဲက မယံုတာပါ။ ဗိုလ္တစ္ေထာင္က ျမနန္းႏြယ္ဆိုတဲ့ ဥစၥာေစာင့္ အေၾကာင္လည္း ၾကားဖူးပါရဲ႕။  ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတြမဟုတ္ေလေတာ့ ယံုရခက္ခက္ၾကီးရယ္။  ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ ကြ်န္ေတာ္ ၇ တန္းေလာက္မွာ ကိုယ္ေတြ႕အျဖစ္ေလးတစ္ခု ေတြ႕ဖူးပါရဲ႕။  ကိုယ္ေတြ႕ဆိုေပမယ့္ အေမက ကြ်န္ေတာ္ငယ္ေသးတာကို စိုးရိပ္ျပီး ေခၚမသြားလို႕ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေမ့ဆီက ျပန္ၾကားရတာေတြကိုပဲ နားေထာင္ရတာပါ။  အျဖစ္ကဒီလို။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စိတ္ရႈပ္ေနရင္ ဦးေႏွာက္ေဆးဖို႕ေပါ့ ၃

အင္တာနက္မွာ ေတြ႕သမွ် စိတ္အပန္းေျဖစရာပံုေလးေတြကို တင္ေပးလိုက္ပါတယ္......  စိတ္ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ေနသူမ်ား လက္ေျပလက္ေပ်ာက္ ၾကည့္ရင္း ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစေသာ၀္.....
ရယ္ေသာသူသည္ အသက္ရွည္၏။

က်ီစားတာပါ.....

တရုတ္က ကမၻာ့ အႏၱရာယ္အၾကီးဆံုး ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္

          “ပညာရွာ ပမာသူဖုန္းစား”၊ “ပညာေရႊအုိး လူမခိုး” စတဲ့ စကားပံုေလးေတြဟာ ပညာရဲ႕ တန္ဖိုးကိုေဖာ္ျပတဲ့ စကားပံုေလးေတြပါ။  ေနာက္ပိုင္းမွ “ေရႊအိုးရွိမွ ပညာရ” တို႕ဘာတို႕ ျဖစ္လာတာကိုေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ။  မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ယခုပိုစ့္ေလးကေတာ့ တရုတ္ႏုိင္ငံ အေနာက္ေျမာက္ပိုင္း ေျမာက္ပိုင္း ပိလိရြာကေလးက ကေလးငယ္ေလးေတြ စာသင္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္အထိ အႏၱရယ္ေတြၾကားထဲကေန ေက်ာင္းကိုသြားရတယ္ဆိုတာေလးပါ။  ႏွစ္တုိင္း ေက်ာင္းဖြင့္ခ်ိန္ဆိုရင္ ပိလိ ရြာကေလးကို ဆရာမေတြနဲ႕ အစိုးရ အရာရွိေတြဟာ အဲ့ဒီရြာက ကေလးငယ္ ၈၀ ေလာက္ကို ေက်ာင္းကိုေခၚေဆာင္ဖို႕ ေရာက္လာေလ့ရွိပါသတဲ့။  ဒီကေလးငယ္ကေလးေတြဟာ ရြာကေနျပီးေတာ့ ေက်ာင္းကိုေရာက္ဖို႕ ၁၂၅မိုင္ ခရီးၾကမ္းကို ျဖတ္သန္းရပါသတဲ့။  ဒီျဖတ္သန္းရတဲ့ ခရီးေတြက ေတာ္ေတာ့္ကို စြန္႕စြန္႕စားစား သြားရတာပါ။  သူတို႕ေလးေတြဟာ ေက်ာင္းကိုေရာက္ဖို႕ ေရခဲေနတဲ့ ျမစ္ေလးစင္း၊  ခေနာ္နီ ခေနာ္နဲ႕ ေပ ၆၅၀ ေက်ာ္ရွည္တဲ့ ၾကိဳးတံတား ၁ ခု၊  ပ်ဥ္ျပားတစ္ခ်ပ္စာသာရွိတဲ့ တံတားေတြ စတာေတြကို ျဖတ္သန္းရပါသတဲ့။  ဒါခရီးကို ျပီးဆံုးဖို႕ အခ်ိန္ ၂ ရက္ၾကာပါတယ္တဲ့။

နီတာ့ ပစၥည္းတစ္ခုမွ မပါဘူး

          ဒီဟာသေလးကေတာ့ ေက်ာင္းေနဖက္ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေဇာ္သန္း ေျပာျပတဲ့ ဟာသေလးေပါ့။  ပံုျပင္မေျပာခင္ ေဇာ္သန္းဆိုတာက ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ေရေၾကာင္းတက္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္လံုးလံုး တစ္ေဆာင္ထဲေနၾကထဲ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲကတစ္ေယာက္။  သူက ဒလ ဟိုဘက္ တြံေတး ဇာတိ။  ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုရင္ သူတို႕ရြာသြားလည္၊ ေဘာလံုးကန္၊ ထန္းေရေသာက္ ေပ်ာ္စရာအေတာ္ေကာင္းသား။  ေဇာ္သန္းရဲ႕ အေဖနဲ႕ အေမကလည္း အေတာ္သေဘာေကာင္းသဗ်။  ကြ်န္ေတာ္တို႕လာရင္ ၀က္သားကို လံုးခ်က္ခ်က္၊ ငပိရည္နဲ႕ တို႕စရာနဲ႕ ေလြးလို႕တယ္ေကာင္း။ 

          ဒါတင္ဘဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလ သူ႕ အေဖနဲ႕ အေမနဲ႕ အေဆာင္ကို လာလည္တတ္ေသးတယ္။  လာရင္ေတာ့ ဟင္းေတြ ထမင္းေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တစ္၀စားရတာေပါ့ဗ်ာ။  ေဇာ္သန္းရဲ႕ အေဖၾကီးလာလည္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕က ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ ျဖန္႕ခင္းျပီးေတာ့ လက္ခ်ာရိုက္လိုက္တာ ဦးေလးၾကီးလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕နဲ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္ ေလပစ္၊ ဟိုဘက္ကေကာင္းတယ္၊ ဒီဘက္က ေကာင္းတယ္နဲ႕ ေဘာလံုးကို ၀ါသနာပါသြားတာပဲ။  လူၾကီးကိုလည္း မခ်န္ အဲ့သလို ပ်က္စီးၾကတာ။  ကမၻာ့ဖလားတုန္းကဆို ဖုိင္နယ္ျပီးမွ ရြာျပန္တဲ့အထိကို ျဖစ္ေရာ။ 

          အဲ့ နီတာ ပစၥည္းတစ္ခုမွ မပါဘူးဆိုတာက တစ္ကယ့္အျဖစ္အပ်က္ဗ်။  သူတို႕ရြာမွာ ကိုနီတာဆိုတဲ့ လက္သမားၾကီးရွိတယ္။  လက္ရာေသသပ္တာရယ္၊ အလုပ္ကို စနစ္တက် လုပ္တာရယ္ေၾကာင့္ အိမ္တုိင္း အိမ္တုိင္း အိမ္ေဆာက္တာတို႕ အိမ္ျပင္တာတို႕ဆိုရင္ ကိုနီတာၾကီးက လက္စြဲေပါ့။  ကိုနီတာၾကီးကလည္း အိမ္ေဆာက္လို႕ျပီးရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္ျပင္လို႕ျပီးလို႕ အပိုက်န္တဲ့ ၀ါးေလးေတြ၊ ဓနိေလးေတြကို အိမ္ရွင္ဆီခြင့္ေတာင္းျပီး ယူတယ္ခင္ဗ်။  တစ္ရြာလံုး ဘယ္သူ႕အိမ္ အလွဆံုးလဲဆို ကိုနီတာၾကီးအိမ္က အသပ္ရပ္ဆံုး။  သပ္ရပ္ဆို ကိုယ္တုိင္ကလည္း လက္သမားကိုး။  ဓနိမိုးဆိုလဲ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲမဟုတ္ဘူး၊  ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္၊  ထရန္ကာ၊ ၾကမ္းခင္း အားလံုးေျပာစရာကို မရွိေအာင္ ေသေသသပ္သပ္ေလးနဲ႕ လွေနတဲ့ ကိုနီတာၾကီးအိမ္ကို အားလုံးက ခ်ီမြမ္းၾကတာေပါ့။  တစ္ေန႕ေတာ့ ကိုနီတာၾကီးအိမ္မီးေလာင္ပါေလေရာတဲ့။  မီးေလာင္ေတာ့ ရြာသားေတြလည္း အေျပးအလႊား ကိုနီတာၾကီးအိမ္ဖက္ကို ေရပုန္းေတြ ဆြဲျပီး ေျပးၾကတာေပါ့ေလ။  ဟိုလည္းေရာက္ေရာ မီးကေတာ္ေတာ္ၾကီးေနေတာ့ သတ္လို႕ကလည္းမရ။  တစ္အိမ္လံုးေလာင္ပါေလေရာေပါ့ေလ။  အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုနီတာၾကီးကေတာ့ အိမ္ေပၚဒ ဒန္အိုး ဒန္ခြက္ အ၀တ္အစားေတြနဲ႕ ေဆာင့္ေၾကာင့္ၾကီးထုိင္၊ ေဆးေပါ့လိပ္ၾကီးကိုဖြာရင္ သူ႕အိမ္မီးေလာင္တာကို ျပံဳးျပံဳးၾကီးနဲ႕ ၾကည့္ေနေလရဲ႕။  အဲ့ဒါနဲ႕ ရြာသားေတြလည္း ေဟ့ ကိုနီတာ ခင္ဗ်ားႏွယ္ အိမ္မီးေလာင္တာကိုမွ ျပံဳးျပံဳးၾကီးၾကည့္ေနရတယ္လို႕ ဆုိေလေတာ့ ကိုနီတာၾကီးကျပန္ေျပာသတဲ့။

“ေလာင္ပေလ့ေစ….. အဲ့ဒီအိမ္ထဲမွာ နီတာ့ ပစၥည္း တစ္ခုမွ မပါဘူးတဲ့ဗ်ား”

ရယ္ဖို႕လည္းေကာင္းသလို ကိုနီတာရဲ႕ စည္းကမ္းရွိပံုေလးကိုလည္း သေဘာက်လွပါတယ္။  သူမ်ားအိမ္ေတြ ေဆာက္ရင္း ပိုတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြနဲ႕ သူ႕အိမ္ကို မြမ္းမံတယ္ဆိုပဲ၊  ဓနိတစ္ခ်ပ္ရရင္ သူ႕အိမ္က သိပ္မေကာင္းတဲ့ ဓနိနဲ႕ လဲတယ္၊ ၀ါးတစ္လံုးရ ၀ါးတစ္လံုးနဲ႕ ေနာက္ဆံုး တစ္အိမ္လံုး သူ႕ပစၥည္း ဘာမွ မပါေတာ့ဘူး တဲ့။

ကမၻာ့အၾကီးဆံုး ဆန္မုန္႕ကြ်ပ္

                     ဂ်ပန္ႏုိင္ငံကေတာ့ ဆန္နဲ႕လုပ္ထားတဲ့ မုန္႕ကြ်ပ္ကို ကမၻာ့အၾကီးဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ျပီး ဂင္းနစ္မွတ္တမ္း၀င္သြားပါျပီ။  အခ်င္း ၅ ေပ ၃ လက္မရွိတဲ့ ဒီ ဆန္မုန္႕ကြ်ပ္ၾကီးဟာ ဂ်ပန္မွာေတာ့ လူၾကိဳက္မ်ားတဲ့ အစားအစာတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။  ဒီမုန္႕ၾကီးကို ရာမာဂူခ်ီ ဆိုတဲ့ အသက္ ၆၃ ႏွစ္ရွိျပီျဖစ္တဲ့ ကီယိုရိုရွီက ကမၻာ့အၾကီးဆံုး မုန္႕ကြ်ပ္ ေကာ္မတီ၀င္အတြက္ ရည္ရြယ္ျပီး လုပ္ခဲ့တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။  လြန္ခဲ့တဲ့ လတုန္းကထဲက ကမၻာ့အၾကီးဆံုးမွတ္တမ္း၀င္ေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ၃ စီတီမီတာ ငယ္သြားလို႕ ကမၻာ့အၾကီးဆံုး မုန္႕ကြ်ပ္ျဖစ္ရမယ့္ မွတ္တမ္းနဲ႕ လြဲခဲ့ရတာ အခုေတာ့ အမွန္တကယ္ကို ကမၻာ့အၾကီးဆံုး မုန္႕ကြ်ပ္ျဖစ္လာပါျပီ။  ဒီမုန္႕ကို လုပ္ဖို႕ ဆန္မႈန္႕ ၃၃ ေပါင္နဲ႕ တစ္နာရီေလာက္ၾကာေအာင္ မီးဖုတ္ခဲ့ရတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။  ဒီလိုမီးဖုတ္ေနတုန္းမွာလည္း မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာတုိင္း မုန္႕ၾကီးကို လွည့္လွည့္ေပးရပါေသးတယ္။

               ဒီ မုန္႕ကြ်ပ္ၾကီးကို ဂင္းနစ္မွတ္တမ္း၀င္ဖို႕ တုိင္းတာ၊ ဓာတ္ပံုေတြဘာေတြ ရိုက္ျပီးတာနဲ႕ ျမိဳ႕ခံလူေတြ စားဖို႕ ခြဲေ၀ေပးခဲ့ပါတယ္တဲ့။  “ခုေတာ့ တကမၻာလံုးကလူေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျမိဳ႕ေလးအေၾကာင္းကို ဒီမုန္႕ကြ်ပ္ၾကီးေၾကာင့္ သိရွိေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္” လို႕ ရာမာဂူခ်ီက ေျပာသြားပါတယ္။


Source : (Link)

ေလယာဥ္ပ်ံ မေပၚခင္က တီထြင္မႈ႕မ်ား

ေလယာဥ္ပ်ံေတြ ေပၚလာတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႕ အလြယ္တကူ အခ်ိန္ သက္သက္သာသာနဲ႕ သြားလာလို႕ရပါျပီ။  ဒါေပမယ့္ ဒီလို ေလယာဥ္ပ်ံေတြကို ေအာင္ျမင္စြာ တီထြင္ႏုိင္ဖို႕ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ သမုိင္းေလးကေတာ့ ေဟာ့ဒီ ေအာက္က YouTube မွာ ျမင္ႏုိင္မွာပါ။  ဒါေလးကို ၾကည့္ျပန္ေတာ့ ေၾသာ္... ဟိုးအရင္တုန္းက လူေတြ တယ္လည္း ရယ္ရပါလားလို႕ ထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။  ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဒါဟာ သူတို႕ရဲ႕ အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကတာပါ။  အၾကိမ္ၾကိမ္ရံႈးနိမ့္မႈ႕ေတြ၊ လူေတြ လက္ညိႈးထိုးျပီး ရယ္စရာေတြ ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊  ဒီလို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေႏွာင္းလူေတြ ခံစားရတာပါ။ 

အုိင္ဖုန္းကို မုန္းတဲ့ ေခြးကေလး ကိုကို

          ကိုကိုဆိုတဲ့ ေခြးမေလးဟာ အသက္ ၄ ႏွစ္ခြဲရွိပါျပီ။  ဒီေခြးမေလးဟာ ရုပ္ရွင္ ၾကည္ရတာကို အရမ္းၾကိဳက္ပါသတဲ့။  ဒါေပမယ့္ အိုင္ဖုန္း ေၾကာ္ျငာ၀င္လာရင္ေတာ့ အျပင္းအထန္ကို ေဟာင္ ျပီးေတာ့ ကန္႕ကြက္ပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္ အုိင္ဖုန္း မၾကိဳက္တဲ့ ေခြးကေလး ကိုကိုဆိုျပီး အင္တာနက္မွာ ေရပန္းစားေနပါတယ္။  ေခြးရဲ႕ သခင္ကေတာ့ အိုင္ဖုန္း အစား အန္းဒရြိဳက္ကို ၾကိဳက္တယ္ထင္ပါ့ ေခြးကေလးရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ အိုင္ဖုန္း ဆန္႕က်င္ေၾကာင္းေထြ ေရးထားေလရဲ႕။  ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ ေခြးကေလးရဲ႕ အက်ီၤကို တစ္ထည္ ၁၄ ေဒၚေလာက္နဲ႕ ေရာင္းထားကိုလည္း ေတြ႕ရပါသဗ်။  မည္္သို႕ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ ေအာက္က YouTube ဗီဒီယိုေလးမွာေတာ့ ေခြးကေလးနဲ႕ အုိင္ဖုန္း ေၾကာ္ျငာ မတည့္ပုံမ်ားေတာ့ ၾကည့္ရတာ အေတာ္ ရယ္ရသဗ်။  

ဂ်ပန္က အိမ္သာကား

          အိမ္သာကားဆိုလို႕ တစ္မ်ိဳးမထင္လိုက္ပါနဲ႕၊  ဂ်ပန္ အိမ္သာကမုတ္ ထုတ္လုပ္တဲ့ကုမၸဏီ ToTo ကေနျပီးေတာ့ တီထြင္လိုက္တဲ့ ဘီး ၃ ဘီးပါတဲ့ ယာဥ္တစ္ခုပါ။  ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္နဲ႕ ခပ္ဆင္ဆင္တူေပမယ့္ ဒီယာဥ္ကို ေမာင္းႏွင္ဖို႕ လိုအပ္တဲ့ ေလာင္စာကေတာ့ ဘုိင္အို ဓာတ္ေငြ႕ပါတဲ့။  ဒီဓာတ္ေငြ႕ကို အမ်ားသံုးအိမ္သာထဲက စြန္႕ပစ္ပစၥည္းေတြနဲ႕ သက္ရွိ လူေတြ၊ အေကာင္ေတြရဲ႕ အညစ္အေၾကးေတြကို ေရာစပ္၊ ဓာတ္ေငြ႕ထြက္လာေအာင္ ျပဳလုပ္ျပီး ေမာင္းႏွင္ပါတယ္ာလို႕ တုိတို အိမ္သာကမုတ္ ကုမၸဏီရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရ ကန္ဂ်ီ ဖူဂ်ီတာ ကေျပာသြားပါတယ္။

          ဒီယာဥ္ေလးကိုေတာ့ “နီယို” လို႕အမည္ေပးထားျပီး ယာဥ္ေမာင္းထုိင္ရမယ့္ ခံုကေတာ့ အိမ္သာ ကမုတ္ပါ။  ဒီအျပင္ယာဥ္ကေလးရဲ႕ အေနာက္မွာ အိမ္သာသံုး တီရႈးေပပါ အလိပ္ၾကီးကို ခ်ိတ္ထားပါေသးသတဲ့။ 

          “ေမာင္းမယ့္သူထုိင္တဲ့ ထုိင္ခံုဟာ အိမ္သာ အစစ္ျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ကယ္သံုးဖို႕ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။  ဒီယာဥ္ကို ေမာင္းဖို႕ေလာင္စာကေတာ့ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕ ကိုက္ညီတဲ့၊ ညစ္ညမ္းမႈ႕ မျဖစ္ေစတဲ့ ဇီ၀ ဓာတ္ေငြ႕ေလာင္စာပါ။  ဒီေလာင္စာကို ယာဥ္ရဲ႕ ေနာက္မွာ သိုေလွာင္ထားပါတယ္၊ တစ္ကယ့္ကို ေမာင္းရတာ အဆင္ေျပပါတယ္” လို႕ ဆုိပါတယ္။